ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

คํ่าคืนนี้ ฟ้าหม่น จนมืดมิด
ดับสนิท แสงดาว สกาวใส
ไม่มีแสง ทอฝัน ถึงวันไกล
มีแต่ใจ ที่ชํ้า ยํ้าต่อเติม

ก็เคยเจ็บ มาแล้ว นี่ หัวใจ
แต่ทําไม คราวนี้ ยิ่งเจ็บเพิ่ม
เหมือนใบมีด กรีดแผล แย่กว่าเดิม
มาช่วยเสริม รอยชํ้า ซํ้ารอยเศร้า

แหงนดูฟ้า ฟ้ายัง ไม่เหลียวแล
คนพ่ายแพ้ พิษรัก มักโง่เขลา
ลืมเสียสิ้น กลิ่นเจ็บ จากวันเก่า
ทิ้งรอยเงา ขมขื่น ฝืนชะตา

จึงต้องพบ รักพ่าย ร่ายเพลงโศก
อยู่ในโลก ความเหงา ไม่โหยหา
เก็บทุกเรื่อง ร้าวราน ที่ผ่านมา
ประทับตรา เตือนใจ ไว้จดจํา

[กวีพเนจร]

จงจำไว้ กับรัก ที่ดับสูญ
ความอาดูร มาแทน เข้าในใจ
ความรักร้าว ย้ำใจ จนร่ำไห้
ไม่มีใคร แลเหลียว แม้จันทรา

จะมีใคร สักคน ทนรับรู้
ว่ามีคู่ กับมิสม ปรารถนา
รักกันแล้ว แต่กับ ต้องเลิกลา
ใจนี้หนา แสนเจ็บช้ำ นองน้ำตา

จงจำไว้ ใจเจ้ากรรม ทำข้าหมอง
มิสมปอง กับรัก สื่อภาษา
มันเป็นเพียง ถ้อยคำ ร้อยมายา
ช้ำอุรา จงจำไว้ ให้จงดี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

นานเท่าไร เธอหาย ไปจากฉัน
นานกี่วัน เธอหาย ไม่มาหา
อยู่ดี ดี เธอหาย ไร้คําลา
ตอบหน่อยหนา เธอหาย เพราะอะไร

จากน้อยใจ กลายเป็น ต้องเมินเฉย
จากคุ้นเคย กลายเป็น เริ่มหวั่นไหว
คิดอยากพบ กลายเป็น อยากลาไกล
ความห่วงใย กลายเป็น ความชิงชัง

หรือนํ้าตา ของฉัน นั้นไร้ค่า
ความห่วงหา ของฉัน ไม่อาจรั้ง
คําว่ารัก ของฉัน นั้นต้องพัง
เป็นความหลัง ของฉัน เคยมีเธอ

[nineten]

                        กับความหลังที่ไม่อยากจดจำ..
                  แต่บางครั้งคิดถึงความหลังก็ทำให้นั่งอมยิ้มได้
                     เพราะสิ่งดีๆที่เขาทำ..มันมาสะกิดใจ
                  ความเกลียดชังที่มากมาย..มันก็จางลงไปทุกๆวัน
                        แต่ก็มีบ้างนะ..ถิฐิกับเรื่องรักเก่า
                     ความเดียวดาย..ความปวดร้าวในวันนั้น
                    สิ่งที่ไม่ดีที่เขาทำ..มันมาทำลายความฝัน
                  ทำไมสมองมันยังจดจำ..เรื่องเหล่านั้นได้อย่างดี

[เพลงผ้า]

เวลาหรือจะช่วยอะไรได้
เมื่อหัวใจต่อต้านคอยตอกยํ้า
เธอไม่เคยเชื่อฉันทุกการกระทํา
แม้จะพรํ่าชี้แจงไปอย่างไร

น้อยสักนิดไม่คิดว่าไม่รัก
เธอยังไม่รู้จักฉันใช่ไหม
เมื่อเลือกเธอก็คือเธอไม่ใช่ใคร
แต่ทําไมดูถูกหัวใจกัน

อีกคําถามสุดท้ายอยากได้ยิน
ควรจบสิ้นรอยรักที่ร่วมฝัน
หรือสานต่อเยื่อใยสายสัมพันธ์
เพราะตัวฉันสับสนแล้วคนดี

[กวีพเนจร]

ใครบอกเล่า ว่าเวลา ช่วยไม่ได้
ขอแย้งให้ พี่เพลงผ้า ได้รับรู้
วันเวลา นี่แหล่ะ ถ้าเฝ้าดู
ก็จะรู้ เรื่องราว ที่ผ่านมา

พี่ลองใช้ เวลา อีกสักนิด
จะตัดสิน ถูกผิด ให้ได้หนา
ลองครวญดู โดยใช้ กาลเวลา
แล้วพี่ยา จะรู้ก่อน ตัดสินใจ


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nineten]

น้ำตาที่ไหลรินตอนนี้...
เจ็บปวดสิ้นดี..เธอรู้ไหม
กับสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป
แค่คำว่าเสียใจ..คงไม่พอ

คำขอโทษ..มันคงน้อยไป
จะให้ฉันทำอะไรก็ได้..ฉันอยากวอนขอ
เพียงอยากให้ความรักที่มีมาสานต่อ
แล้วจะไม่ร้องขออะไรอีกเลย

[กวีพเนจร]

จำเอาไว้ ให้ดี เป็นบทเรียน
ที่ขีดเขียน ลงบนใจ ในครั้งนี้
อย่าทำให้ คนรักเจ็บ แม้สักที
น้ำตาที่ ไหลริน ไร้ราคา

อย่าทำไร ให้คนรัก ต้องหม่นหมอง
น้ำตานอง เพราะความผิด ของตัวหนา
จงรักษา ความรัก ที่มีค่า
หยดน้ำตา ก็ไม่ช่วย ให้กลับคืน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

คิดทบทวน เหตุการณ์ ที่ผ่านมา
หลายปัญหา มากล้น จนหวั่นไหว
มีแต่เรื่อง เคืองขุ่น หมกมุ่นใจ
เพื่ออะไร กันเล่า ที่เคล้าคลอ

เปิดโอกาส ให้ไป มิใช่น้อย
เฝ้ารอคอย ตามคํา ที่ยํ้าขอ
แต่คนเรา เมื่อไม่ รู้จักพอ
รักจึงงอ เกินดัด จัดให้ตรง

จะจดจํา ทําใจ มิให้ชํ้า
พร้อมเดินยํ่า ต่อไป เลิกไหลหลง
เมื่อสิ้นแล้ว แววตา อันซื่อตรง
ก็จบลง เรื่องราว ที่ยาวนาน

[กวีพเนจร]

จงจดจำ เหตุการณ์ ผ่านเลยมา
แม้เวลา จะผ่าน กาลเปลี่ยนได้
แต่ว่าใจ มันจำ ทุกคำไป
อยากจะให้ มันลืม ด้วยเวลา

จงจดจำ มันไว้ เป็นบทเรียน
จงขีดเขียน เรื่องราว เป็นภาษา
อย่าใช่เพียง กล่าวออก บอกวาจา
จำด้วยว่า รักแท้ มีหนเดียว

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

เมื่อรักแท้ มีไว้ ได้ครั้งเดียว
ก็อย่าเที่ยว แจกจ่าย จะหายหนี
ก็เข้าใจ ว่ารัก เป็นเรื่องดี
แต่หากมี พรํ่าเพรื่อ ก็เหลือทน

ครั้นพอถึง เวลา รักพาจาก
มาออกปาก เสียดาย สักร้อยหน
หรือมาพรํ่า รํ่าร้อง ขอจํานนท์
จะเกิดผล อย่างไร เมื่อใจชา

[นกป่า]

เมื่อรักแท้ มีไว้ ได้ครั้งเดียว
ก็อย่าเที่ยว แจกจ่าย จะหายหนี
ก็เข้าใจ ว่ารัก เป็นเรื่องดี
แต่หากมี พรํ่าเพรื่อ ก็เหลือทน

ครั้นพอถึง เวลา รักพาจาก
มาออกปาก เสียดาย สักร้อยหน
หรือมาพรํ่า รํ่าร้อง ขอจํานนท์
จะเกิดผล อย่างไร เมื่อใจชา

ถ้ารักแท้มีแค่ครั้งเดียว
แล้วครั้งเดียวที่ว่ามันครั้งไหน
ไม่ตามหาจะเจอไหมหัวใจ
แล้วจะรู้ได้ไงคือรักจริง

รักแล้วช้ำช้ำแล้วรักอยู่อย่างนี้
รักดีดีจะมีเมื่อไหร่หนอ
กับรักแท้ที่ว่าก็เฝ้ารอ
รอแล้วรอรอแล้วไม่เห็นมี

[เพลงผ้า]

เมื่อรักแท้ มีไว้ ได้ครั้งเดียว
ก็อย่าเที่ยว แจกจ่าย จะหายหนี
ก็เข้าใจ ว่ารัก เป็นเรื่องดี
แต่หากมี พรํ่าเพรื่อ ก็เหลือทน

ครั้นพอถึง เวลา รักพาจาก
มาออกปาก เสียดาย สักร้อยหน
หรือมาพรํ่า รํ่าร้อง ขอจํานนท์
จะเกิดผล อย่างไร เมื่อใจชา

ถ้ารักแท้มีแค่ครั้งเดียว
แล้วครั้งเดียวที่ว่ามันครั้งไหน
ไม่ตามหาจะเจอไหมหัวใจ
แล้วจะรู้ได้ไงคือรักจริง

รักแล้วช้ำช้ำแล้วรักอยู่อย่างนี้
รักดีๆจะมีเมื่อไหร่หนอ
กับรักแท้ที่ว่าก็เฝ้ารอ
รอแล้วรอรอแล้วไม่เห็นมี

หากจะถาม ความซึ้ง ถึงรักแท้
ก็ยากแก่ เกินใคร ไปค้นหา
ทําได้เพียง รอคอย วันเวลา
ช่วยนําพา สองใจ ให้พบกัน

เมื่อไขว่คว้า หารัก มักไม่เจอ
ยิ่งเสนอ หยิบยื่น ก็ผกผัน
เพราะรักแปลก แยบยล ขึ้นทุกวัน
ตามมิทัน ว่าใคร ให้รักจริง

ทุกสิ่งอย่าง สร้างด้วย ความรู้สึก
จากสํานึก จิตใจ ไว้ตัดสิน
ว่ารักนี้ ที่หา มายลยิน
จะโบยบิน หรืออยู่ เป็นคู่ครอง

[tna]

เมื่อรักแท้ มีไว้ ได้ครั้งเดียว
ก็อย่าเที่ยว แจกจ่าย จะหายหนี
ก็เข้าใจ ว่ารัก เป็นเรื่องดี
แต่หากมี พรํ่าเพรื่อ ก็เหลือทน

ครั้นพอถึง เวลา รักพาจาก
มาออกปาก เสียดาย สักร้อยหน
หรือมาพรํ่า รํ่าร้อง ขอจํานนท์
จะเกิดผล อย่างไร เมื่อใจชา

ถ้ารักแท้มีแค่ครั้งเดียว
แล้วครั้งเดียวที่ว่ามันครั้งไหน
ไม่ตามหาจะเจอไหมหัวใจ
แล้วจะรู้ได้ไงคือรักจริง

รักแล้วช้ำช้ำแล้วรักอยู่อย่างนี้
รักดีๆจะมีเมื่อไหร่หนอ
กับรักแท้ที่ว่าก็เฝ้ารอ
รอแล้วรอรอแล้วไม่เห็นมี

หากจะถาม ความซึ้ง ถึงรักแท้
ก็ยากแก่ เกินใคร ไปค้นหา
ทําได้เพียง รอคอย วันเวลา
ช่วยนําพา สองใจ ให้พบกัน

เมื่อไขว่คว้า หารัก มักไม่เจอ
ยิ่งเสนอ หยิบยื่น ก็ผกผัน
เพราะรักแปลก แยบยล ขึ้นทุกวัน
ตามมิทัน ว่าใคร ให้รักจริง

ทุกสิ่งอย่าง สร้างด้วย ความรู้สึก
จากสํานึก จิตใจ ไว้ตัดสิน
ว่ารักนี้ ที่หา มายลยิน
จะโบยบิน หรืออยู่ เป็นคู่ครอง

หากอยากรู้ รักแท้ เป็นไฉน
ต้องนำใจ น้อมไว้ ไปศึกษา
เทรักไป จนหมด ทั้งอุรา
อย่าเหลือท่า พาเพื่อ ไว้เจือใคร

หากเราให้ รักไป เททั้งหมด
รักหมดจด ทุ่มไป ไม่หวั่นไหว
ก็จะได้ คืนตอบ มอบทั้งใจ
หากเผื่อไว้ รักหมาย ไม่เติมเต็ม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

อันว่าชาติ สตรี หากมีรัก
จะฟูมฟัก เฝ้าถนอม มิเหลวไหล
พร้อมทุ่มเท ทั้งตัว และหัวใจ
บูชาไว้ รักนี้ ที่ครอบครอง

มีใจซื่อ ถือรัก เป็นสําคัญ
จะผูกพันธ์ หัวใจ ไว้แค่สอง
คอยดูแล แก่กัน หมั่นประคอง
ไม่เรียกร้อง สิ่งใด ให้เกินตัว

[กวีพเนจร]

จงจำเอาไว้ให้ดี
คำนี้เป็นคำกล่าวสุดท้าย
ก่อนความรักของเราจะกลับกลาย
อย่าหมายได้มันคืนมา

รักแท้ที่ฉันมอบให้
หัวใจให้เธอสูงค่า
ขอเพียงแค่เธอรักษา
เวลาไม่เคยเปลี่ยนแปร



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[lookgaow]

จำเอาไว้นะ...ผู้หญิงคนนี้
คำว่ามารยาสตรี...รู้จักไหม
คงคิดสิ   ว่าชนะ...ผละฉันไป
คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะร้องไห้...ไม่มีวัน

เมื่อเธอยื่น   คำหลอก   บอกว่ารัก
ฉันก้อแค่   พยักหน้ารับ   ใช่ไหวหวั่น
ยามเธอแอบ   มีใครใหม่   ใคร่สัมพันธ์
ฉันก้อมี  เหมือนกัน   พร้อมพร้อมเธอ

ลิ้นกับฟัน   ต้องทันกัน   เข้าใจไว้
มัวหลงรัก   ปักหัวใจ   มาใฝ่เพ้อ
แค่ผู้ชาย   ไม่สำคัญเท่าไหร่   อย่าละเมอ
ฉันกับเธอ   เสมอกัน   อย่าฝันไป (เชอะ)

[กวีพเนจร]

จำน้ำคำ ตรงนี้ ให้ดีๆ
จะไม่มี คำกล่าว ครั้งที่สอง
ด้วยหัวใจ แสนช้ำ น้ำตานอง
ไม่สมปอง กับความรัก เธอให้มา

จำเอาไว้ ดีๆ ก่อนจะจาก
ที่จะพราก ความรัก ที่ไร้ค่า
หากยังรัก กันอยู่ ด้วยอุรา
ก็กลับมา ก่อนจะสาย แล้วช้ำใจ

จำเอาไว้ ดีๆ ด้วยวาจา
หากไม่มา ก็ยาก เกินแก้ไข
หากไม่รัก ก็จงหลีก ไปไกลๆ
แล้วอย่าได้ ย้อนมา คิดคืนดี

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

รู้ทั้งรู้...อยู่เสมอ...ว่าเธอลวง
แต่ก็ปล่อย...เลยล่วง...จนบัดนี้
เมื่อหมดใจ...ไร้ศรัทธา...ขอลาที
จําเอาไว้...ให้ดี...อย่าพบกัน

เส้นสองเส้น...แม้ว่า...มีมานาน
แต่เป็นเส้น...คู่ขนาน...ไม่สานฝัน
คงต้องเห็น...เช่นนี้...อยู่ทุกวัน
ส่วนที่จะ...บรรจบนั้น...มันไม่มี

[กวีพเนจร]

รู้ทั้งรู้ ว่ารักเรา เป็นเส้นขนาน
แม้เลยผ่าน เท่าไร ไม่รู้จบ
สุดปลายทาง ของเรา ก็ไม่พบ
จะประสบ ตรงไหน ดูไม่มี

จำเอาไว้ หัวใจ อย่าถลำ
เพียงถ้อยคำ อย่าเชื่อ เพียงเท่านี้
เดี๋ยวต้องเจ็บ ระทม ขมชีวี
จำเอาไว้ ให้ดี เจ้าหัวใจ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]