๑ ชีวิต ลืมตา มาดูโลก
พบความโศก เศร้าหมอง และร้องไห้
พบความสุข สมหวัง สมดังใจ
สลับเปลี่ยน เวียนกันไป ตลอดมา
พบทั้งคน ก่อนเก่า คราวดีมาก
จนลาจาก จึ่งเห็น เป็นสองหน้า
บางผู้คน พูดพร่ำ ร่ำวาจา
แต่ทว่า สัจจะไร้ ไกลความจริง
พบทั้งความ โกรธเกลียด และเดียดฉันท์
ตัดสัมพันธ์ บั่นความดี เสียทุกสิ่ง
พบความรัก ความไว้ใจ ได้พักพิง
สุดท้ายเหลือ ที่แอบอิง เพียงใจตน
พบตัวเรา เขลานัก ประจักษ์โทษ
สร้างความขุ่น เคืองโกรธ เป็นดอกผล
ทำได้เพียง แก้ไข ในบัดดล
กล่อมกมล จนปล่อยวาง เส้นทางไกล
พบซึ่งการ อภัย ให้พวกเขา
ล่วงลุเป็น อภัยเรา ก่อนเผาไหม้
ห้วงอารมณ์ ความคิด สะกิดนัยย์
การ"อภัย" คือที่สุด หยุดบ่วงกรรม
จะพบเจอ เหตุอันใด ในชาตินี้
"ไม่เป็นไร" ให้คิดดี อย่าเหยียบย่ำ
จะสูงต่ำ ดี-ชั่ว แค่ตัวทำ
แม้ทั้งโลก..จะปรักปรำ..ใช่เรื่องเรา.
