กลบทตัว V
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 เมษายน 2024, 12:58:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: กลบทตัว V  (อ่าน 1315 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
29 พฤษภาคม 2013, 02:09:PM
พยัญเสมอ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 674
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,044


ไม่มีเหตุจำเป็นห้ามรบกวน


« เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2013, 02:09:PM »
ชุมชนชุมชน


กลบทตัว V


ยุคสมัยนี้นั้นมันกลียุค
ผู้คนทุกข์ยากล้นผู้คนเข็ญ
ต่างใฝ่ฝันหมั่นเฝ้าฝันเช้าเย็น
อยากนั่งเบ๊นซ์ดี ดีมีบ้านโต

เข้ายื้อแย่งแข่งขันฟาดฟันเข้า
จึงน่าเศร้าหนักหนามิน่าโก้
ใช้ของแพงแข่งขันแพงกันโชว์
ต่างอวดโอ่รวยรวยด้วยกันไป

หาน้ำใจใยรักยากจักหา
เห็นทรัพย์สินมีค่ากว่าทรัพย์ไหน
การแบ่งปันมันเปลืองปันเรื่องไร
มีเงินไว้มากมากมิยากจน

เรื่องความดีมีใดมิใช่เรื่อง
จักสิ้นเปลืองสินทรัพย์กับสิ้นผล-
ประโยชน์เราเข้าเนื้อเราเถือตน
จึงมิสนใดใดในความดี

หอบทรัพย์สินเงินตราตั้งหน้าหอบ
ใส่กระสอบใส่ถังสังกะสี
กระดาษแบ๊งค์แย่งกันแบ๊งค์พันมี
ชีวิตนี้สุดสุดหยุดไม่เป็น

นับหมื่นล้านการเงินเกินจะนับ
มีพร้อมสรรพทุกอย่างต่างพร้อมเด่น
แต่คนหลายคนย่ำหลายลำเค็ญ
มิวายเว้นวุ่นวุ่นขาดทุนรอน

ถึงตัวจนทนทุกข์ที่รุกถึง
ยังคำนึงซึ้งจำทุกคำสอน
ต้องต่อสู้บากบั่นสู้สั่นคลอน
มิถอดถอนทั้งทั้งยังต้องทน

ให้รู้จักพอเพียงเลี้ยงชีพให้-
พึงพอใจสิ่งมีที่พอด้น-
ดั้นกระทำซ้ำซากทำจากจน
กว่าเกิดผลดี ดีมากมีพอ

แค้นยากล้วนส่วนหนึ่งซึ่งคับแค้น
เพราะขาดแคลนทุนทรัพย์กับขาดท่อ-
ที่ไหลเลี้ยงเลิศล้นเลี้ยงต้นตอ-
รากหญ้าก่อเกือบเกือบแลเหลือบใบ

เมื่อยุคนี้กลียุคทุกข์ทุกเมื่อ
รวยล้นเหลือมากมีปรี่ล้นไหล
ที่ข้นแค้นแสนเข็ญแค้นเช่นใด
ก็ยากไร้เดิมเดิมสุดเติมเต็ม


Orion264(มือขวา)
๒๖  พค. ๒๕๕๖




กลอนบทนี้ประกอบขึ้นจากกลบทหลายๆชนิดเข้าด้วยกันคือ
วรรคที่  ๑  เขียนจากกลบทครอบจักรวาล คำที่ ๑ ซ้ำกับคำที่ ๘ ภายในวรรค
วรรคที  ๒ เขียนจากกลบทเสือซ่อนเล็บ คำที่ ๒ ซ้ำกับคำที่ ๗ ภายในวรรค
วรรคที่  ๓  คำที่ ๓ ซ้ำกับคำที่ ๖ ภายในวรรค  แล้วบีบกระชับเข้าจนในที่สุด
วรรคที่ ๔  คำที่ ๔ ซ้ำกับคำที่ ๕  ภายในวรรค จนมองในผังคล้ายเป็นรูปตัว V
ความจริงกลอนนี้ตามผังแล้วก็ควรจะเป็นรูปตัว V แต่เนื่องจากตัวหนังสือในแต่ละวรรคยาวสั้นไม่เท่ากันจึงมีผลอย่างที่เห็น





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ดุลย์ ละมุน, รัตนาวดี, พี.พูนสุข, ไร้นวล^^, รพีกาญจน์, khuadkao

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

๐นามแฝงผู้เขียน Orion264(มือขวา),มือขวา,บูรพาทรนง-ตงฟางข้วงแขะ,สิงสู่,ต๊กโกม้อเกี่ยม-มารกระบี่เดียวดาย,
เทพเจ้าไก่
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s