เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
09 ธันวาคม 2024, 09:09:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม  (อ่าน 2582 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
29 ตุลาคม 2018, 05:34:PM
พิณจันทร์
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 52



« เมื่อ: 29 ตุลาคม 2018, 05:34:PM »
ชุมชนชุมชน



@..เปลี่ยนไป ให้เหมือนเดิม..@

ตกตอนบ่ายงานน้อยถึงค่อยว่าง
หันมองทางสร้อยศิลป์กวินเผย
และโลดแล่นอ่านกลอนตะลอนเคย
มิละเลยเยี่ยมเยือนมิตรเรือนตน

นอกหน้าต่างลมไหวพัดใบโยก
สายลมโบกพัดไกวทิวไม้สน
เป็นสัญญานส่งข่าวหนาวกมล
ฤดูฝนเคลื่อนไปหนาวใหม่มา

หวิวหวิวใจให้หวนทบทวนคิด
หลายมวลมิตรจากไปมิใฝ่หา
ที่จะสื่อสัมพันธ์ประพันธ์พา
สุขชีวาดั่งแรกสุดแปลกใจ

แม้มิเห็นเป็นเรื่องปล่าวเปลืองนัก
แต่ก็จักงวยงงและสงสัย
สร้อยแสงศิลป์สืบสานลูกหลานไป
แต่ทำไมศิลป์แสงมิแบ่งปัน

เสียงลมพัดใบโกรกสับโขกต้น
ผลัดใบสนร่วงกราวจนหนาวสั่น
หลายความคิดเดินทางแตกต่างกัน
คำประพันธ์แบ่งฝ่ายกระจายตาม

ตะวันเคลื่อนคล้อยต่ำมืดค่ำแล้ว
สายลมแผ่วพัดเยือนเสมือนถาม
จะสับเปลี่ยนแนวศิลป์สุดสิ้นนาม
หรืออยู่ท่ามกลางถิ่นกวินเดิม?

พิณจันทร์
๒๙ ตุลาคม ๒๕๖๑

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, สุวรรณ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 พฤศจิกายน 2018, 10:19:PM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« ตอบ #1 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2018, 10:19:PM »
ชุมชนชุมชน

จากใจ

ค่ำนี้ ผัสสะสายลมพัดผ่าน
ความเย็นค่อยค่อยคลืบคลานมาส่งเสริม
เป็นระลอกระลอกเข้าต่อเติม
เร่งความหนาวเหน็บเพิ่ม ในคำนึง

ฉันหวนนึกเขียนกลอนก่อนกาลดึก
ในห้วงจิตคิดนึกรำลึกถึง
วันเก่าเก่าตอกย้ำยังตราตรึง
จากฤทัยดวงหนึ่งคะนึงนัย

การฝึกหัดพากเพียรเขียนกลบท
ฝึกพากย์พจน์จดจำคำสมัย
บุราณขับขานทุ้มนุ่มละไม
ฟังแล้วเพราะจับใจหลงใหลนัก

แม้นเว้นว่างร้างลา ร้อยกรอง-แก้ว
นานมากแล้ว แต่ใจยังแน่นหนัก
จะพากเพียรเขียนกลอนอักษรรัก
ให้ทุกถ้อยล้วนสลักเสลาคำ

เฝ้ารอคอยความฝันในวันที่
หอมหวานในฤดีนี้ชื่นฉ่ำ
ที่บทความงามถ้อยร้อยลำนำ
เกิดงามคำฉ่ำชื่นระรื่นทรวง

เพียรอยู่นานจารจดสะกดถ้อย
ในคำร้อยกลอนกล ระคนห่วง
เกรงกลอนเปรอะเลอะเทอะไปทั้งปวง
จึงทิ้งช่วงเขียนกลอนไปบ้างนะ

สวัสดีค่ะ (^_^)

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, วลีลักษณา

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s