| 22 เมษายน 2013, 11:30:AM |
|
--ณัชชา--
|
 |
« เมื่อ: 22 เมษายน 2013, 11:30:AM » |
 ชุมชน
|
หากไม่ช่วยปลูกไม้คลายโลกร้อน
ผลสะท้อนสู่มนุษย์สุดแก้ไข
ทั้งผืนป่าของเราถูกเผาไฟ
ฝีมือใครกระทำชอบย่ำยี
เกลียดพวกเห็นแก่ตัวสุดชั่วช้า
ทำลายป่า ไม้ต้นแหลกป่นปี้
ตัดและเผาเยินยับพวกอัป....
เลวสิ้นดีน่าชังต้องขังลืม
อากาศร้อนเพราะไร้ต้นไม้ร่ม
โลกระทมใครเห็นเป็นไม่ปลื้ม
หาสุขได้ตรงไหน...ใครให้ยืม
ไม่ด่ำดื่มในชีวิต เกิดพิษภัย
ช่วยกันปลูกต้นไม้ให้ผืนโลก
ความทุกข์โศกหายหมดโลกสดใส
มนุษย์โลกสุขีไม่มีภัย
โลกวิไลสดสวยหากช่วยกัน
--ณัชชา--
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, yaguza, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, Prapacarn ❀, เพรางาย, ดาว อาชาไนย, saknun, ชลนา ทิชากร, กังวาน, panthong.kh, รพีกาญจน์, ...เป็ดน้ำ...
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 22 เมษายน 2013, 12:51:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 22 เมษายน 2013, 12:51:PM » |
ชุมชน
|
คนละต้นสองต้นบนที่ว่าง
ผืนดินร้างไร้ค่าสายตาฉัน
ลดโลกร้อนร่มเย็นเช่นวานวัน
ป่าผองพรรณนั้นสวยด้วยต้นไม้
มองคนสวยสดใสดูใบหน้า
มองผืนป่างามสวยด้วยไม้ใหญ่
ผืนดินรอร่วมแรงแสดงน้ำใจ
ความวิไล..คืนมาอย่าดูดาย
---สะเลเต--- |
|
|
|
|
| 22 เมษายน 2013, 01:10:PM |
|
Prapacarn ❀
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 22 เมษายน 2013, 01:10:PM » |
ชุมชน
|
ใช่เพียงเพาะถั่วงอก..แล้วบอกว่า
เราได้ช่วยปลูกป่า..ไม่อาสัญ
ตัดไปหนึ่ง ลงใหม่ให้โตทัน
มิฉะนั้นป่าดิบ..เหลือหยิบมือ
กลายเป็นป่าหิน,ทราย..น่าขายหน้า
พวกสัตว์ป่าด่าให้..รึไม่ถือ
ว่าพวกเวรตะไลใจกระบือ
ให้พวกลื้อมาเป็นอั๊ว...ชัวร์ ไม่เอา
สงสารแต่แมลงปอข้างกอไผ่
คงจะไร้ใบกิ่ง..ให้ยิ่งเหงา
น้ำก็แห้งขอดคู..ดูสีเทา
ปู..ปลาเจ้าสลบเหมือด น้ำเหือดตม
ช่วยกันลดโลกร้อน..อย่านอนเขลง
จงรีบเร่งร่วมใจให้เหมาะสม
รักษ์ผืนดิน..รักพงไพร..รักสายลม
ช่วยกันห่มโลกคนละนิด..ด้วยจิตสำนึก
แซมค่ะ
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เพรางาย, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, อริญชย์, saknun, ชลนา ทิชากร, panthong.kh, กังวาน, รพีกาญจน์, ...เป็ดน้ำ..., --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
|
|
| 22 เมษายน 2013, 04:15:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 22 เมษายน 2013, 04:15:PM » |
ชุมชน
|
สาวหลายคนบ่นโลกร้อนแสนอ่อนไหว
เธอกลัวภัยมนุษย์สุดจะเข็น
ยังตัดไม้ทำลายป่าว่าจำเป็น
การร้อนเย็นของอากาศประหลาดเกิน
แม่โฉมยงจงระงับขอดับร้อน
อยากจะอ้อนไปเที่ยวกันฉันก็เขิน
ชวนรับลมชมทะเลเห่หยอกเอิน
คงเพลิดเพลินลืมร้อนช่วยผ่อนคลาย
นั่งกระแซะแตะนิดชิดกันหน่อย
แล้วนั่งคอยเคียงคู่ดูจันทร์ฉาย
ฟังเธอพร่ำคำกลอนอ้อนเอียงอาย
แล้วกอดกายทั้งคืนแสนชื่นทรวง
ลดโลกร้อนผ่อนช่วยด้วยโรครัก
สุขยิ่งนักพักใจไม่ต้องห่วง
เชื่อกังวานหวานใจให้ทั้งดวง
โลกร้อนลวง...โรครักไม่นะใช่เลย
---กังวาน---- |
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|
