ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

คิดคิดถึง..คนดีเป็นที่สุด
อยากอยากหยุด..เวลาให้ช้าหมุน
ยั้งยั้งไว้..วงแขนที่แสนคุ้น
จิตจิตกรุ่น..กำซาบภาพประคอง

ช้าช้าก่อน..เวลาอย่ารีบนัก
รอรอสัก..หน่อยก่อนวอนสนอง
ทำทำใจ..ยากนักจักไม่มอง
เศร้าเศร้าหมอง..พลัดพรากไกลจากกัน

คว้างคว้างเคว้ง..หัวใจให้เจ็บปวด
ช่างช่างรวด..เร็วไปไกลจากฉัน
ขอขอช้า..อย่าลับอย่างฉับพลัน
ตีบตีบตัน..หัวใจเพราะใหญ่เกิน

เจ็บเจ็บทรวง..ดวงใจดั่งใครผ่า
ยากยากหา..ยาช่วยด้วยฉุกเฉิน
สั่นสั่นร่าง..หมดแรงขาแข้งเดิน
ใจใจเยิน..ยับแยกแทบแหลกราน

ทุ่มทุ่มสุด..หัวใจให้จนหมด
รักรักรส..จิตปองได้ครองหวาน
แต่แต่ไม่..ถึงฝันชั้นวิมาน
สุขสุขผ่าน..เร็วรวดทำปวดใจ

หากหากแม้..เวลาสามารถย้อน
จะจะอ้อน..ออดรักมิผลักไส
แขนแขนสอด..กอดหนุนซบอุ่นไอ
หลับหลับใหล..ไม่ตื่น ณ คืนนั้น

"กานต์ฑิตา"
๒๓ มกราคม ๒๕๕๖

  emo_47กลบทธงนำริ้ว

 ..มีข้อบังคับคือ ต้องใช้คำซ้ำ ๒ คำทุกหน้าวรรค
ตลอดจนจบโดยต้องเปลี่ยนกระทู้ทุกวรรค

[ปู่ริน]

นั่งนั่งหลับ...คิดถึงนางมาหน่ายหนี
เพ้อเพ้อหา...ยอดนารีที่ความฝัน
ครวญครวญคร่ำ...ถึงนวลนางพลางรำพัน
แจ่มแจ่มจันทร์...เจ้าจากจรนอนเดียวดาย

หลายหลายปี...พี่ทรมานมานานแล้ว
น้องน้องแก้ว...ตาหวานพาลเสียหาย
หลบหลบหลีก...ปลีกหนีไปเพราะอับอาย
วุ่นวุ่นวาย...สับสนเพราะคนนินทา

รุ่มรุ่มร้อน...นอนปวดร้าวหนาวดวงจิต
นึกนึกคิด...เริ่มมองเห็นเป็นปัญหา
รำรำพึง...คะนึงถึงน้องตลอดมา
น้ำน้ำตา...พี่ไหลหลั่งลงพรั่งพรู

คิดคิดถึง...เธอไม่รักพี่ไม่โกรธ
ขอขอโทษ...โปรดอภัยใจอดสู
พลั้งพลั้งพลาด...ผิดไปโปรดเอ็นดู
ทนทนอยู่...กับความช้ำทนกล้ำกลืน..

                         ริน ดอนบูรพา
                            ๒๔ ม.ค.๕๖

[สมนึก นพ]

เช้าเช้านี่ ว่างมาหากลอนอ่าน
เปิดเปิดผ่าน ของใครคำไหลลื่น
ถอยถอยกลับ ย้อนใหม่ใครหยิบยื่น
ใช่ใช่ใคร ไหนอื่น กานต์ฑิตา

ได้ได้นำ กลบทธงนำริ้ว
ผืนผืนธง พัดปลิวบนเวหา
ข้อข้อบัง คับหรือกติกา
ซ้ำซ้ำสอง คำหน้าทุกวรรคตอน

เหมือนเหมือนคน ติดอ่างอ้างคำกล่าว
รำรำพึง ถึงสาวยาวคำอ้อน
กว่ากว่าจะ รู้นั้นพลันง่วงนอน
ต้องต้องเขียน วางกลอนเผื่อหล่อนเจอ

อยากอยากบอก ว่าฉันนั้นคิดถึง
หายหายไป พักหนึ่งจึงคอยเก้อ
เมื่อเมื่อมา พบปะแล้วนะเออ
ขอขอเธอ อย่าหายไปอีกเลย.

นพ
24ม.ค.56

[Prapacarn ❀]

คิดคิดดูรู้ได้เขาหน่ายหนี
ทุกทุกทียินคำเขาพร่ำเฉลย
ฟังฟังดูหลงใหลใคร่ชิดเชย
ซ้ำซ้ำเอ่ยเขาบอกเพียงหลอกลวง

ลึกลึกในใจฉันยังมั่นรัก
ห่างห่างกันสักพักรักคลายบ่วง
ดูดูแล้วขอลาอย่าถามทวง
ทิ้งทิ้งช่วงช่องว่างระหว่างกัน

รินรินร่ำน้ำตามาไหลหลั่ง
คล้ายคล้ายสั่งลาหนอพ่อยอดขวัญ
ลิบลิบลอยคล้อยเคลื่อนเดือนและวัน
จางจางฝันฟ้าสายก็คลายรัก

~ ประภาคาร ~
 

[เนิน จำราย]

คิดคิดเอาเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
ค้างค้างไว้มุ่งสานไม่ผ่านศักดิ์
คอยคอยใจคอยหายไม่ทายทัก
จำจำจักอ้างว้างเหมือนอย่างเคย

เงียบเงียบเหงาเจ่าจุกจะลุกตื่น
หงอยหงอยฟื้นพริ้มตาคาเขนย
ง่วงง่วงงุดสุดห้ามเลยตามเลย
งำงำคำอภิเปรยเอ่ยรำพัน

รอนรอนแสงสุริยันลับบรรพต
รินรินกลิ่นปรากฏมิ่งบุหลัน
ริมริมปริ่มขอบฟ้าพนาวัน
แรมแรมใต้แสงจันทร์เพียงเสี้ยวดวง

ชื่นชื่นคืนหนึ่งนั้นนางแนบเนื้อ
ซึ้งซึ้งต่างโอบเอื้อแอบอิงสรวง
ซ้ำซ้ำเชยแนบชิดสนิททรวง
กึ่งกึ่งประหนึ่งห้วงสวรรค์พรหม

เนิน จำราย

หมายเหตุ บทที่ ๓ ต่อครูกานต์ฯ
                       ๒ ต่อคุณนพ
                       ๑ ต่อหนูแซม (เพิ่มเติม ๒ ครั้ง)

[ปู่ริน]

จำจำพรากจากน้องนางร้างแรมรัก
อกอกหักจากแฟนแสนขื่นขม
ร้องร้องไห้คร่ำครวญป่วนอารมณ์
ระระทมเศร้าหมองต้องอำลา

รำรำพึงถึงเธอเพ้อรำพัน
จอมจอมขวัญไม่เห็นเป็นปัญหา
น้องน้องหนีไกลไปไม่กลับมา
ข่าวข่าวว่า "บวชชี" หนีพี่ชาย

เคยเคยเอ่ยคำสัญญาต่อหน้าศาล
คำคำสาบานร่วมกันฝันสลาย
ทุ่งทุ่งวัวแล่นแดนสวรรค์พรรณราย
หาดหาดทรายต้นสนลมโอนเอน

คลื่นคลื่นซัดฝั่งดังวซ่าเมื่อฟ้าปิด
ช่วงช่วงชีวิตผลิกผันมิโดดเด่น
ดั่งดั่งไม้หลักปักไว้ในป่าเลน
กฎกฎเกณฑ์...ความผิดหวัง  ยังตรึงตรา..

                                ริน ดอนบูรพา
                                  ๒๕ ม.ค. ๕๖
               

[บ้านริมโขง]

ฟังฟังเสียงเรียงร่ำลำนำไข
ซึ้งซึ้งในมุ่งหมายคล้ายเสกสรร
ก่อก่อเกิดอารมณ์ปมผูกพัน
จำจำนรรจ์จากจิตลิขิตมา

ล้วนล้วนเป็นเช่นกันสัมพันธ์เกิด
ห่วงห่วงเถิดยามรักกวักเรียกหา
คล้อยคล้อยตามยามรักผลักอุรา
สุขสุขหนาคราครั้งยังชื่นชม

แต่แต่ต้องเตือนตนบนเส้นเสียง
งานงานเลี้ยงเลิกราคราชื่นสม
จำจำต้องจากกันวันตรอมตรม
เหลือเหลือปมแห่งรักคอยทักทาย

จะจะเสริมเติมต่อหรือพอแล้ว
มากมากแนวแก้วสมอุดมหมาย
ล้วนล้วนแต่ตัวเราเฝ้าฟูมฟาย
เสริมเสริมสายสัมพันธ์หรือบั่นลง

หากหากรักล้นเหลือเมื่อได้พบ
น้อมน้อมนบจบใจไม่ไหลหลง
ต่างต่างปองครองคู่อยู่ดำรง
ย่อมย่อมคงตรงมั่นไม่ฝันแปร

รักรักมีที่เกิดประเสริฐสม
ควรควรชมบ่มหวานสานกระแส
เติมเติมต่อถึงกันมั่นดวงแด
สุขสุขแท้แลงามทุกยามยล

"บ้านริมโขง"

๒๕ มกราคม ๒๕๕๖