ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Thammada]

จะจูบจันทร์ เย้ยฟ้า สักคราครั้ง
หากดาวนั่ง อิจฉา จะว่าไหม
ร้อยรัก ด้วยสายลม ได้สมใจ
บนโลกไร้ พรมแดน เป็นแฟนกัน

คิดอีกที ที่รัก ประจักษ์แจ้ง
สิสำแดง เดชได้ ก็อายฝัน
กลัวเผชิญ เกินหน้า เจ้าตาวัน
อาจจะบั่น ชีพไซร้ บรรลัยลง

โอ้อกข้าฯ ฐานันดร เหมือนนอนถ้ำ
หากถลำ หลุดลุ่ย เป็นผุยผง
จะแลกหรือ ร้อนหนาว เจ้าโฉมยง
งามดั่งหงส์ ดวงเดือน ข้าฯเหมือนลิง

รักจึงแน่น ในอก เหมือนตกตึก
ต่างสำนึก รุมเร้า อาจเศร้าสิง
หรือจำนน บนทาง ข้างความจริง
ก่อนเธอทิ้ง เธอไป มิใกล้ตาย

นึกย้ำ อยู่อย่างคน ที่ทนฝืน
รู้จุดยืน เย็นร้อน ก่อนใกล้สาย
อาจอ้างว้าง ทางเปลี่ยว ผู้เดียวดาย
แต่กระต่าย ต้องฝัน มิฟั่นเฟือน

บ้านอยู่ดง พงหนา ป่าก็กว้าง
มืดเวิ้งว้าง เวียนวน ก็หม่นเหมือน
จะรู้หรือ รสกลิ่น สิ้นปีเดือน
ข้าฯอยู่เขื่อน ค่ำลง ในดงดอน
...
หลับตาลง ตรงนี้ เถิดที่รัก
หากเหนื่อยหนัก นั้นวาง ไว้ข้างหมอน
เพลงผืนฟ้า กล่อมฝาก จากคนจร
จะยังอ้อน ห่วงหา เมื่อลาเลือน

ธรรมดา

<a href="http://www.youtube.com/v/tCc4lCAuDGU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/tCc4lCAuDGU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ถึงได้แค่แลคอยละห้อยหา
ยากปองคว้าใดอื่นชื่นใจเหมือน
ทุกคราเพ็ญเด่นตาอย่าแชเชือน
ขวัญมาเยือนเตือนสั่งเช่นดั่งเคย

จะมีบ้างร้างราเป็นคราครั้ง
คะนึงยังฝังทรวงดวงแขเอ๋ย
แม้นเพียงนิดจิตหทัยใช่ละเลย
คงชื่นเชยฉ่ำหวานชั่วกาลกัลป์

ขอเฝ้าคอยร้อยใจส่งไปถึง
ความคะนึงซึ้งซ่านส่งผ่านฝัน
ไม่รู้ชืดจืดจางแต่ปางบรรพ์
มอบคู่จันทร์วันเพ็ญพร่างเด่นเดือน

บูรพาฯ


 

[D]

เอ๊า!555 ???.

"ศศิ"ยิ้ม พริ้มพักตร์ ประจักษ์ผ่อง
ตั้งใจส่อง แสงใส ให้สุขสันต์
กระต่ายเจ้า เข้าใจ ไหม?.ใจจันทร์
อยากเคียงขวัญ หันเยือน ทุกเดือนเพ็ญ

นภาพร่าง สว่างพร้อม ค้อมลาก่อน
แม้จันทร มิมา ทุกคราเห็น
มิ.จรลี หนีไกล ใช่หลีกเร้น
รวิเด่น เป็นประกาย อายทินกร

แสงอุษา ทาทาบ ฉาบขอบฟ้า
ขอจันทรา ตาพับ หลับพักผ่อน
ภาณุมาศ สิ้นแสง ยามแลงรอน
ค่อยกลับย้อน อ้อนหมาย กระต่ายเคียง

"ดิน"

[Thammada]

 


ถึงได้แค่แลคอยละห้อยหา
ยากปองคว้าใดอื่นชื่นใจเหมือน
ทุกคราเพ็ญเด่นตาอย่าแชเชือน
ขวัญมาเยือนเตือนสั่งเช่นดั่งเคย

จะมีบ้างร้างราเป็นคราครั้ง
คะนึงยังฝังทรวงดวงแขเอ๋ย
แม้นเพียงนิดจิตหทัยใช่ละเลย
คงชื่นเชยฉ่ำหวานชั่วกาลกัลป์

ขอเฝ้าคอยร้อยใจส่งไปถึง
ความคะนึงซึ้งซ่านส่งผ่านฝัน
ไม่รู้ชืดจืดจางแต่ปางบรรพ์
มอบคู่จันทร์วันเพ็ญพร่างเด่นเดือน

บูรพาฯ


หากแสงฉาย รายเรียว ยังเกี่ยวฟ้า
วาสนา คนคอย มิคล้อยเคลื่อน
อาจได้หมาย ดังมั่น วันมาเยือน
แม้กลางเถื่อน ทับร้าง คงพร่างพราว

ด้วยดอกไม้ สายธาร จะซ่านซึ้ง
ใจจะถึง ความงาม ท่ามกลางหาว
คงภิรมย์ สมอ้าง กลางหมู่ดาว
เมื่อรอนร้าว ลงสิ้น กับยินดี

ในความงาม น้ำกับฟ้า มาบรรจบ
จึงได้พบ แพรพรรณ นั้นหลากสี
ดังสายรุ้ง พุ่งผ่าน น่านนที
เป็นสักขี ความงาม และความจริง

"ขอบคุณท่านบูรพาฯครับ"

ธรรมดา

[Shumbala]

จะจูบจันทร์ เย้ยฟ้า สักคราครั้ง
หากดาวนั่ง อิจฉา จะว่าไหม
ร้อยรัก ด้วยสายลม ได้สมใจ
บนโลกไร้ พรมแดน เป็นแฟนกัน

คิดอีกที ที่รัก ประจักษ์แจ้ง
สิสำแดง เดชได้ ก็อายฝัน
กลัวเผชิญ เกินหน้า เจ้าตาวัน
อาจจะบั่น ชีพไซร้ บรรลัยลง

โอ้อกข้า ฐานันดร เหมือนนอนถ้ำ
หากถลำ หลุดลุ่ย เป็นผุยผง
จะแลกหรือ ร้อนหนาว เจ้าโฉมยง
งามดั่งหงส์ ดวงเดือน ข้าเหมือนลิง

รักจึงแน่น ในอก เหมือนตกตึก
ต่างสำนึก รุมเร้า อาจเศร้าสิง
หรืจำนน บนทาง ข้างความจริง
ก่อนเธอทิ้ง เธอไป มิใกล้ตาย

นึกย้ำ อยู่อย่างคน ที่ทนฝืน
รู้จุดยืน เย็นร้อน ก่อนใกล้สาย
อาจอ้างว้าง ทางเปลี่ยว ผู้เดียวดาย
แต่กระต่าย ต้องฝัน มิฟั่นเฟือน

บ้านอยู่ดง พงหนา ป่าก็กว้าง
มืดเวิ้งว้าง เวียนวน ก็หม่นเหมือน
จะรู้หรือ รสกลิ่น สิ้นปีเดือน
ข้าอยู่เขื่อน ค่ำลง ในดงดอน
......
หลับตาลง ตรงนี้ เถิดที่รัก
หากเหนื่อยหนัก นั้นวาง ไว้ข้างหมอน
เพลงผืนฟ้า กล่อมฝาก จากคนจร
จะยังอ้อน ห่วงหา เมื่อลาเลือน

ธรรมดา


http://www.youtube.com/watch?v=tCc4lCAuDGU#noexternalembed&feature=player_detailpage#t=25s

บนทางต่างห่างเห็นเช่นดินฟ้า
กระต่ายหมายจันทราทุกคราเคลื่อน
แหงนคอคอยข้างนภาราตรีเยือน
ประดับเดือนเด่นดวงแค่ช่วงคืน

เพียงใคร่ชมลิบแลแต่ห่างๆ
มิหาญขวางทางดาวพราวดวงดื่น
ได้อาบแสงแห่งจันทร์อันยงยืน
ก็เกินชื่นอื่นเปรียบจะเทียบทัน

จันทร์เจ้าเอ๋ย-ขอเอ่ยลาคราใกล้สาง
สะอื้นพลางครางเคียงเสียงไก่ขัน
ขอสัญญาทุกครั้งหลังสายัณห์
กระต่ายน้อยจะคอยจันทร์เจ้าหันมอง

 

[Thammada]

เอ๊า!555 ???.

"ศศิ"ยิ้ม พริ้มพักตร์ ประจักษ์ผ่อง
ตั้งใจส่อง แสงใส ให้สุขสันต์
กระต่ายเจ้า เข้าใจ ไหม?.ใจจันทร์
อยากเคียงขวัญ หันเยือน ทุกเดือนเพ็ญ

นภาพร่าง สว่างพร้อม ค้อมลาก่อน
แม้จันทร มิมา ทุกคราเห็น
มิ.จรลี หนีไกล ใช่หลีกเร้น
รวิเด่น เป็นประกาย อายทินกร

แสงอุษา ทาทาบ ฉาบขอบฟ้า
ขอจันทรา ตาพับ หลับพักผ่อน
ภาณุมาศ สิ้นแสง ยามแลงรอน
ค่อยกลับย้อน อ้อนหมาย กระต่ายเคียง

"ดิน"

กระต่ายจ้อง จันทร์เพ็ญ อยู่เช่นนั้น
ความหวาดหวั่น เร้ารุม ก็สุ่มเสี่ยง
ในความกว้าง และไกล ไร้สำเนียง
ใจจึงเลี่ยง ร้อนหนาว ก่อนร้าวราน

หากเดือนเพ็ญ เด่นห้วง ยังห่วงหา
กระต่ายป่า คอยจันทร์ ก็ฝันหวาน
ทั้งที่ใจ อาจท้อ ทรมาน
จึงเพื่อผ่าน คืนนี้..ที่พักพิง

ต่างฝันถึง ความงาม น้ำกับฟ้า
ปรารถนา การไปถึง ซึ่งทุกสิ่ง
ไปถึงซึ่ง ความงาม และความจริง
จึงแน่นิ่ง นั้นใน หัวใจเรา

"ขอบคุณน้องดินนะค๊ะ"

ธรรมดา

[panthong.kh]

จะจูบจันทร์ หวั่นจริง ยิ่งเจ็บแสบ
คล้ายปวดแปลบ ที่ใจ ในรอยเลื่อน
อย่านะอย่า มาอำ ทำบิดเบือน
ฉันหน้าเจื่อน รู้ไหม ไยแกล้งกัน

ถ้าไม่รัก อย่าทำ ให้ช้ำจิต
จะหมดสิทธิ์ โหยไห้ ไร้สุขสันต์
จงใคร่ครวญ ด่วนได้ เพียงใดนั้น
ต้องรอวัน ผันผ่อน อย่าร้อนรน

อายตะวัน เมฆา เถิดหนาเจ้า
ถึงจะเนา แนบใน กลางไพรสณฑ์
หักห้ามบ้าง บางครา อุราตน
ขืนเปรอปรน ทนน้าว อาจร้าวราน

จะจูบจันทร์ เย้ยฟ้า ท้าแดนสรวง
จะลูบดวง ห่วงนัก รักพ้นผ่าน
กระต่ายเต้น ตกตึก เหวลึกนาน
ทรมาน ปีนป่าย หน่ายสิ้นแรง

ถึงอยู่ดง พงไพร ในป่าเปลี่ยว
ให้เด็ดเดี่ยว ฝึกฤทัย อย่าใจแกว่ง
ตะวันลับ ดับลง ตรงยามแลง
จิตอย่าแห่วง แข็งไว้ ให้มั่นคง

หลับตาลง ตรงตัก พักเสียบ้าง
เพลงขลุ่ยจาง บางเบา เฝ้าร้องส่ง
ถึงไม่หวาน ซ่านซึ้ง พึงเจาะจง
จุดประสงค์ กล่อมเจ้า อย่าเศร้าแด
พันทอง

[กังวาน]

กระต่ายจ้องมองจันทร์มันฝันใฝ่
ถึงสิ่งใหญ่สูงค่ากว่าดวงแข
หัวใจร่ำพร่ำร้องหมายน้องแล
คงเห็นแต่ข้างแรมมิแจ่มจริง

ยังเงยหน้าท้าลมจมความรัก
ออกจากปลักมิไหวใจถูกสิง
จันทร์มิตอบบอบช้ำนักไร้หลักพิง
รู้สึกชิงชังตนคนเดียวดาย

ฝันไกลมากยากจะถึงจึงต้องหยุด
สิ่งสมมุติทำฉันฝันสลาย
โอ้กระต่ายหมายจันทร์มันน่าอาย
เกิดเป็นชายปองดอกฟ้า...ขอลาเธอ

        ---กังวาน---

   

[khuadkao]

กระต่ายหมายมะพร้าวเอามาขูด
เอามาครูดเพื่อมาทำน้ำกะทิ
ขูดไว้ผัดคั่วได้ไร้ที่ติ
บ้างตำหนิมะพร้าวเอานมแทน

ทำอาหารหวานคาวมะพร้าวพร้อม
ต้องสมยอมกระต่ายร้ายเหลือแสน
กระต่ายหมายมะพร้าวทุกด้าวแดน
เพราะว่าแค้นดวงจันทร์อันยากขูด

[Thammada]

บนทางต่างห่างเห็นเช่นดินฟ้า
กระต่ายหมายจันทราทุกคราเคลื่อน
แหงนคอคอยข้างนภาราตรีเยือน
ประดับเดือนเด่นดวงแค่ช่วงคืน

เพียงใคร่ชมลิบแลแต่ห่างๆ
มิหาญขวางทางดาวพราวดวงดื่น
ได้อาบแสงแห่งจันทร์อันยงยืน
ก็เกินชื่นอื่นเปรียบจะเทียบทัน

จันทร์เจ้าเอ๋ย-ขอเอ่ยลาคราใกล้สาง
สะอื้นพลางครางเคียงเสียงไก่ขัน
ขอสัญญาทุกครั้งหลังสายัณห์
กระต่ายน้อยจะคอยจันทร์เจ้าหันมอง

Shumbala 

น้อยหนึ่ง ในห่วงหา หากปรากฏ
จะช่วยลด ความเศร้า ในเราสอง
เติมใจให้ ความหวัง ยังคอยครอง
ยังร่ำร้อง เรียกหา เมื่อราตรี

จันทร์เพ็ญ เด่นห้วงฟ้า อยู่คราใด
โลกก็ใหม่ เหมือนงาม ท่ามแสงสี
แต่คืนมืด จันทร์ลา ล้าฤดี
หวั่นว่าหนี หลบหน้า ลืมอาทร

จันทร์เอย ข้าเอ่ยคำ ลำนำรัก
เจ้าประจักษ์ บ้างไหม ไม่หลอกหลอน
เต็มทุกห้วง ห่วงใย ใจคนจร
รอเจ้าย้อน คืนอยู่ เป็นคู่เคียง

ขอบคุณท่าน Shumbala นะครับ

ธรรมดา

[Thammada]

จะจูบจันทร์ หวั่นจริง ยิ่งเจ็บแสบ
คล้ายปวดแปลบ ที่ใจ ในรอยเลื่อน
อย่านะอย่า มาอำ ทำบิดเบือน
ฉันหน้าเจื่อน รู้ไหม ไยแกล้งกัน

ถ้าไม่รัก อย่าทำ ให้ช้ำจิต
จะหมดสิทธิ์ โหยไห้ ไร้สุขสันต์
จงใคร่ครวญ ด่วนได้ เพียงใดนั้น
ต้องรอวัน ผันผ่อน อย่าร้อนรน

อายตะวัน เมฆา เถิดหนาเจ้า
ถึงจะเนา แนบใน กลางไพรสณฑ์
หักห้ามบ้าง บางครา อุราตน
ขืนเปรอปรน ทนน้าว อาจร้าวราน

จะจูบจันทร์ เย้ยฟ้า ท้าแดนสรวง
จะลูบดวง ห่วงนัก รักพ้นผ่าน
กระต่ายเต้น ตกตึก เหวลึกนาน
ทรมาน ปีนป่าย หน่ายสิ้นแรง

ถึงอยู่ดง พงไพร ในป่าเปลี่ยว
ให้เด็ดเดี่ยว ฝึกฤทัย อย่าใจแกว่ง
ตะวันลับ ดับลง ตรงยามแลง
จิตอย่าแห่วง แข็งไว้ ให้มั่นคง

หลับตาลง ตรงตัก พักเสียบ้าง
เพลงขลุ่ยจาง บางเบา เฝ้าร้องส่ง
ถึงไม่หวาน ซ่านซึ้ง พึงเจาะจง
จุดประสงค์ กล่อมเจ้า อย่าเศร้าแด

พันทอง

ในความมืด ยืดยาว หนาวน้ำตา
วาสนา น้อยน้อย คอยชมแข
คือความเงียบ และเหงา เศร้า..อ่อนแอ
อาจท้อแท้ ทางบ้าง กลางค่ำคืน

สายน้ำ โศกคำนึง ประหนึ่งหนัก
จะรู้ทัก ทางใด ในแผ่นผืน
หากจะหมาย ชายคา กล้าหยัดยืน
ก็กลัวขื่น กลัวขม ระงมเงา

ขลุ่ยครวญเพลง จากพี่ มีมนต์ขลัง
ปลอบภวังค์ หวาดหวั่น เคยสั่นเศร้า
ให้รู้ลุก ปลุกปรับ กับตัวเรา
จึงรู้เท่า ทางไหน หัวใจตน

ขอนุญาตสามบทนะครับ พี่พันฯ
ขอบคุณครับ

ธรรมดา

[Thammada]

กระต่ายจ้องมองจันทร์มันฝันใฝ่
ถึงสิ่งใหญ่สูงค่ากว่าดวงแข
หัวใจร่ำพร่ำร้องหมายน้องแล
คงเห็นแต่ข้างแรมมิแจ่มจริง

ยังเงยหน้าท้าลมจมความรัก
ออกจากปลักมิไหวใจถูกสิง
จันทร์มิตอบบอบช้ำนักไร้หลักพิง
รู้สึกชิงชังตนคนเดียวดาย

ฝันไกลมากยากจะถึงจึงต้องหยุด
สิ่งสมมุติทำฉันฝันสลาย
โอ้กระต่ายหมายจันทร์มันน่าอาย
เกิดเป็นชายปองดอกฟ้า...ขอลาเธอ

        ---กังวาน---

นิยายรัก เล่มหนึ่ง ถึงจุดจบ
หนึ่งคำรบ แห่งเรา เศร้าเสมอ
ในจำนน ทนยาก เมื่อจากเจอ
ใจอาจเพ้อ ถึงกัน วันอำลา

ในความกว้าง และไกล เมื่อไม่สิ้น
ไฟถวิล ย่อมดับ กับห่วงหา
เหลือร่องรอย คอย-หวัง ทั้งน้ำตา
จึงอาจฟ้า กั้นกลาง ระหว่างเรา

หลับฝันดี เถิดที่รัก หนักเหนื่อยแล้ว
จะกล่อมแก้ว ขวัญนอน รอนความเศร้า
กลางหมู่ดาว พราวพร่าง เมฆบางเบา
อยู่ตราบเท่า นานนั้น...นิรันดร์ลา

"ขอบคุณพี่กังวานkarnkaiนะครับ"

ธรรมดา
 

   

[Thammada]

กระต่ายหมายมะพร้าวเอามาขูด
เอามาครูดเพื่อมาทำน้ำกะทิ
ขูดไว้ผัดคั่วได้ไร้ที่ติ
บ้างตำหนิมะพร้าวเอานมแทน

ทำอาหารหวานคาวมะพร้าวพร้อม
ต้องสมยอมกระต่ายร้ายเหลือแสน
กระต่ายหมายมะพร้าวทุกด้าวแดน
เพราะว่าแค้นดวงจันทร์อันยากขูด

khuadkao

เป็นกระต่าย หมายมะพร้าว อาจเข้าท่า
ไม่ต้องเหนื่อยต้องล้า จนหน้าบูด
ฝันไม่เป็น เข็ญใจ ไม่ต้องพูด
เจอเป็นขูด จนสิ้น ไร้วิญญาณ

นั่งหน้าลอย คอยมะพร้าว ไม่หนาวหนัก
ไม่ต้องคอยใครรัก หรือหักหาญ
ไม่ไหวหวั่น วันหน้า หรือวันวาน
แต่สะท้าน คนนั่งไหม หนีไม่เป็น


"ขอบคุณท่านkhuadkaoที่ร่วมแจมนะครับ"

ธรรมดา