ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

ร้อยมาลัย ใส่กลอน มาวอนว่า
ร้อยมาลา มาพร่ำ ถักคำหวาน
ด้วยใจรัก ภักดี กวีกานท์
จึงขับขาน สานศรี กวีกลอน

แม้ระทม จมจ่อม ตรอมใจม้วย
แม้ระทวย ป่วยหนัก ด้วยรักหลอน
เมื่อเขาลืม ปลื้มคำ ที่พร่ำวอน
จงถ่ายถอน ย้อนคำ ที่พร่ำวาน

มาปรับจิต คิดตรอง อย่าหมองไหม้
มาปรับใจ ใสซื่อ ถือคำขาน
ณ ที่ใด มีรัก จักร้าวราน
โดนหักหาญ ใจหัก จักร้าวรน

มาดูกลอน วอนเว้า เหงาใจต้าน
มาดูกานท์ หวานนัก พักสับสน
สลับคู่ กลบท ประชดคน
เลิกหมองหม่น ทนอด ประชดคาน

ใครว่าแก่ ช่างใคร ปะไรเล่า
ใครว่าเก่า ไม่โกรธ โทษประหาร
เราโสดซิง หญิงแท้ แค่อยู่นาน
ถึงหย่อนยาน พาลแก่ แค่อยู่นอน 

 

"มุนีน้อย"

ผ่อนคลาย ยามบ่าย อย่าเครียดกับงานมากนัก 

[D]

ถึงจะแก่ ไปบ้างช่างเถอะจ๊ะ
ถึงจะเก่า เก๋านะอย่ามาป่วน
เดี๋ยวเจอดีจนได้ ให้ครางครวญ
โดนหมัดสวนกวนใจ ให้คลางแคลง

เป็นมุนี มีนิดไยคิดเยอะ
เป็นมุน้อย หน่อยเถอะเดี๊ยะเจอะแข้ง
สาวขึ้นคานฟังข่อน งอนตะแบง
มันแสลงใจนะ งอนตะบึง

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

อยู่บนคาน นานมา มันน่าอ้อน
อยู่บนคอน ทำไม? ถ้าใจถึง
รีบลงมา เถิดเจ้า มาเคล้าคลึง
พี่ขอดึง นงเยาว์ มาเคล้าคลอ

อยู่เป็นโสด ทำไม? ให้ใจเสีย
อยู่เป็นเสี่ย นานไป เดี๋ยวใจฝ่อ
มาขอรับ ทรามวัย ไปขึ้นวอ
อยากพะนอ งามชื่น ไปขึ้นวัง

รีบตัดใจ เถิดหญิง ยอดมิ่งมิตร
รีบตัดจิต ปลิดปม จะสมหวัง
รักกับพี่ เถิดน้อง ต้องเด่นดัง
ลองสักครั้ง มิยากเย็น ต้องเด่นดี 

“ไพร พนาวัลย์”
 

[muneenoi]

ถึงจะแก่ ไปบ้างช่างเถอะจ๊ะ
ถึงจะเก่า เก๋านะอย่ามาป่วน
เดี๋ยวเจอดีจนได้ ให้ครางครวญ
โดนหมัดสวนกวนใจ ให้คลางแคลง

เป็นมุนี มีนิดไยคิดเยอะ
เป็นมุน้อย หน่อยเถอะเดี๊ยะเจอะแข้ง
สาวขึ้นคานฟังข่อน งอนตะแบง
มันแสลงใจนะ งอนตะบึง

"ดิน"

ถึงจะแก่ กว่านี้ พี่ไม่ว่า
ถึงจะกล้า ท้าเก๋า เข้าห้ำหั่น
ถึงหมัดศอก ตอกหนัก รักจอมกัลย์
ยอมเจ็บนั้น เพื่อภักดิ์ รักจอมกวน

เป็นมุนี ดีเหมาะ เพราะตัดสิ้น
เป็นมุนินทร์ ผินหลบ พบแข้งป่วน
ตอบคืนไป ให้หนัก ด้วยรักล้วน
กลัวเธอสวน หมัดหนัก ด้วยรักลา

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

อยู่บนคาน นานมา มันน่าอ้อน
อยู่บนคอน ทำไม? ถ้าใจถึง
รีบลงมา เถิดเจ้า มาเคล้าคลึง
พี่ขอดึง นงเยาว์ มาเคล้าคลอ

อยู่เป็นโสด ทำไม? ให้ใจเสีย
อยู่เป็นเสี่ย นานไป เดี๋ยวใจฝ่อ
มาขอรับ ทรามวัย ไปขึ้นวอ
อยากพะนอ งามชื่น ไปขึ้นวัง

รีบตัดใจ เถิดหญิง ยอดมิ่งมิตร
รีบตัดจิต ปลิดปม จะสมหวัง
รักกับพี่ เถิดน้อง ต้องเด่นดัง
ลองสักครั้ง มิยากเย็น ต้องเด่นดี 

“ไพร พนาวัลย์”
 

ชวนสาวลง จากคาน ช่างหาญกล้า
ชวนสาวลา จากคอน อ้อนน่าสน
สาวใดชอบ ตอบมา น่ายินยล
ลุงไพรบ่น ค้นหา น่ายินยอม

ชวนเลิกละ เป็นเสี่ย เนี่ยเหมาะสม
ชวนเลิกล้ม เป็นโสด โปรดถนอม
ชวนขึ้นวอ คลอเคล้า เป็นเจ้าจอม
ชวนตะล่อม กล่อมสาว เป็นเจ้าจินต์

หากวอทอง น้องชอบ ตอบกลับเยี่ยม
หากวอเทียม คางคก ตกใจดิ้น
หากวังทอง มองเมียง เพียงได้ยิน
น้องรับสิ้น ขึ้นเขียง เพียงได้ยล

สาวใดมุ่ง ลุงไพร ไม่ขัดข้อง
สาวใดมอง ลองไป เผื่อได้ผล
ทิ้งมุนี หนีช้ำ ระกำทน
ใจวกวน เดินย่ำ ระกำทาง

 

"มุนีน้อย"

เจ้าจอม = นางสนมของพระมหากษัรตริย์ ฯลฯ 

[D]

อยู่บนคาน นานมา มันน่าอ้อน
อยู่บนคอน ทำไม? ถ้าใจถึง
รีบลงมา เถิดเจ้า มาเคล้าคลึง
พี่ขอดึง นงเยาว์ มาเคล้าคลอ

อยู่เป็นโสด ทำไม? ให้ใจเสีย
อยู่เป็นเสี่ย นานไป เดี๋ยวใจฝ่อ
มาขอรับ ทรามวัย ไปขึ้นวอ
อยากพะนอ งามชื่น ไปขึ้นวัง

รีบตัดใจ เถิดหญิง ยอดมิ่งมิตร
รีบตัดจิต ปลิดปม จะสมหวัง
รักกับพี่ เถิดน้อง ต้องเด่นดัง
ลองสักครั้ง มิยากเย็น ต้องเด่นดี 

“ไพร พนาวัลย์”
 

อยู่บนขอน นอนมุ้งกลัวลุงไซร้
อยู่บนขื่อ แน่ใจไม่กลัวผี
มิเสียดายวัยล่วง ทุกช่วงปี
ด้วยฤดีมีสุข ทุกช่วงปน


อยู่กับพ่อ ท้อนักรักหักหาย
อยู่กับพี่ ชรากายใครจะสน
ตอไม้เผาเถ้าตะกอน ไม่ร้อนรน
มิมีผลมอดไฟ ไม่ร้อนแรง

"ดิน"

[panthong.kh]

อยู่บนคาน มานสุข ทุกช่วงฝัน
อยู่บนชั้น แปดสิบยืน ขึ้นลิฟแหยง
จึงจำใจ ไหวหวั่น วันหมดแรง
จึงเหี่ยวแห้ง แบ่งฝัน วันหมดลม

ใครจะมา ฉุดลาก จากคานหนอ
ใครจะรอ ท้อเหลือ เจือความขม
ชักเบื่อหน่าย หลายมาก หลากอารมณ์
ทุกข์ระทม ตรมตราก หลากอาวรณ์
พันทอง
 

[ศรีเปรื่อง]

สุดงงงวย...สับสน...กมลสั่น
สุดงงงัน...ต้องเอ่ย...เผยอักษร
ถามเรื่องที่...สงสัย...หทัยคลอน
โปรดเถอะอร...แจงให้...หทัยคลาย

ทำไมหนอ...พธู...อยู่เหว่ว้า
ทำไมหนา...เกาะคาน...ปานกลัวหาย
กอดกระหวัดเยี่ยงนี้...มีปวดกาย
เห็นแล้วชาย...นายศรี ฯ...มีปวดเกร็ง

หรือรอคน...ที่ใช่...จึ่งไม่ปล่อย
หรือรอคอย...ฤกษ์ดี...ปีมะเส็ง
กริ่งว่านานเกินนัก...จะรักเซ็ง
หนุ่มตัวเต็ง...แปรพักตร์...จะรักซา

ศรีเปรื่อง
๑๐ ม.ค. ๒๕๕๖

[muneenoi]

อ้างจาก ศรีเปรื่อง...

อย่างงงวย ด้วยเห็น เป็นเรื่องขัน
อย่างงงัน วันนี้ มีเฉลย
สาวชอบคาน งานนี้ มีเปรียบเปรย
จึงขอเอ่ย เผยศรีฯ มีเปรียบปาน

สาวนางหนึ่ง พึงใจ ในหนุ่มหล่อ
สาวนางหนอ ท้อรัก โดนหักหาญ
นางเสียใจ ใคร่ตาย หมายบนคาน
เตรียมเชือกป่าน มานหม่น หมายบนคอน

เชือกผูกคอ รอตาย กายสะท้าน
เชือกผูกคาน มานเหม่อ เพ้อถูกหลอน
แต่เปลี่ยนจิต คิดใหม่ ใจบังอร
เลิกม้วยมรณ์ นอนนั่ง ใจบังเอิญ

อยู่บนคอน นอนหลับ รับลมผ่าน
อยู่บนคาน นานเหมาะ คล้ายเหาะเหิน
จึงชอบคาน งานนี้ ดีเหลือเกิน
นอนนั่งเพลิน เดินเผื่อ ดีเหลือกิน

ให้คิดได้ ไม่ตาย คลายหมองศรี
ให้คิดดี มีทาง วางติฉิน
จึงไม่พราก จากคาน นานจนชิน
เลยยลยิน กลิ่นคาน นานจนชา

ตราบทุกวัน มั่นรัก ปักคานนี้
ตราบทุกวี่ มีสาว ป่าวถามหา
คานไหนดี มีจอง ปองราคา
ปราถนา มาลอง ปองราคิน

 

"มุนีน้อย"

ป.ล. เป็นนิทานก้อมเรื่องใหม่ เพิ่งแต่งเสร็จ 55

[ศรีเปรื่อง]

ท่านมุีนีน้อย...สุ่มเสี่ยงไปรึเปล่าเนี่ย 

มุนีน้อย...ผมศรี ฯ...ล่ะมีหวั่น
มุนี ฯ นั้น...ถูกสับ...จนดับดิ้น
ด้วยอาวุธ...ศอกเข่า...เหล่ายุพิน
คลุกธรณิน...แทบเท้า...เหล่ายุพา

ทั้งคนเก๋..."พันทอง"...คล่องอีโต้
ทั้งคนโก้..."ดิน" สะคราญ...ชาญปืนผา
"รัตน์ ฯ" เกาทัณฑ์...ไร้พลาด...ฆาตชีวา
อีก "ณัชชา"...มีดฉกาจ...ฆาตชีวัน

สวยจริงจัง...จนแถง...ต้องแลเหลียว
สวยจริงเจียว...จนไถง...เก็บไปฝัน
พสุธา...ซาบซึ้ง...ตะลึงงัน
นภาพลัน...นิ่งอึ้ง...ตะลึงงง

เชี่ยวประหัต...เลื่องลือ...ชื่อสะท้าน
เชี่ยวประหาร...เจี๋ยนเถือ...มิเหลือหลง
ด้วยแรงฤทธิ์...พิษพิโรธ...โหดโฉมยง
หั่นเผ่าพงศ์...คือโทษ...โหดโฉมยวง

ศรีเปรื่อง
๑๒ ม.ค. ๒๕๕๖

ปล.
ขออภัยสาว ๆ ทั้งหลายด้วยนะครับ ที่ต้องพาดพิงเพื่อความประเทิง
   

[รัตนาวดี]

 


...ท่านศรีเปรื่อง วางถ้อย ร้อยเรี่ยราด
ท่านศรีปราชญ์ นอนหลับ กลับอยู่สรวง
มุนีน้อย ร่ายกระทู้ ดูยาวยวง
เราตามล้วง ร่ำรู้ ดูยาวยาน...

...มีสมอง มากมุข คอยปลุกเพื่อน
มีเสมือน มากแฟน เกี่ยวแขนขาน
ยังเอ่ยอ้าง นางทน อยู่บนคาน
มิเอ่ยตาล มากต้น อยู่บนควน...

...หนุ่มหน้ามน มีใจ ปีใหม่ขึ้น
หนุ่มหน้ามึน อยู่ไหน อยากให้หวน
สาวบ้านกลอน อ้อนรอ ฝากขอชวน
กลับบ้านด่วน เถิดหนอ ฝากขอเชิญ...

รัตนาวดี
 

[D]

ทั้งคนโก้..."ดิน" สะคราญ...ชาญปืนผา

ศรีเปรื่อง
๑๒ ม.ค. ๒๕๕๖

 

ท่านศรีฯหาญ กานท์โก้โถมาฝอย
ท่านศรีฯห้อย ย้อยยานหนอยพาลว่า
ฉันอล่องผ่องงาม ยามต้องตา
จะซู่ซ่าวาบหวาม ยามต้องตน

อยากจะเชิญ พี่ชายมากรายหวน
อยากจะชวน ควงแขนแม้นท่านสน
ก่อนชราคว้ารัก กันสักคน
เที่ยวสักหน สวนสวรรค์ กันสักครา

"ดิน"

สวนสวรรค์ ของ"หนึ่งโสม"เขาน่ะ อยากไป๊อยากไปอ่ะ