ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คนแบกไมค์]

ง่ายๆชื่อเดียวกับอีเมล์

[โบ้ พรหมราช]

 มะมีอะไรมากงะ
โบ้ คือชื่อเล่นงะ (มาจาก จัมโบ้ งิ)
พรหมราช แปลมาจาก
พรหม คือพระพรหม
ราช คือ เจ้าแห่งสิ่งใดสิ่งหนึง

รวมคือ  เจ้าแห่งพรหมทั้งหลาย   หรือ   เป็นผู้สร้างทุกๆอย่าง

เป็นไง  เว่อร์ปะ

[(ฟ้า) มารสุรา]

ยองหละปูน    คือชื่อเริ่ม    ประเดิมแรก
ต่อมาแตก     แยกใหม่     ให้ดูสม
เปลี่ยนเป็นฟ้า    มารสุรา   น่าภิรมย์
เพราะนิยม     ชมชิด      มิตรสุรา

เกือบสามสิบ   กว่าปี      ที่ลองลิ้ม
คราได้ชิม      ลิ้มหยด  รดชิวหา
จะซ่านซึม    ดื่มด่ำ    ฉ่ำอุรา
คือที่มา       ปากกานาม   ตามความจริง


 

[~ploy pim~]

                                                 

                            "~Ploy ..คือชื่อ เฌอมาลย์ ที่แสนสวย   
                                         ช่างสำรวย เอิบอิ้ม พริ้มพักตร์หวาน
                            ฉันแอบชอบ แอบชม  มาแสนนาน
                                         จึงขอขาน นามแฝง ไว้ใช้...Pim~"....                     

                     

[อ้อนจันทร์]

แต่แรกเริ่ม เดิมอยากใช้ จันทร์เจ้าขา
แต่เหมือนว่า ชื่อโหล เพราะโก้หลาย
เลยขยับ ปรับเปลี่ยน เหลี่ยมอุบาย
เป็นความหมาย เว้าวอน ออดอ้อนจันทร์

จันทร์เจ้าขา อ้อนจันทร์ จันทร์เจ้าขา
รู้ไหมว่า มีใคร ใจเฝ้าฝัน
ประทานรัก อุ่นไอ ในเร็ววัน
ประทาน(ความ)หวัง แรงเพิ่ม ให้เริ่มเดิน...

[Rallow]

ผมแต่งเพราะผมชอบเรื่อง Pearl Harbar ผมคิดว่า Rallow คือการทำให้เครื่องบินมันหมุน
หนังเรื่องนี้ชอบที่สุดเลยครับ ผมเป็นคนโรแมนติกอ่า

[บอม ซอง ดุ๊ก]

"บอม ซอง ดุ๊ก"

แบบว่า..ชื่อนี้เป็นภาษาตากะล๊อกผสมเอธิโอเปียตอนใต้..ลูกครึ่งเยอรมัน..และมีกลิ่นอายของเขมรแดงหน่อยๆ (ล้อเล่นครับ..แหะๆ) 

..เข้าเรื่องเลยเนาะ..ก่อนมาตั้งรากฝากตัวอยู่บ้านกลอนไทยนั้น..ข้าน้อยและน้องชาย"ใบชาที่ไร้หนอน" เคยเริ่มต้นเขียนกลอน"เว็บกวีคลับ" ข้าน้อยและน้องชายก็เคยได้ใช้ชื่อนี้มาแล้ว

สาเหตุที่ใช้ชื่อนี้เพราะ..ตอนนั้นข้าน้อยไม่ได้จริงจังกับการเขียนกลอน เลยตั้งเอาขำ คำง่าย ความหมายไร้!! น้องชายก็เช่นกัน ใบชาที่ไร้หนอน(แสดงว่าใบชาฉีดยา ฮี่ๆ )  แต่สองพระหน่อพ่อคุณ..เขียนไปเขียนมา ดั๊นหลงพิศวาสการเขียนกลอน..ไปซะงั้น 

 ด้วยใคร่อยากรู้หลักฉันทลักษณ์ที่ถูกต้อง (บ้านกวีเขาจะอยู่กันเงียบๆ ข้าน้อยเลยบ่รู้จะถามไผ อยากจะถามพี่ดินกับเพื่อนสมาชิกก็เกรงใจ) ข้าน้อยและคุณน้อง จึงจำใจร่อนเร่เห่พัดไปตามสไตร์หนุ่มร็อคแอนด์โรล์ผสมหมอลำซิ่ง

  พอมาเจอบ้านกลอนไทย และที่นี่มีครูบาอาจารย์ผู้ใจดีอยู่มากมาย เลยถลาซบอกฝากเนื้อฝากตัว พร้อมเริ่มต้นเปลี่ยนบทบาทใหม่ในชื่อ "บอม ซอง ดุ๊ก" นั่นเลยนอ ฮ่าๆๆ (เปลี่ยนตรงไหนหว่า) 

...รู้สึกชื่อนี้จะถูกโฉลกกับตัวเองดีครับ เข้ากับสไตร์กลอนเฮฮาไร้สาระแบบข้าน้อยเป๊ะเลย แต่...แม้นไร้ความหมาย ไร้คำแปล แต่จะขอมั่นไว้ในนามปากกานี้ตราบเท่าที่สมองและสองมือยังผสานกันได้อยู่ครับ


...ขอบพระคุณที่ทนอ่านจนจบนะครับ 

 

ประวัติโดยสังเขป จากพณ.ท่าน บอม ซอง ดุ๊ก 

[•ปักษาวายุ○]

ปักษาวายุ รู้จักชื่อนี้จากภาพยนตร์ไทยเรื่องหนึ่ง มีคำแปลส่วนตัวว่า "โบยบินไปในสายลม" อืม.. ชอบใจมาก เลยนำมาใช้ครับ 

[น้ำปลาปลอม]

น้ำปลาปลอม เค็ม แต่ไม่จริง คน จริง แต่ไม่เค็ม แฮ่ ๆ

[สุนัขรำพัน]

จะว่าไป สุนัขรำพัน นี่มันมาจาก ตอนที่อาจารย์สอนวิชาการแต่งคำประพันธ์ให้คิดนามปากกาขึ้นมา

ก็เลยมองหาอะไรที่มัน เป็นตัวเราที่สุด

แล้วผมก็ดันชอบสุนัขเอามาก ๆ ตอนเล่นเว็บบอร์ดนักเขียน ก็เคยเปรียบตัวเองเหมือนสุนัข

แล้วจะสุนัขอะไรที่จะเข้ากับคำประพันธ์พวกกวีนิพนธ์ ก็เลยใช้รำพัน

เป็น สุนัขรำพัน มันก็ฉะนี้แล

[...สียะตรา..]

......รักวรรณคดีเรื่อง..อิเหนา....เต็มหัวใจ...แต่จะไม่อ่านมากเพราะเกรงจะติดสำนวนกลอน...หลงใหลตัวละครในเรื่อง..โดยเฉพาะ..สียะตรา....เป็นตัวละครที่สะท้อนอะไรได้หลายอย่างของตัวเอง...

[♥หทัยกาญจน์♥]

หทัยกาญจน์ แปลว่า  ผู้เป็นดั่งดวงใจดุจทองคำที่มีค่ายิ่ง     
ซึ่งคำว่า  ดวงใจ  คือชื่อจริงของเราคะ  แต่เราอยากใช้เป็นนามปากกา
ก็เลยคิดว่าอยากใช้ชื่อที่ใกล้เคียงกับชื่อตนเองมากที่สุดก็เลยใช้ หทัยกาญจน์  เพราะชอบชื่อนี้มากคะ
เราว่าถ้ามีคนเปรียบผู้ที่รักยิ่ง  ดั่งแก้วตาดวงใจกับทองคำบริสุทธิ์ก็คงเป็นผู้ผญิงที่มีค่าและสูงส่ง ทองก็ยังเป็นทองอยู่วันยันค่ำนะคะ

[นพตุลาทิตย์]

มาแจมบ้างครับ มีคนทักผิดทักถูก เขียนผิดเขียนถูก บ่อยมาก
อันว่า ตุลาทิตย์ ไม่ใช่ ตุลาทิพย์  นะครับ
นามปากกาเต็มๆ คือ นพตุลาทิตย์ ครับ มีคนมาทักว่า เป้นพี่นพ บ้าง เป็น พี่ก้อง มานพ บ้าง

เลยใช้ตุลาทิตย์ นี่ล่ะ มีคนนามสกุลนี้จริงๆ ด้วยนะ แปลกมาก ดันตรงกัน
 ถ้าแปลคง       นพ แปลว่า เก้า
            ตุล แปลว่า คันชั่ง หรือเดือนตุลาคม
   สมาสกับ อาทิตย์ คือวันอาทิตย์ หรือ พระอาทิตย์

คุณกานฑิตา (ไม่รู้ถูกเปล่า) เคยบอกว่า พระอาทิตย์เดือนตุลา
   หรือจะแปลว่า คันชั่งพระอาทิตย์ดี ฮ่าๆ

จริงๆ มาจากวันเกิดครับ ใช้ชื่อนี้ตั้ง แต่ก่อนเข้าวงการ เลยนะ นานมาก 

[ไพร พนาวัลย์]

อือม์ เห็นน้องๆหลานๆเข้ามาแนะนำตัวเอง จึงทำให้ได้รู้จักตัวจริงกันบ้างตามสมควร  จริงๆแล้ว ลุง เคยแนะนำตัวเองเมื่อตอนเข้ามาใหม่ๆแล้ว แต่ตอนนี้ น้องๆหลานๆหน้าใหม่ๆเข้ามาหลายๆคน คงมีใครอยากรู้จัก "ปรางค์  สามยอด" บ้างเป็นแน่ งั้นลุงจะเล่าให้ฟังเลยนะ พอได้ยินคำว่า ปรางค์สามยอด ก็คงคิดถึงปรางค์สามยอด ที่ลพบุรีแน่ๆเลยใช่ไหม? ถูกแล้ว ลุงปรางค์เป็นคนลพบุรีแต่กำเนิด และไปตั้งรกรากอยู่ ตำบลเขาสามยอด ทางเข้าวัดพระบาทน้ำพุที่รักษาโรคเอดส์นั่นแหละ  เมื่อก่อนเคยใช้นามปากกาว่า "เปาบุ้นจิ้น" (เพราะมีลูกชายชื่อ วังเปา และลูกสาวคนต่อมาชื่อ บุ้นจิ้น พอคุยกับลูกๆใน MSN ใช้ชื่อว่า "บิดาเปาบุ้นจิ้น" พอมาเขียนหนังสือเล่นๆ ก็ย่อให้สั้นลง) แต่พอมาบ้านกลอน ก็เลยอยากใช้ชื่อใหม่ๆดูบ้าง  ก็เลยปิ๊ง ชื่อ ปรางค์ สามยอด นี่แหละ และก็ไม่คิดจะเปลี่ยนอีกเลย แต่ถ้าใครๆเคยเห็นชื่อ "ไพร พนาวัลย์" ในบางที่บ้าง นั่นก็คืออีกนามปากกาหนึ่ง แต่ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ และที่เห็นรูปส่วนตัวเป็นทะเลทราย เพราะตอนนี้ยังขุดทราย หาทองอยู่ ยังไม่จบภาระกิจ เพราะสองสาวยังไปเรียนต่อโท ณ คนละฟากฟ้า กันอยู่

 

ลุงปรางค์
 

[rit sriduang]

ชื่อ ฤทธิ์ ศรีดวง

ใช้ชื่อนี้เพราะเป็นคำพ้องเสียงกับ ริด สีดวง คิดว่ามันขำดี กะเอามันซะมากกว่า เริ่มเขียนกลอนตอนอยู่มัธยมปลาย ตอนนั้นแอบรักเพื่อนต่างโรงเรียน ก็เลยรู้คุณค่าของแรงบันดาลใจ หยุดเขียนไปกว่าสิบปีหลังจบ ม.ปลาย เพิ่งกลับมาเขียนเมื่อประมาณปี 50 เว็ปไทยโพ เห็นเพื่อนๆแต่งกลอนกันเก่งๆ แล้วอยากเขียนแบบนั้นได้มั่ง เริ่มจากเขียนเล่นๆ ต่อมามันก็ติดใจ คงเพราะว่าเพลิน ที่จริงผมชอบเขียนเรื่องสั้นมากกว่า เพราะส่งสำนักพิมพ์แล้วได้ตังค์
พอติดกลอนก็ไม่ค่อยได้เขียนเรื่องสั้น แต่เอาหลักการเขียนเรื่องสั้นมาเขียนกลอน ก็เลยกลายเป็นกลอนเล่าเรื่อง

เพื่อนที่เก่าหายหน้าไปหมดก็เลยลองแวะมาที่นี่ ดูมีอะไรเยอะดี แต่ทำไม่ค่อยเป็นหรอก แค่อ่านเฉยๆ แจมบ้างนิดหน่อย 

เขียนได้สักพักมีคนเรียกอาจารย์บ้าง ครูบ้าง ตกใจนะ เฮ้ย! เราไม่ถึงขนาดนั้น แค่เขียนเล่นๆ ไม่ได้เป็นอาจารย์ภาษาไทยด้วย ทำงานก่อสร้างอยู่กับอิฐ หิน ปูน ทราย เขียนอย่างอื่นก็ไม่เป็น เพราะไม่มีความรู้อะไรเลย เป็นแต่กลอนกับกาพย์ เพราะง่าย คำเยอะดี เล่าเรื่องได้ง่าย ความรู้ฉันทลักษณ์แค่เท่าที่เรียนมัธยม แล้วก็ไม่ได้ศึกษาเพิ่มเติม เพราะไม่ได้คาดหวังจะเอาดีทางนี้

ผมเขียนเรื่องสั้นเพราะเป็นอุบายในการฝึกพิมพ์ไทยที่ผมมีปัญหามาก
กลอนที่ผมเขียนช่วงหลังจะค่อนข้างยาว นั่นเป็นอุบายอันหนึ่งที่ฝึกพิมพ์ไทยในมือถือ  ตอนทำงานอยู่กรุงเทพฯ นั่งเรือเกือบทุกวัน ผมเสียดายเวลามาก อ่านหนังสือก็ปวดตา จึงใช้มือถือหัดพิมพ์ด้วยมือซ้ายแต่งกลอน ปรากฎว่าเพลินมาก ได้ทั้งผลงานและทักษะมือซ้าย ซึ่งกลายเป็นว่าคล่องกว่ามือขวา

ตอนที่มีการประกวดแต่กลอน ผมจะเป็นคนดี  ตอนนั้นซื้อหนังสือไปอ่าน จับประเด็นหลัก วางพล็อต แล้วก็พิมพ์ใส่มือถือเหมือนเดิม จนเกือบจบเรื่อง ผมว่าการได้ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุดนั่นเป็นความสุข

เล่าให้ฟังครับ เผื่อว่าคนที่ให้เกียรติผมจนเกินเหตุจะได้กลับตัวทัน

ขอให้มีความสุขมากๆทุกท่านครับ

[ภู กวินท์]

ชื่อ  “ทำ มะดา”  เป็นคำพ้องเสียงของ  “ธรรมดา” เช่นเดียวกับ "ท่านฤทธิ์ ศรีดวง" ที่จริงแล้วเลียนแบบ "ท่านฤทธิ์ ศรีดวง"  นั่นแหล่ะครับ!  เพราะเข้าไปอ่านกลอนในไทยโพเอ็ม แล้วชื่นชอบในกลอนของท่าน และตัวท่าน ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

คิดว่าจะแต่งกลอนแบบธรรมดาๆก็เลยใช้ชื่อนี้นะครับ


พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน

ทำ : ความหมาย

ก. กระทํา, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทําเก้าอี้ ทําโต๊ะ ทํารองเท้า ทํารัง; ประกอบการงาน เช่น ทํานา ทําสวน ทําโป๊ะ; ดําเนินการ, ปฏิบัติงาน, เช่น ทําหน้าที่ประธาน ทําตามคําสั่ง ทําตามกฎหมาย; แต่งให้งาม เช่น ทําผม ทํานัยน์ตา ทําจมูก; คิดและปฏิบัติไปตามกฎเกณฑ์ที่กําหนดไว้ เช่น ทําเลข ทําการฝีมือ, ประกอบพิธีกรรมเกี่ยวกับการนั้น ๆ เช่น ทําวัตร ทําศพ; แสดงเช่น ทําบท ทําเพลง ทําเบ่ง; (ปาก) ศึกษาในระดับปริญญา เช่น ทําปริญญา ทําดอกเตอร์.

มะดา : ความหมาย

น. ดวงตา. (ช. มะตา).


ซึ่่ง “ทำ มะดา” ตามความคิดของผม หมายถึง การเขียนออกมาจากสิ่งที่เราเห็น หรือ ทำมาจากดวงตา(อันนี้คือ คิดเอาเองครับ)


ถ้าการกระทำอันใดไม่เหมาะสมหรือก้าวล่วงบุคคลใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ!


                           ด้วยจิตคารวะ "ทำ มะดา"



                                   

[กฤษการกลอน]

KrittyHema
 ชื่อนี้ไม่ได้คิดแค่กลัวลืมusernameพาสเวิร์ด เลยใช้อันเดียวกะในเฟสบุคซะเลย
 จริงๆชอบชื่อไทยๆมากกว่า สละสลวยกว่าอังกฤษแยะ
ถึงแม้ว่างานที่ทำไม่ค่อยได้ใช้ภาษาไทยเท่าไหร่
แต่หัวใจก็ซาบซึ้งกับภาษาไทยมากกว่า

บางครั้งงานเหนื่อยมากคิดกลอนไม่ออก
บางครั้งอดนอนยิ่งไปกันใหญ่
เลยพอแต่งได้แต่ต้องอาศัยแรงบันดาลใจ
และได้นอนเต็มตาแล้วด้วย
 
อาจขอเวลาเก็บตัวหน่อย
ถ้ามั่นใจมากขึ้นจะกลับมาใช้นามปากกาไทยๆ
ตั้งใจจะอ่านกลอนสุนทรภู่ให้จบทั้งหมด
ภาษาจะได้ดีขึ้นบ้าง

[นาคสวาท]

    
         "องคตฤาษีกล่าวกำเนิดมรกต นาคสวาท ครุฑธิการ ว่าแต่ก่อนยังมีพระยานาคตัวหนึ่งชื่อ พาสุกินนาคราช พระยาครุฑพาเอาไปกิน ณ เมืองตรุดตราด เมื่อพาสุกินนาคราชจะตาย จึงคายโลหิตออกเป็นปฐม เกิดเป็นนาคสวาท คายโลหิตออกภายหลัง เกิดเป็นมรกต น้ำลายพระยานาคอันตกลง เป็นครุฑธิการ"

            นี่คือที่มาของนามปากาผมครับ ส่วนตัวชอบพญานาคมากๆๆๆๆๆ แต่งโครงนิยายพญานาคไว้ แต่ไม่ได้เริ่มสักที หุหุ มีของสะสมเป็นพวกหิน พลอย ควอตซ์ จุยเจีย เยอะพอสมควร มีความรู้บ้างใครสนใจแลกเปลี่ยนความรู้กันได้นะครับ เค้าเชื่อว่าหินพวกนี้เป็นมณีของนาคไง เลยชอบสะสม เผื่ิอเค้ามาทวงจะได้เจอคุยกัน

            นอกจาก นาคสวาท แล้วผมยังใช้ อาทิตยามันตุ์ ซึ่งเป็นชื่อพญานาคีแสนสวยแสนเก่งในนิยายเรื่องหนึ่ง แปลตามศัพท์แปลว่า เชื้อวงศ์ของพระอาทิตย์ เอาเป็นว่าเจออะไรเกี่ยวกะพญานาคให้สงสัยผมไว้ก่อนละกัน หุหุ

[สาวน้อยกวีเอก]

                        ของหนูคือ สาวน้อยกวีเอก

                                                                สาวน้อย ก็หมายความว่ายังเด็กอยู่

                                                                ส่วนกวีเอกนี่ไม่ได้หมายความว่าแต่งกลอนเก่งนะ แค่อยากเป็นเฉยๆ

                                                               

[ไร้นวล^^]

ขอเล่าย้อนก่อนมาชายคานี้                ผมโชคดีได้ดูหนังเมื่อครั้งฉิน
จักรพรรติองค์ยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน           ครอบครองสิ้นรวมดินแดนเป็นแผ่นเดียว




มีแคว้นจ้าวเหลืออยู่เป็นคู่ศึก              ร่วมผนึกต้านทัพใหญ่ได้แน่นเหนียว
โดยมีสามจอมยุทธผู้ปราดเปรียว         หาช่องเลี้ยวสังหารท่านจิ๋นซี

กระบี่หักคู่รักหิมะเหิน                     ทั้งฟ้าเวิ้งเก่งเกินใครในวิถี
คู่รักสองบุกสังหารอ๋องฉินนี้             ทั้งที่มีทหารหาญเป็นพันนาย

ด้วยฝีมือที่ลือลั่นฟาดฟันถึง            อ๋องตะลึงแต่ไม่ขลาดหากผึ่งผาย
รู้ว่าแพ้แต่ก็สู้จนตัวตาย                 จอมยุทธชายหยุดกระบี่แล้วหนีไป

แต่บัดนั้นครั้นจะเฝ้าเอาร้อยก้าว        ตั้งกฏกร้าวพร้อมตรวจเค้นเป็นเงื่อนไข
แต่ถ้ามีสามศาตรามากับใคร            ผ่อนผันให้ใกล้สิบก้าวเข้าชิดองค์

ด้วยความเก่งสามเพลงยุทธหยุดท่านอ๋อง   จึงหมายปองชีพทั้งสามตามประสงค์
จอมยุทธไหนไกลห่างวางดาบลง      ชีพก็คงม้วยมอดวอดวายไป

ชายหนึ่งคนขนอาวุธชุดทั้งสาม        ชายไร้นามขอเข้าเฝ้าปราศรัย
อ๋องยินยอมตามอ้างพลางติดใจ        เพราะเหตุใดไร้นามปราบราบสามรายฯ

(นี่เป็นหนังจีนกำลังภายในที่สนุกมากครับ เป็นหนังในดวงใจผมและเป็นที่มาของนามปากกาผม, โดยเฉพาะประโยคที่แขวนอยู่หน้าอ๋องฉิน ที่แปลว่าใต้หล้านั้นทำให้กระบี่หักยกเลิกภารกิจกระทันหัน)
 

*ไฟล์ภาพบางส่วนถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ (หมดอายุ)