ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

ทำงานไป เขียนไป ใจก็คิด
ช่างต่างติด เวลา พาหวั่นไหว
อยู่ดึกดึก คนเดียว ชักเสียวใจ
กลัวสิ่งไม่ รับเชิญ เดินเข้ามา

ต่างเวลา ต่างทวีป บีบใจแท้
ต่างลับแล ชะเง้อ เพ้อฝันหา
ต่างก็อยู่ ไกลพ้น ค้นเวลา
ต่างภาษา ต่างถิ่น ต่างดิ้นรน

ต่อกลอนเพื่อน ไม่ทัน ฉันหวั่นจิต
กลัวเพื่อนคิด หนีไป ใจสับสน
ทำไงได้ อย่าร้อง ต้องอดทน
บอกกับตน ทำใจ ไปวันวัน....
 สงสารตัวเองจัง
 
emo_06หนามเตย

นอนก่อนนะคะทุกท่าน ราตรีสวัสดิ์ รักทุกท่านน๊า))))

[Music]

โถ.....
อยู่คนเดียวต้องระวัง..ยั้งความคิด
ตัวน้อยนิด..ใครเล่าจะเข้าฝัน

ดั่งนกน้อยขี้อ้อนวอนรำพัน
สถานที่ห่างกัน..ยากโบยบิน

มิต้องห่วงเรื่องต่อกร..นอนเถอะนะ
ลืมมันซะ..งานด่วนควรถวิล

พี่จะกล่อมเจ้านอน..วอนเทวินทร์
พร้อมร่วมยินเพลงดึกแล้ว...นกแต้วเอย

<a href="http://www.youtube.com/v/edLZGMrUn4U&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/edLZGMrUn4U&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ทำงานไป เขียนไป ใจก็คิด
ช่างต่างติด เวลา พาหวั่นไหว
อยู่ดึกดึก คนเดียว ชักเสียวใจ
กลัวสิ่งไม่ รับเชิญ เดินเข้ามา

ต่างเวลา ต่างทวีป บีบใจแท้
ต่างลับแล ชะเง้อ เพ้อฝันหา
ต่างก็อยู่ ไกลพ้น ค้นเวลา
ต่างภาษา ต่างถิ่น ต่างดิ้นรน

ต่อกลอนเพื่อน ไม่ทัน ฉันหวั่นจิต
กลัวเพื่อนคิด หนีไป ใจสับสน
ทำไงได้ อย่าร้อง ต้องอดทน
บอกกับตน ทำใจ ไปวันวัน....
 สงสารตัวเองจัง
 
emo_06หนามเตย

นอนก่อนนะคะทุกท่าน ราตรีสวัสดิ์ รักทุกท่านน๊า))))

มาปลอบใจไม่ผวาเวลาดึก
ส่งระลึกนึกถึงตามจากความฝัน
บรรจงสนองประคองมอบตอบจำนรรจ์
อย่าไหวหวั่นพรั่นกลัวเสียวหัวใจ

หลายหลายอย่างต่างกันนั้นจริงแท้
หากที่แน่แม่นั้นอย่าหวั่นไหว
ไม่แตกต่างอย่างจิตได้คิดไป
ความห่วงใยใช่ต่างเหมือนอย่างจินต์

จะเร็วช้าหาใช่นำไปคิด
จนหวั่นจิตติดทรวงห่วงถวิล
เพียงแจ้งข่าวกล่าวจำนงส่งระบิล
อย่าผันผินสิ้นใยปล่อยให้คอย...

"  บูรพ์  "

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

แค่เวลาที่แตกต่างใจมิต่าง
ไม่อาจห่างทางเดินที่ร่วมฝัน
ยังเป็นเพื่อนต่อกรอ้อนนิรันดร์
อย่าพึ่งหันหน้าหนีหลีกกันไกล

เพียงอยู่ต่างข้ามทวีปจงรีบหน่อย
เวลาน้อยคอย"เตย"ว่าอยู่ไหน
คงจะทานข้าวปลาช้ากระไร
เร่งรีบไวให้ว่องน้องรอนาน


พระอาทิตย์อัสดง

 

[บ้านริมโขง]

ฯลฯ
ต่อกลอนเพื่อน ไม่ทัน ฉันหวั่นจิต
กลัวเพื่อนคิด หนีไป ใจสับสน
ทำไงได้ อย่าร้อง ต้องอดทน
บอกกับตน ทำใจ ไปวันวัน....
 สงสารตัวเองจัง
 
emo_06หนามเตย

นอนก่อนนะคะทุกท่าน ราตรีสวัสดิ์ รักทุกท่านน๊า))))

คือแสดงให้เห็นเป็นแตกต่าง
โลกกลมดั่ง ลูกข่าง วางใจมั่น
หมุนรอบตนรอบอาทิตย์นิจนิรันดร์
เปลี่ยนแปรผันนั้นจริงไม่นิ่งดาย

ความแตกต่างอย่างเวลาพาให้คิด
ไม่มีสิทธิหยุดรอต่อมุ่งหมาย
สรรพสิ่งต่างมุ่งผดุงกาย
คล้อยตามสายแรงเหวี่ยงเพียงชีพยัง

อย่าได้ห่วงใครเขาคอยเศร้าโศก
อยู่บนโลกห่วงตนบนความหวัง
เดินให้ทันใครอื่นตื่นภวังค์
เวลาตั้งเริ่มรุก ปลุกที่ตน

ใช้เวลาของตัวอย่ามัวหลับ
ใช้กำกับให้มั่นวันสับสน
แม้เวลาได้เปล่าเราทุกคน
ใส่กมล..ล้นคุณค่า..ทุกนาที.

"บ้านริมโขง"

[หนามเตย]

ขอไม่ต่อสัมผัสนะคะ

ตื่นขึ้นมา เข้ตา ไม่ทันแกะ
ต้องรีบแวะ บ้านกลอน นอนตื่นสาย
เพราะเมื่อคืน สับสน จนตาลาย
ใจก็หาย นั่งดู อยู่เดียวดาย

ทุกกำลัง ใจหนอ ขอน้อมรับ
เข้ามาปรับ ปลอบให้ ไม่ใจหาย
ทำให้เรา ได้รู้ อีกมากมาย
เพื่อนไม่หาย ไปไหน ใจหลงทาง

เพื่อนกันแล้ว หายยาก อยากจะบอก
ไม่กลับกลอก หลอกคำ นำมาอ้าง
รักเสมอ จริงใจ ไม่เลือนลาง
ในระหว่าง ห้องจิต รวมมิตรมา

ในภวังค์ นั่งจัด สัมผัสได้
ว่ามีใคร ห่วงอยู่ รู้หรอกหนา
ร้อยดวงจิต ต่อสาน กาลเวลา
น้อมนำมา ผูกเกี่ยว เป็นเกรียวกลม

     

หนามเตย
     

ไปอาบน้ำก่อนเน้อ

[saknun]

อยู่คนเดียวเหงาจิตอย่าคิดมาก
จึงอยากฝากบทกลอนสร้างสีสัน
เป็นเพื่อนยามที่เหงาเข้าใจกัน
ผูกสัมพันธ์เป็นมิตรจิตทางไกล
จะอยู่ไหนไกล้ไกลใจไปถึง
ยังคะนึงความรักต่อกันได้
เพียงแต่ฝากความคิดถึงหวงใย
ส่งมาให้กำลังใจอยู่เสมอ

[panthong.kh]

ส่งความรัก ฝากฟ้า ไปหาหนอ
คนที่รอ ความหวัง ยังเสนอ
แม้ไกลกัน ตัวฉัน พลันอยากเจอ
คิดถึงเธอ ครวญหา ทุกนาที

เธอจะคิด ถึงฉัน นั้นหรือไม่
ดวงฤทัย ไหวหวั่น กลัวสั่นหนี
มองเมฆหมอก ลอยวน ละคนมี
วนเวียนรี่ ไหลผ่าน ม่านบังตา

ให้ผวา ยิ่งนัก ยามรักจาก
หักอาลัย ยิ่งยาก หลากดวงหน้า
สายฝนคร้ำ ดำมีด ยืดเวลา
กลัวจริงหนา กลัวใจ เราไกลกัน