ความหวัง...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
27 เมษายน 2024, 06:14:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ความหวัง...  (อ่าน 3036 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
04 สิงหาคม 2008, 03:55:PM
ukada911
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 24


เด็กไทย ในต่างแดน


เว็บไซต์
« เมื่อ: 04 สิงหาคม 2008, 03:55:PM »
ชุมชนชุมชน



กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..
เจ้า ช ให้-ขวดแก้ว-เจ้า ญ ไว้
แต่ไม่นานเจ้า ช ต้องจากไป
ไปในที่ไกล แสนไกลลับตา

การรอคอยครั้งนี้ช่างแสนนาน..
ความโรยราคลืบคลานเข้ามาหา
แต่เจ้า ญ ก็มิได้มีน้ำตา..
เพราะคิดว่าเจ้า ช ไปไกลเหลือเกิน

ครั้นพอเปิดขวดแก้ว-จึงได้รู้
ว่าเจ้า ช นั้นยังอยู่มิสูญหาย
แต่สิ่งหนึ่ง-ในขวดแก้วได้กลับกลาย
รูปเจ้า ช ได้แปลงกายเป็นจริงเอย

แค่เรื่องเล่าเรื่องนี้สอนให้รู้
การอดทนรอไปสู่ความหวัง
มันจะมีทั้งความรักและพลัง
เพื่อได้สิ่งที่หวังกลับคืน

## ลองแต่งดู..รู้สึกมันขัดๆพิกล
member post comment ได้คะ



ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

09 สิงหาคม 2008, 08:20:PM
ชายไร้รัก
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 74



« ตอบ #1 เมื่อ: 09 สิงหาคม 2008, 08:20:PM »
ชุมชนชุมชน

      ขอเถอะนะขอให้เธอรอหน่อย                      ฉันจะค่อยค่อยปีนขึ้นไปหา
แม้ตอนนี้อาจยังไม่ถึงเวลา                                 แต่ฉันจะฟันฝ่าอุปสรรคไป
      ขอให้เธอเดินไปรออยู่ข้างหน้า                     ด้วยใจกล้าฉันจะไม่หวั่นไหว
ด้วยใจจริงที่ให้เธออย่างจริงใจ                            แม้หนทางยาวไกลคงได้เจอ
      เขาว่ากันระยะทางพิสูจน์ม้า                         กาลเวลาพิสูจน์คนได้เสมอ
ทุกทุกสิ่งที่ฉันต้องพบเจอ                                  อยากให้เธอลองพิสูจน์มันด้วยใจ
      อุปสรรคตอนนี้มีมากล้น                              เกินที่ใครหนึ่งคนจะทนไหว
แต่ที่ยังทนอยู่ทนต่อไป                                     ทนด้วยใจแม้แทบไร้พลัง
      ตอนนี้ฉันอาจจะต้องเดินคนเดียว                 อาจเปล่าเปลี่ยวหัวใจเหมือนสิ้นหวัง
แต่ฉันรู้มีหนึ่งคนที่จะยัง                                   คอยอยู่เป็นกำลังใจให้ฉันเดิน
      ฉันจะทำทุกทุกวันให้มันดี                          ไม่ให้มีอะไรที่ขัดเขิน
ไม่อยากเป็นแค่เพียงเศษหนึ่งส่วนเกิน                 ที่บังเอิญทำให้เธอต้องวุ่นวาย
      อยากบอกเธออีกสักครั้งให้รับรู้                       อยากให้เธอรอฉันอยู่ไม่หนีหาย
มีอะไรอยากบอกเธออีกมากมาย                           แต่คำพูดสุดท้ายคือ...ฉันรักเธอ
บันทึกการเข้า
10 สิงหาคม 2008, 12:34:AM
ผีโป่งโหงพราย
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 7
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 56



« ตอบ #2 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2008, 12:34:AM »
ชุมชนชุมชน

[color=darkgoldenrod]
วันนี้พ่าย ใช่จบ เพียงวันนี้
วันนี้หนี เรี่องมัน จะมาใหม่
วันนี้เหนื่อยเหี่ยวห่อ และท้อใจ
ขอเจ้าได้ มีหวัง ในฝั่งชัย

ไปสิไป ก้าวไป ด้วยความหวัง
พังสิพัง กำแพง ที่ขวางหน้า
เดินจงเดิน หาวัน ที่ดีกว่า
ล้าเจ้าล้า ล้าได้ แต่ต้องทน

ไม่ลองหวัง แล้วจะทำ สำเร็จหรือ
ความหวังคือ ต้องรวม การฝึกฝน
หวังเป็นจริง เพียงเรา นั้นสู้ทน
หวังเพราะคน อย่างเรา ต้องกาวไป

จงกล้าที่จะตั้งความหวังและกล้าที่จะทำมันให้สำเร็จ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เล็ง แล้วยิ่ง
 กระสุนหนึ่งนัด
คือหนึ่งชีวิต
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s