ไม่รู้สิ !

ไม่รู้สิ !
ไม่รู้สิ ! ว่าทำไมใจขอบเธอ
นอนละเมอเพ้อคิดถึงซึ้งกับฝัน
ฝากดวงใจไว้กับเธอแรกเจอกัน
พอนานวันอยากบอกรักภักดีเธอ

ไม่รู้สิ ! ว่าทำไมใจต้องซึ้ง
ครั้งแรกตรึงติดดวงใจใคร่ครวญหา
มองภาพเธอเพ้อสุขล้นพ้นอุรา
ชื่นชีวาพาใจฝันทุกวันคืน

ไม่รู้สิ ! ว่าทำไมใจต้องฝัน
ทุกทุกวันเฝ้าเนียงมองคอยจ้องหา
อยากได้เห็นอยากได้พบอยากสบตา
ในอุรามีแต่เธอเพ้อทุกคืน

ไม่รู้สิ! ว่าทำไมใจต้องฝืน
ทนเฝ้ายืนเหม่อมองหาพาสับสน
ไม่มีเธอดวงใจจิตคิดกังวล
เจ้าหน้ามลไม่มาเห็นเช่นวันวาน

ไม่รู้สิ ! ว่าทำไมใจต้องรัก
จักห้ามหักไม่ให้ใจไปคิดถึง

รู้แล้วสิ ! ว่าทำไมใจรำพึง
ติดตราตรึงเก็บจนล้นค้นหัวใจ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ไม่รู้สิ ! (อ่าน 10983 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้