ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เจ้านาง]

เธอว่าฉันคือคนที่อ่อนแอ
คนขี้แพ้ เจ้าน้ำตา ไม่เอาไหน
คือผู้หญิงแสนเชยเบื่อกว่าใคร
คือทุกอย่างที่เธอคิดไว้ ว่าไม่ดี

ฉันคือคนช่างฝัน..........
คือคนที่ เฝ้าผูกพัน เธอคนนี้
คือคนที่ รักมาก ฝากชีวี
เธอแสนดี..เกินไป...ไม่ต้องการ....

[ดวงไฟ]

เขาจะเห็นเราเป็นได้เพียงแค่ไหน
เขาก็คือที่สุดของหัวใจในตอนนี้
เขาอาจมองว่าเราไม่มีอะไรดี
แต่ในทุกเสี้ยวนาทีของหัวใจ

เขายังคือคนที่สำคัญที่สุด
สำคัญจนสามารถหยุดโลกทั้งใบเอาไว้
ไม่ให้มันหมุนยามที่คุณเดินผ่านใจ
และให้มันหมุนเร็วเกินไปยามที่ไม่มีสิ่งใดให้ชื่นชม

[เจ้านาง]

มุมมองของเราช่างแตกต่าง
เธอมองอีกอย่างไม่มีทางเหมือนฉัน
จึงไม่แปลกเลย ที่ต้องเอ่ยลากัน
แม้รู้ว่า ไร้เธอนั้น ชีวิตฉันจะเป็นไง

ในเมื่อเธอมองความรักเป็นของสะสม
แต่ฉันกลับหลงชื่นชม บ่มรักขมๆเอาไว้
รักที่เน้นปริมาณคน ฉันคงไม่ทนอีกต่อไป
ก่อนรักที่เน้นคุณภาพใจ......จะไม่เหลือค่าอะไรให้เธอมอง....

[ดินเหนียว]

ฉันเคยคิด ว่ามัน เป็นเรื่องดี
การตามใจ คนที่ มีใจให้
สิ่งที่เขาต้องการ....ประเคนมันเข้าไป
เพื่อเขาจะพอใจ...จะสิ่งไหน หลับหู หลับตา

และแล้วมันก็ผิดใช่ไหม ?
มันเหมือนเรากลับกลาย..เป็นใครที่ไร้ค่า
ทุกอย่างที่เราทำไป..มีแต่ส่งผลร้ายกลับมา
มีแต่เสียใจ...เสียน้ำตา....
ให้กับคนที่สอนเราว่า....อย่าเกรงใจ   


( กลอนวัยรุ่น ..พี่ไม่ค่อยถนัดจ้ะ ได้แค่นี้แหละจ้ะ น้องเจ้านาง  ไม่ค่อยรื่นเลยจ้ะ)

[lookgaow]

เธอกับฉันเราต่างผิด
ต่างปกปิดความจริงกันเอาไว้
เราต่างมีความลับที่บอกไม่ได้
จึงเกิดความไม่เข้าใจระหว่างกัน

ต่างคนต่างเข้าใจผิด
เกิดความคิดไม่ไว้ใจไม่คงมั่น
เมื่อความรู้สึกติดลบระหว่างกัน
แล้วรักเรานั้น...ก้อถึงกาลจบลง

[เจ้านาง]

ก็ไม่ได้  อยากรู้  อะไรมาก
แค่สาเหตุ ลาจาก กันแบบนี้
ก็ไม่ได้ เสียใจ หรอกคนดี
เพียงคำถาม ที่มี..ว่าทำไม

ฉันทำผิดมากมายอะไรเหรอ
คล้ายกับเธอ สิ้นรัก แล้วผลักไส
ถ้าหากฉัน  ไร้ค่า...ขอลาไกล
รักที่ให้...ก็ถึงครา  อาวสาน.

[lookgaow]

ละครปิดฉากลงที่ตอนอวสาน
ความรักของเราก้อถึงกาลจบสิ้น
ละครจบแบบแฮปปี้...มีแต่คนยลยิน
รักล่มปนมิลทิน...รอยขาดวิ่นที่ใจ

นางร้ายปรากฏทุกฉาก
แต่ตอนจบก้อจัดการพรากออกไปได้
ความเป็นจริงเขาที่เป็นส่วนเกินของหัวใจ
อยู่เคียงเธอใกล้-ใกล้...ผู้จากไปคือฉันแทน

[ree]

สิ้นสุดแล้วรักเรา...ก็อวสาน
ทั้งที่อยากจะย้อนวันวานแต่ก็ทำไม่ได้
เธอไม่รัก ไม่มีฉันอีกแล้วในหัวใจ
แต่เธอรู้ไหมทั้งหัวใจฉันยังมีเธอ

เธอสิ้นสุด แต่ฉันกลับหยุดไม่ได้
เธอจบอย่างง่ายดายแต่ฉันเจ็บแทบตายรู้ไหม
เธอมีรักใหม่ แต่ฉันยังคงลุ่มหลงรักเก่างมงาย
เธอสุดแสนจะสบาย แต่ฉันเศร้าเจียนตายทุกวันคืน

[มั่น แซลี้]

ปล่อยให้มันเป็นไป
จะเหนี่ยวจะรั้งไปเพื่อใคร
ฉันเข้าใจซักวันเธอนั้นก็ต้องไป
จะไม่นั่งน้อยใจจะไม่โกรธไม่โทษเธอ

ถ้าคนจะไปแล้วใครเล่าที่จะห้ามได้
หามีอันจะเป็นไปต้องขาดจากกันไม่ได้เจอ
จะให้ฉันทำอย่างไรเพราะฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอ
มันต้องเจอกับสิ่งที่มันจะต้องเกิด

หัวใจฉันนั้นคงฉุดเธอไม่อยู่
ถึงฉันเป็นผู้เสียใจก็ปล่อยฉันไปเถิด
โศกเศร้าเสียใจน้ำตานั้นเกิด
ทุกสิ่งเปิดเผยถึงความรู้สึกว่า...เจ็บช้ำ

[เจ้านาง]

จะไม่ยอม เสียอะไร ต่อไปนี้
จะทำทุกวิธี ไม่ว่าทางไหน
จะดื้อดึงทุกทาง ไม่ปล่อยให้ไป
จะถูกจะผิดอย่างไร..ไม่สำคัญ

มีเพียงสิ่งเดียวที่จะรั้งสุดชีวิต
จะเหลือไว้แค่..ความคิดเท่านั้น
เธอเอาใจคืนไป..ขอจบความผูกพัน
จะยื้อด้วยวิธีใดนั่น....นอกจากยอม

[เจ้านาง]

ฉากสุดท้ายของละครเรื่องนี้
ฉันรู้ดีมีทางเดียวเท่านั้น
เพราะเรื่องของเราก็เศร้าเหมือนกัน
สองหญิงหนึ่งชายนั้น คือจุดสะบั้นของเรา

หญิงที่มาก่อนไม่ต้องเอ่ยถึง
เสียสละเป็นที่หนึ่ง สุดจะซึ้งพวกน้ำเน่า
หญิงอีกคนกับชายใจซุกซนไม่เบา
ไม่สำนึกบุญคุณเขา ..ทำให้ช้ำเรื่อยมา

แล้วก็เหลือเวลาอีกไม่นาน
ที่หญิงคนนั้นจะจบสิ้นความทรมานช้าๆ
ฉากสุดท้าย..ที่คนไร้หัวใจ เห็นเป็นเรื่องธรรมดา
จุดจบของหัวใจที่อ่อนล้า เธอชอบใช่ไหมล่ะฉันรู้ดี

[ree]

จบแล้วรักเราหมดทางแก้ไข
คงต้องปล่อยไปตามสังขาร
แต่ถึงอย่างไรก็ยังคิดถึงภาพวันวาน
ที่สุดแสนหวานของเราสองคน

อวสานจบไม่สมบูรณ์แบบ
จบตรงที่เราต้องแยกทางกันไป
น้ำตาไม่อาจจะหยุดไหล
เพราะหมดทั้งใจฉันมีแค่เธอคนเดียว

 

[FillDm71]

เหม่อมองฟ้าคืนนี้ช่างปล่าวเปลี่ยว
อยู่คนเดียวไร้รักเสน่หา
อยากจะได้เธอนั้นกลับคืนมา
แม้ต้องหาเธอทั้งโลกก็คงยอม

[น้ำมนต์]

ฉันกำลังรู้สึกแย่ขึ้นทุกที
เมื่อรู้ว่า เวลาที่มี....เหลือน้อย
กำลังจะถึงแล้วเวลาที่รอคอย
ความรักจะเลื่อนลอยจากฉันไป

ฉันรู้ว่าไม่มีทางสู้
จะรั้งเธอให้อยู่ ไม่รู้ว่าทางไหน
แววตาเธอบอกชัดว่าจะไป
ฉันลงทุนร้องไห้ รู้สึกอาลัยบ้างไหมเธอ

[น้ำมนต์]

แล้วรักของเราก็อาวสาน
ตลอดกาลตลอดไปไม่ร้องขอ
สิ่งที่ฉันทำได้ น้ำตาคลอ
เธอหัมมา หัวร่อ แล้วจากไป

ตัดอะไรก็มักจะตัดขาด
แต่สายใย สวาท ตัดขาดไหม
ถามซ้ำซ้ำ แบบนี้ ถามทำไม
เมื่อหัวใจ รักลา อาวสาน

[น้ำมนต์]

หมดสิ้นแล้ว......เวลา
หยดน้ำตา แทนคำลา นับจากนี้
ปล่อยผม ร้องไห้ เถิดคนดี
อยากสัมผัส ความเจ็บ ให้สาใจ

สัญญาว่า ต่อไป จะเข้มแข็ง
หากอ่อนแรง จะแข็งแกร่ง ไม่อ่อนไหว
ความปวดร้าวที่เธอก่อ...ท้อหัวใจ
น้ำตาที่รินไหล  ขอซับไว้..เพื่อจดจำ

[น้ำมนต์]

จะว่าโศกโศกอะไรที่ในโลก
ไม่เท่าโศกใจหนักรักสมร
จะว่าหนัก หนักอะไร ในดินดอน
ถึงสิงขร ก็ไม่หนัก เหมือนรักกัน

จะว่าเจ็บ เจ็บแผล พอแก้หาย
ถ้าเจ็บกายแล้วชีวาจะอาสัญ
แต่เจ็บแค้นนี่แสนจะเจ็บครัน
ถ้ารักลา อาวสาน พาลเจ็บใจ

[เจ้านาง]

โอ้รักเอ๋ย เคยเห็น ทุกเย็นเช้า
ต้องสร้อยเศร้า เสียใจ อาลัยหา
เขาโบกมือ ลาไป ไม่กลับมา
เจ็บปวดปร่า  รักถึงครา  อาวสาน

เคยเคียงข้าง เรียงร้อย ถ้อยภาษา
บวกคะแนน ให้มา พาร้าวฉาน
ชีวิตรัก ติดลบ พบทรมาน
กวีแผ่ว แว่วหวาน ถึงกาล......ลา

[น้ำมนต์]

ทั้งที่รักเธอเท่าชีวิต
ก็คงไม่มีสิทธิ์จะฉุดรั้ง
ในเมื่อตอนนี้..สิ่งที่มีเริ่มครืนพัง
ทิ้งความรัก ความหวัง กำลังเลือนไป

ไม่อยากทำตัวมีปัญหา
รู้ว่าการเลิกรา คือ หนทางสุดท้าย
แม้ไม่อยากพบเห็น แต่มันก็ต้องเป็นไป
คนดี...ฉันเข้าใจ...
................................และพร้อมที่จะเดินไปจากเธอ

[น้ำมนต์]

ฉันคงไม่ไปโทษอะไรใคร
ที่ทำให้หัวใจเธอไม่เหมือนเก่า
เพราะมันคงผิดมานานแล้วกับเรื่องของเรา
รักกันด้วยความเศร้า มานาน เน

รักด้วยน้ำตา..........
ปล่อยหัวใจไร้ค่าให้ร่อนเร่
เธอกับฉัน..ไม่มีใครหรอกที่โลเล
เพียงเราไม่เหลือรัก จะทุ่มเทให้แก่กัน.