...อดทนกับความเหงา....
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 เมษายน 2024, 02:40:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...อดทนกับความเหงา....  (อ่าน 3478 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 กันยายน 2012, 03:02:PM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« เมื่อ: 25 กันยายน 2012, 03:02:PM »
ชุมชนชุมชน




....หลายครั้งที่หัวใจ...
บอกตัวเองว่าทนไหว...ในวันเหว่ว้า
หลายคราวที่ลมหนาว...ทำร้ายใจเรา..ให้ร้าวชา
ยังคงกล้ำกลืนทุกหยดน้ำตา...และบอกตัวเองซ้ำ-ซ้ำว่า...ไม่เป็นไร..

...สายลมพัดแผ่วเบา...
กวนทุกตะกอนของความเหงา...ให้ฟุ้งไหว
ท่ามกลางความมืดมิด...ใครบางคนกำลังปกปิด....หัวใจ
ทนอยู่กับความเดียวดาย...และใช้ความเปล่าไร้...กอดตัวเอง...



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พิมพ์วาส, ค.คนธรรพ์, panthong.kh, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

25 กันยายน 2012, 03:56:PM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 กันยายน 2012, 03:56:PM »
ชุมชนชุมชน

ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงหนึ่งคน
ต้องการให้ยอมรักตัวตนไม่ใช่...คอยข่มเหง
ความทุกข์ทรมาณถาโถม
โลมเป็นบทเพลงแค่นั้นเองที่นักเลงอย่างเธอ...ต้องการ

ดาวยังกะพริบแสง
หัวใจฉันมันอ่อนแรง หมดความหวาน
ทุกสัมผัสในความรู้สึกช่างร้าวราน
มันทรมาณ มันทรมาณจังเลย..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ค.คนธรรพ์, panthong.kh, แป้งน้ำ, ฌลา, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
26 กันยายน 2012, 11:26:AM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 กันยายน 2012, 11:26:AM »
ชุมชนชุมชน






ฉันยอมให้คุณเกลียดชัง
ดีกว่าทนเห็นคุณหันหลังแล้วเดินจากไปเฉย ~ เฉย
ฉันยอมให้รักของเราผ่านเลย
อดทนต่อความเหงาที่คุ้นเคย . .. ก่อนพบกัน

ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากคุณสักอย่าง
ทางเลือกเดียวของฉันคือ “ปล่อยวาง” ไว้อย่างนั้น
ตัดหัวใจตัวเองทิ้ง . .. ดีกว่าฝืนกับบางสิ่ง  ~ ที่ไม่มีวัน
คนอ่อนไหวอย่างฉัน . . อยู่กับความเหงาทุกวัน . .. เดี๋ยวก็ชิน~*




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ฌลา, พิมพ์วาส

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s