ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เฮยอิง]

  สายลมปลิวถมทับระดับหญ้า

หยาดน้ำค้างโรยราในป่าเขา

กระไอชื้นกลบพรางอย่างบางเบา

สายน้ำบอกเรื่องเล่าภาพเงาจันทร์

  ส่งสำเนียงเสียงพิณประทินภพ

ข้ามโค้งฟ้าบรรจบทุกสิ่งสรรค์

ฝากสายลมถมย้ำถ้อยรำพัน

ห่มเสียงพิณของฉันทุกวันคืน

  ฉันบรรเลงเพลงเหงาใต้ราวฟ้า

ท่ามห้วงราตรีกาลยังลานอื่น

เพียงหวังเสียงสายพิณช่วยกินกลืน

หยาดสะอื้น สลด จรดใจ. . .

  หอบความช้ำระกำอันซ้ำซาก

เก็บรอยฝากแผลเก่าอันร้าวไหว

เถิดดวงจันทร์แจ่มจ้าระย้าไกล

ฟังเสียงพิณอาลัย ได้ไหมจันทร์. . .

[panthong.kh]

สายลมพริ้ว ปลิวบาง ร้างจางหาย
ดอกงิ้วราย เรียงหล่น โคนต้นนั้น
ส้มอมแดง แยงเย้า เฉาโรยพลัน
แสงตะวัน กลั่นสี รี่สาดมา

ใกล้สายน้ำ ฉ่ำชื่น ยืนบนฝั่ง
วังเวงดั่ง ดังแว่ว เจื้อยแจ้วหา
ดุเหว่าเคล้า คลอคู่ อยู่ไกลตา
ส่วนตัวข้า มาเดี่ยว เปลี่ยวฤทัย

ส่งสำเนียง เพียงเพรียก เรียกร้องร่ำ
ให้ระกำ จำจด รันทดไหม
นกมีคู่ อยู่ป่า พนาไพร
แต่ตัวข้า ไร้ใจ ในเมืองกรุง
พันทอง