ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

รำพึงลำพัง


ริมตลิ่งกิ่งจันทร์เกี่ยวขวัญฟ้า
ระยับหยาดดาริกากะพริบยั่ว
นทีเย้าลมเย็นเห็นใจบัว
ส่งหอมเคล้าเสียทั่วแสนคำนึง

สิ้นเสียงซอท้ายไร่ใจหมองหม่น
ร้างสายฝนสูญฝันสัมพันธ์ขึง
อยากฟังลมพัดชายเขาเล่ารำพึง
จากคนหนึ่งถึงคนนี้ทุกวี่วัน

ต้นมะม่วงแทงช่อรอติดผล
รอบางคนจากไกลให้กลับหัน
หรือใจโยงขาดใยไม่ถึงกัน
จึงแอบจันทร์ลำพังแทบฝั่งน้ำ
..................................................................

[เนิน จำราย]

รำพึงหลัง...ย่ำค่ำใต้“ตำเสา”          
ครั้งแนบเนาเนื้อนวลน้องครวญคร่ำ
ว่าต้องลามาเยือนเอื้อนตอกย้ำ        
ประทับจำรอยยิ้มปริ่มน้ำตา

สัญญาใจยังตามเตือนถามทัก   
จารจำหลักจริงแท้แน่นักหนา
วันพระใหญ่ยี่สิบสี่พฤษภาฯ   
ก็ถึงหน้ากันเกราของเราบาน

หลับตาเห็นเพ็ญนั้นจันทร์กระจ่าง
กระทบร่างเราสองปองประสาน
นั่นแหละห้องของห้วงช่วงวิมาน  
ฟ้าประทานหอมสู่ขวัญ...ถิ่น “มันปลา”

เนิน จำราย