ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

ไม่เห็นเธอหัวใจฉันนั้นแสนเศร้า
แม้แต่เงาของเธอก็ไม่เห็น
มีแต่ฉันที่เฝ้าคอยทุกเช้าเย็น
แสนทุกข์เข็ญในหัวใจให้เดียวดาย

หากวันนี้ไม่มีเธออยู่แนบข้าง
ก็อ้างว้างเหลือเกินไร้จุดหมาย
เหมือนเธอทิ้งให้ฉันอยู่อย่างเดียวดาย
และสุดท้ายตัวฉันนี้ไม่เหลือใคร

ได้โปรดเธออย่าหนีไม่พบหน้า
แม้วาจาก็ไม่เอ่ยบอกไว้
หากวันนี้เธอไม่อยู่ทิ้งฉันไป
ฉันคงไม่อยากอยู่เศร้าฤดี

เหมือนว่าฉันกำลังจะโดนทิ้ง
หัวใจที่ไหวติงในอกนี้
เหมือนว่ามันมีน้ำตาขึ้นทุกที
หากไม่มีเธอนี้อยู่ข้างกาย

ได้โปรดเถอะหัวใจที่คิดถึง
ทุกคำนึงคิดถึงเธอไม่จางหาย
โปรดอย่าทิ้งให้ฉันอยู่อย่างเดียวดาย
และสุดท้ายฉันก็อยู่อย่างตัวคนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

อยากจะตัดใจจากไม่ฝากคํา
ครุ่นคิดยํ้าหลายรอบตอบไม่ได้
ทั้งสับสนปนเปรวนเรใจ
ฉันต้องทําอย่างไรช่วยตอบที

หากว่านิ่งสิ่งสุดท้ายต้องกลายกลับ
หนทางปรับเปลี่ยนเป็นเธอเร้นหนี
ฉันคงชํ้าซํ้าสองหมองฤดี
สิ้นศักดิ์ศรีตัวตนคนประนาม

ณ.ตอนนี้ที่เหงาเข้าดวงจิต
ก็เป็นพิษหัวใจเกินไต่ถาม
อยู่คนเดียวกินคนเดียวเปลี่ยวทุกยาม
พบกับความชอกชํ้าจนชาชิน

[กวีพเนจร]

เวลานี้เหมือนกับอยู่เปลี่ยวเหงา
หัวใจเศร้าแสนช้ำระกำที่
อยู่คนเดียวญาติมิตรก็ไม่มี
แต่ก่อนนี้มีพ่อแม่คอยปลอบใจ

หากว่าต้องเผชิญโลกลำพัง
หากพลาดพลั้งคงยากลุกขึ้นไหว
หากตอนนี้มีสักคนแม้ห่างไกล
เฝ้าคอยส่งกำลังใจก็ไม่กลัว

ไม่อยากเป็นเหมือนคนที่โดนทิ้ง
ที่ไร้สิ่งใดจับยามสลัว
ยากมีใครสักคนที่ว่าชัวร์
เป็นกำลังใจให้ตัวยามห่างไกล

ฉันคนนี้จะคอยเป็นแรงใจขับ
ช่วยแบกรับความทุกข์ผ่อนผันไว้
แม้วันนี้จะอยู่กันแสนไกล
จะไม่ให้เธอนั้นให้ดายเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[lookgaow]

เมื่อโดนทอดทิ้ง...ยิ่งโดดเดี่ยว
นิ้วก้อยที่เคยเกี่ยว...จะไว้ไหน
เช้าลืมตา...จะเห็นหน้าไหม
หากไม่สบาย...แล้วใครดูแล

ใครจะชวนกันนับดาว
ใครจะเล่าเรื่องราวของรักแท้
ใครจะปกป้องยามถูกรังแก
ใครจะเทคแคร์...ห่วงใย



แล้วจะอยู่อย่างไรคนดี
ในวันนี้...ที่รักจักหลับไหล
ครึงชีวิตที่ผ่านมา...เวลาพรากลมหายใจ
ครึงชีวิตที่เหลือจะอยู่อย่างไร...ไม่มีเธอ

นำพาวิญญาณฉัน...ไปด้วยได้ไหม
ลมหายใจ...ก้ออย่าเหลือไว้ให้พร่ำเพ้อ
สวรรค์ลิขิต...พรากชีวิตไปจากเธอ
ต้องอยู่อย่างคนละเมอ...เพ้อเจ้อ...เดียวดาย

[lookgaow]

ฟังลำนำ...คำรำพัน...แสนรันทด
ซึ้งสลด...บทกลอน...อันอ่อนไหว
ทุกถ้อยคำ...จำนรรจ์...นั้นกินใจ
ด้วยห่วงใย...ส่งใจมา...หาบังอร

มาเยี่ยมบ้าน...ผ่านเข้ามา...ว่าทายทัก
มารู้จัก...ร่วมเรียง...เคียงอักษร
มาร่วมร้อย...เรียงฝัน...ปันบทกลอน
มาว่าวอน...กลอนนี้...ที่คร่ำครวญ

ด้วยเพราะห่วง...ดวงชีวัน...ของขวัญข้าว
หัวใจที่...รวดร้าว...เฝ้าคิดหวน
สุดที่รัก...ร้างรา...พารัญจวน
นั่งทบทวน...เรื่องราว...คราวโรมเรียง

ด้วยเพราะรัก...เพราะหวง...ดั่งดวงจิต
และไม่คิด...แยกทาง...ห่างแม้เสียง
ดั่งชะตา...ฟ้าแกล้ง...แสร้งบิดเอียง
ให้คนเคียง...เคยคู่...กลับกู่ไกล

จะร้องร่ำ...เท่าไร...ให้เขากลับ
กี่วันปี...ที่ลับ...จับใจไหว
ให้สะท้าน...กู่ก้อง...ทุกห้องใจ
เธออยู่ไหน...เมื่อไหร่...จะกลับมา

จะร้องร่ำ...เท่าไร...ให้เขากลับ
กี่วันปี...ที่ลับ...จับใจไหว
ให้สะท้าน...กู่ก้อง...ทุกห้องใจ
เธออยู่ไหน...เมื่อไหร่...จะกลับมา

คิดทบทวน...ความหลัง...ครั้งเก่าก่อน
ดุจดั่ง...บทละคร...ตอนห่วงหา
เธอและฉัน...เคยก่อกรรม...อันใดมา
ผืนนภา...พรากชีวา...เธอจากไป

ชาตินี้...ได้ทำบุญ...ทุนร่วมขัน
กุศลนั้น...บันดาลพบ...ประสบได้
ชาติหน้ามีจริง...ต้องไม่ห่าง...ร้างกันไกล
ผลบุญใด - ใด...อุทิศไว้...ให้แด่เธอ

[กวีพเนจร]

หากวันนี้ไร้คู่อยู่คนเดียว
ใจเปล่าเปลี่ยวแสนช้ำระกำเศร้า
หากวันนี้มีแต่ฉันอยู่กับเงา
พร้อมความเหงาที่เธอมอบให้ฉันมา

ไม่อยากเหงาคนเดียวให้เปลี่ยวจิต
อยากมีเพื่อนคู่คิดเสน่หา
หากไร้เธอเคียงข้างร่างกายา
ไม่รู้ว่าจะทนอยู่ได้อย่างไร

ไม่อยากเหงาอีกแล้วในวันนี้
อยากจะมีเธอเคียงข้างทางสดใส
หากวันนี้เธอทิ้งจากฉันไป
คงร้องไห้กับความเหงาอีกสักที

ไม่อยากอยู่อย่างเดียวดายในโลกกว้าง
ความอ้างว้างช่างน่ากลัวเหลือเกินที่
อยากมีเธอคอยเคียงข้างทุกวินาที
อยู่กับฉันคนนี้ได้ไหมเธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

หากวันนี้ต้องทนอยู่อย่างเดียวดาย
และสุดท้ายก็เหลือเพียงฉันนี้
เหมือนโดนทิ้งให้เปล่าเปลี่ยวอีกแล้วซี
ทิ้งอีกทีคงไม่เหลือใครข้างกาย

หากวันนี้ไม่เหลือใครเคียงข้าง
สุดอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวไร้จุดหมาย
เหงาเต็มจิตเศร้าเต็มทรวงเมื่อเดียวดาย
และสุดท้ายก็ไม่เหลือตัวลำพัง

หากวันนี้ต้องทนอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ใจเปล่าเปลี่ยวเมื่อต้องเหงาเหมือนหนหลัง
คงหมดแรงสิ้นแล้วตัวพลัง
จนกระทั่งก็ต้องตายตัวคนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[tna]

เมื่อโดนทิ้ง
------------
เธอรู้ไหม ใครถูกทิ้ง ให้เดียวดาย
ทุกวันวาย กายห่าง ร้างห่างเหิน
หนทางพราย เธอไม่หมาย กายร่วมเดิน
เธอหมางเมิน เหินห่าง ร้างลาใจ

เธออำลา บทสุดท้าย ที่ปลายฟ้า
ที่ร่วมไต่ ไขว่คว้า ล้าหวั่นไหว
เมื่อถึงหยุด จุดหมาย ที่ปลายชัย
เธอกลับไม่ ใส่ใจ ไหวอารมณ์

กลับเดินห่าง ร้างไป ไกลจากฝัน
แจ้วจำนรรจ์ หวั่นวจี ที่สุขสม
ก็ไม่เหลือ เผื่อไว้ ให้เชยชม
กลายเป็นลม ผ่านไป ไร้ใยดี

เพราะสิ้นแล้ว สิ้นสุด จุดอารมณ์
เมื่อได้สม พอใจ ใครคนนี้
ต้องหยุดไว้ เพื่อไม่ให้ เรื่องราวมี
เป็นคดี สืบต่อ ส่อยืดยาว

แค่สนุก สุขใจ ที่ได้เล่น
แค่ให้เป็น ดั่งใจ ให้ได้หนาว
แล้วก็กลบ ลบทิ้ง อิงเรื่องราว
ที่ได้สาว มาจนสุด จุดหัวใจ

นี่นะหรือ คือสิ้นสุด จุดหัวใจ
เหงาเพียงใด ใครรู้บ้าง ร้างหวั่นไหว
ไม่มีแล้ว รักเลอค่า น่าอำไพ
เหลือแต่ใจ ที่หงอยเหงา เศร้าเดียวดาย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[kradan]

อ้างว้างอยู่บนทางเดินที่ว่างเปล่า
ยังไร้เงาของเธอให้มองเห็น
เธอปล่อยมือฉันให้เผชิญกับความหนาวเย็น
จนกลายเป็นคนด้านชาที่ยังเดียวดาย

สบตาฉันก่อนจากไปได้ไหม
ก่อนที่ใจของเธอจะหมดหาย
ก่อนที่เธอจะไม่ได้อยู่ข้างกาย
ก่อนที่ภายหน้าฉันจะไม่มีเธอ

กอดฉันให้อบอุ่นอีกสักครั้ง
ให้ฉันยังรู้สึกถึงเธออยู่เสมอ
ก่อนเธอทิ้งร้างไกลไม่พบเจอ
เพียงแค่เธอให้ไออุ่นก่อนจากลา

บอกกับฉันว่ารักแม้ไม่ใช่
เพียงอยากได้ยินเสียงที่เคยใฝ่หา
อยากฟังคำพูดที่เธอบอกออกมา
ก่อนจะลาจากไปไม่กลับคืน

[กวีพเนจร]

เหงาเหงาเหงา
มีเพียงเงาเป็นเพื่อนอยู่ตรงนี้
เหงามากนะรู้บ้างไหมเจ้าคนดี
อยากจะมีเจ้าปลอบทุกคืนวัน

เศร้าเศร้าเศร้า
ช่างปวดร้าวเหลือเกินจะนอนฝัน
ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายใต้แสงจันทร์
เมื่อเธอนั้นทิ้งฉันไปไม่ใยดี

น้ำตาน้ำตาน้ำตา
อาบนองหน้าเมื่อเธอไปจากฉันนี้
น้ำตาหลั่งเป็นสายดั่งวารี
ฉันเพียงมีน้ำตาที่ไหลริน

เหมือนว่าโดนเธอทิ้งให้เดียวดาย
คนรอบกายก็หายไม่คืนถิ่น
อยู่ตรงนี้มีเพียงกลิ่นไอดิน
กระแสสินธุ์นองหน้าน้ำตานอง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[น้ำหวาน]

วันนี้โทรมาแค่ 1 นาที
แล้วบอกว่ารักผู้หญิงคนนี้หนักหนา
จากนั้นเธอก็วางสายโดยไม่ล่ำลา
นี่อ่ะนะที่พูดมาว่ารักกัน

เธอไม่เคยใส่ใจ
มีสักวันไหมที่เธอจะห่วงฉัน
คำว่ารักของเธอที่บอกทุกวัน
คิดว่าฉันจะเชื่อหรอคนดี

เหมือนถูกทิ้งให้เดียวดาย
จะตัดใจดีไหมกับรักในครั้งนี้
ถ้ารักเธอต่อไปฉันก็ต้องเจ็บอยู่ดี
ถ้าตัดใจตอนนี้...ฉันก็คงตายทั้งเป็น

[wonderloveyou]

ถึงจะอยู่ข้างข้างกายเธอ
แต่หัวใจมันเก้อเธอรู้ไหม
ถึงเธอไม่บอกว่าเธอมีใคร
แต่ยังไงฉันก็รู้ว่าเธอมีอยู่ดี

อยากให้เธอพูดความจริงออกมา
ว่าเวลา พาเธอใจเปลี่ยน...ในครั้งนี้
แค่พูดซักครั้งคงเลิกถามเธอซักที
แต่ความดี....คงไม่มีเเล้วจริงจริง

-------------------------------------------