หลับตาลงและค้นหา
สิ่งที่หายไปในความอ้างว้างของเธอ
จะไม่เป็นเพียงความว่างเปล่าที่เธอพบ
แม้ดวงตะวันจะกลบด้วยหยาดน้ำตาที่พร่ามัว
ดวงดาวจะจุดแสง ก่อนจะร่วงหล่น
ใกล้ใกล้กับพื้นทรายที่เธอนอนร้องไห้
ลมร้อนพเนจรจากหุบเขา
ไกวต้นหญ้าร้องเพลงเป็นเพื่อน
นำความเหว่าหว้ามาวางไว้รอบข้าง
นกแปลกหน้าคาบความอ้างว้างมาฝากเธอ
...................................
อย่างร้องไห้เพื่อฉัน
หากตะวันกำลังลาลับ
ดับเงาของเธอจากดวงตาฉันจนมืดมิด
เพราะฉันยังมองเห็นเธอ
จากดวงดาวทุกดวง
แม้มันจะส่องแสงเพียงวอมแวม
..................................................
หากฉันทำให้เธอเศร้า
ความเศร้านั่นแหละคือฉัน
หากวันหนึ่งเธอตามหาฉันไม่เจอ
ขอให้เธอรู้ว่า.....
ความว่างเปล่าคือฉัน
ไกลแสนไกล......
ในทุกทุกที่...ที่เธอวิ่งหนีฉันไป
เธอจะพบว่า...
ฉันไล่ติดตามเธอทุกฝีก้าว
เหมือนตะวันสีส้มเศร้า
ที่วิ่งไล่ตามโลกอย่างกระชั้นชิด
และเธอ...ไม่เคยหนีพ้น
หลับตาลงและค้นหาฉัน
ที่หายเข้าไปในหัวใจของเธอ
ยกเว้นว่า.......
เธอไม่ได้รักฉันแล้ว...จริงจริง
(จำไม่ได้ว่าจากหนังสืออะไร แต่เห็นว่าเพราะและความหมายดี เลยเอามาฝากให้อ่านกันค่ะ)
