ฟ้ามืดยามเช้า รักฉันช่างหม่นหมองจัง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 เมษายน 2024, 12:12:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ฟ้ามืดยามเช้า รักฉันช่างหม่นหมองจัง  (อ่าน 2252 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
27 สิงหาคม 2013, 08:04:AM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« เมื่อ: 27 สิงหาคม 2013, 08:04:AM »
ชุมชนชุมชน

๐เหตุใดไยมืดทั้ง             ผืนนภา
แรกรุ่งฤๅจักมา              หม่นเช้า
แสงแห่งสุริยา               ยังอยู่    ไหมนา?
รักรับอรุณเร้า               พร่าปลื้มปานไฉน

๐หากไป่พร้อมพร่องเพี้ยง    แผลงแสง
ไยบ่ให้เดือนแดง             เด่นฟ้า
ราตรีต่อโดยแรง             เพ็ญร่าย
ดีกว่าร้ายรุ่งถ้า              ปกจ้าใจหมอง

๐เมียงมองเหม่อมืดละม้าย   หมอกบัง
แสงสุรีย์นี้ยัง                หย่อนแจ้ง
พิศวาสพลอยพัง            เพราะพร่า  พัทธ์นอ
ฟ้าดับรับรุ่งแกล้ง           รักก้าวกลับหลังฯ น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ปู่ริน, เนิน จำราย

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
27 สิงหาคม 2013, 12:56:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2013, 12:56:PM »
ชุมชนชุมชน


หวังสุรีย์ตื่นเช้า  มาเจอ
งามเด่นจริงนักเออ  แจ่มฟ้า
เธอฉันนั่งละเมอ    เพ้อพร่ำ
รู้ว่าไกลสุดหล้า    ยังเฝ้าคอยรอ

ใจจดจารจ่อแล้ว  เลือนหาย
เฉกเช่นทิวาวาย   ดับดิ้น
ความหวังดั่งเคลื่อนคลาย  ไหวหวั่น
เร่งรุดรวดเร็วสิ้น    ไขว่คว้าแต่ลม

มาแรมรอนนกขมิ้น    ไร้รัง
แต่ก็ยังมีหวัง        อย่าเศร้า
มืดมิดไม่จีรัง        ขอแค่-
หมั่นมั่นทุกค่ำเช้า  สว่างแจ้งแจ่มอรุณ
พันทอง
๒๗/๐๘/๕๖

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ปู่ริน, เนิน จำราย

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
27 สิงหาคม 2013, 04:55:PM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« ตอบ #2 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2013, 04:55:PM »
ชุมชนชุมชน

๐คำละมุนดูอุ่นเอื้อ             อรุณรอง
หากแต่เมฆยังครอง            ครอบฟ้า
เรืองเพียงครู่กลับหมอง         มืดหรี่
โอ้นี่ทิวาล้า                    อย่างไร้การุณย์

๐ก็หมุนกลับดั่งครั้ง            ราตรี     เทอญรา
อย่ารุ่งรวนฉวี                 แหว่งแพร้ว
สว่างกระไรมี                 เมฆหมอก
เชิญเถิดรวีแก้ว               กลับเหย้าหยุดเหยิง

๐ขอว้างเวิ้งเวี่ยไว้            เวียนจันทร์
ดีกว่าเจ็บสำคัญ             ขื่นเช้า
เพ็ญแสงอาจพ่ายพรรณ      ภาณุ
ขับค่ำโดยสัตย์เศร้า          ย่อมแท้แทนทิวาฯ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ปู่ริน, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s