♥ ไ ม่ รั ก ก็สงสารฉันเถอะ ค น ดี ของฉัน ♥
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 เมษายน 2024, 12:18:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ♥ ไ ม่ รั ก ก็สงสารฉันเถอะ ค น ดี ของฉัน ♥  (อ่าน 2442 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
29 ธันวาคม 2008, 03:24:PM
^VAlenTINE^
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 150


★ การกระทำ ? เสียงดัง ? กว่าคำพูด ★


เว็บไซต์
« เมื่อ: 29 ธันวาคม 2008, 03:24:PM »
ชุมชนชุมชน

ความหมายของการเป็นคนรัก ของใครสักคน ....คงไม่มีใครเหมือนกันไปทั้งหมด
ความจริงเป็นเพราะความรัก ไม่มีตัวตนต่างหาก ....
ที่ทำให้มันแตกต่าง...ต่างไปตามความฝัน และจินตนาการของคน....

สำหรับคนบางคน ...ไม่ได้มีความรัก ที่เป็นไปตามความฝันสักเท่าไหร่นัก...
เท่าที่เป็นอยู่นี้ คงคิดว่ามันดีพอ และเพียงพอสำหรับชีวิตคนๆนึงแล้ว
แต่มนุษย์...ก็ยังคงมีกิเลส ... เชื่อและเข้าใจว่า คนเรายังมีกรรม....
ต้องการและหวังความสุขทางใจ ไม่สิ้นสุด...อย่างฉันเป็นต้น

ไม่โทษเธอ....ที่เป็นไม่ได้ตามความใฝ่ฝันเพ้อเจ้อ....ของฉัน...
แต่รู้สึกว่าตัวเองโง่ ที่คิดจะเปลี่ยนแปลงใครสักคน....

ฉันรู้ ... เธอโกหก ตัวเอง เพื่อนคนที่เธอรัก คนนี้ไม่ได้...
และฉันคงไม่ต้องการให้เธอเปลี่ยนเป็นอย่างที่ฉันใฝ่หา...เพระมันไม่ใช่ตัวเธอ...
เพียงแต่อยากไถ่บาปที่ยังคงค้างคา...ฉัน...ไม่ขออยู่สร้างความทุกข์ใจให้กับเธออีกต่อไปแล้ว

อย่าหลอกตัวเองว่าเธอรักฉันอีกเลย... ถามใจเธอดูอีกครั้ง...ฉันไม่ใช่คนนั้นของเธอ...
เลิกโกหกตัวเองว่าเธอรักฉัน...แล้วกลับไปถามใจตัวเองดูใหม่อีกซักครั้ง...
อย่าเสียเวลาอีกเลย...ฉันรู้...ว่าฉันไม่สมควรถูกเลือก...ตั้งแต่ต้น...
สักวัน...เธออาจจะเจอคำตอบของใจเธอ...ผู้หญิงคนนี้...ไม่คู่ควรกับเธอเลย...

ฉันคิดได้...แต่ฉันไม่เคยทำได้...
ฉันคิดว่าฉันเข้าใจ..แต่ฉัน ไม่เคยเข้าใจเธอเลยซักที...


... ขอเถอะนะคนดี ... จบลงเพียงแค่นี้ได้มั้ย...เพื่อให้เธอได้ทำความเข้าใจ
ผู้หญิงคนนี้ ที่เธอเลือก...ไม่ใช่คนที่เธอต้องการจริงๆ หรอก
และฉันคนนี้...คนที่เธอ...เลือก...คงไม่มีโอกาสได้เลือกใครอีกเช่นเคย...

ไม่มีใคร ... ที่จะตามความฝัน และความหวังของฉันได้มากเท่าเธออีกแล้ว
แต่ฉันก็ยังไม่พอใจ...เพราะฉะนั้น...ฉันก็ขอหยุดมัน...และไม่ฝันจะหาใครมาวิ่งตามมันอีกแล้ว...

ความต้องการของฉัน...สิ่งที่ฉันเรียกร้องมาตลอด...เธอพอจะจำได้บ้างไหม???

แค่ความใส่ใจ... ความเข้าใจ... เกือบ 3 ปีแล้วคนดี ที่เธอขอ...ขอเวลาศึกษา.....
ณ วันนี้...หมดเวลานั้นหรือยังคนดี ที่เธอจะศึกษาฉัน....หรือมันยังไม่พอ...
ฉันเหนื่อย เหลือเกิน...กับความเป็นไปของเรา....ในวันนี้....
ขอร้องเธอ... คนดี สุขภาพของฉัน ไม่แข็งแรงพอ ที่จะร้องขอเธอได้อย่างวันก่อนๆ
แววตาของฉัน... ไม่อ่อนหวานพอที่จะทำให้เธอเห็นใจ สงสาร...
จิตใจของฉัน... แข็งกร้าวเกินจะอ่อนโยนต่อสิ่งเร้าความรู้สึก....

คนดี....ฉันเหนื่อย....เหนื่อยล้า อ่อนแรงกำลัง ที่จะทนฝืนความแห้งแล้งของใจตัวเองได้
ขอเธอ.....อย่าทำให้ฉันต้องทรมานต่อไปอย่างนี้ อีกเลย....หรือเธอต้องการ!!!

... ไ ม่ รั ก ... ก็สงสารฉันเถอะ ... ค น ดี ของฉัน ....


บันทึกการเข้า

☆ 'วันเวลา' พาความเหงาเข้ามาเสมอ ... 'อยู่ที่เรา' จะทำให้เหงานั้น 'จบลง' หรือ 'ลุกลาม' ☆
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s