| 03 มิถุนายน 2012, 04:55:PM |
|
สุนันยา
|
 |
« เมื่อ: 03 มิถุนายน 2012, 04:55:PM » |
 ชุมชน
|
ดุจสิ้นหมาย ปลายทาง สร้างเพลงฝัน
รอยโศกศัลย์ วันก่อน ย้อนเยี่ยมหา
สิ้นรักแท้ แพ้พ่าย กลายร้างลา
เหมือนกรรมพา ล้าหม่น คนเดียวดาย
ไร้ซึ่งแสง แห่งรัก ภักดีมอบ
เป็นคำปลอบ ตอบมา คราห่างหาย
กาลเวลา พาผ่าน หวานเคลื่อนคลาย
ดั่งภูตพราย หมายพราก จากดวงจินต์
ร่ำไห้หวน ครวญคำ ช้ำสะอื้น
สุดกล้ำกลืน คืนเหงา เฝ้าถวิล
โอ้ ใจเอย เผยรัก ปักชีวิน
กลับราคิน สิ้นค่า ราคาคน
เขาหมดรัก ปักใจ ไม่เหมือนเก่า
ปล่อยให้เรา เศร้าสม ตรมสับสน
รอยอดีต กรีดห้วง บ่วงใจตน
ต้องจำทน หม่นหมอง ครองระทม
“สุนันยา”
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, บ้านริมโขง, nisakorn, พิมพ์วาส, เอ๊พ, panthong.kh, Prapacarn ❀, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, --ณัชชา--, sunthornvit, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 03 มิถุนายน 2012, 06:48:PM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2012, 06:48:PM » |
ชุมชน
|
เพลงแว่วแว่วบรรเลงเพรงกานท์หวานชื่นรส
เหมือนเอ่ยพจน์หยดซึ้งตรึงใจแสน
ทำนองไพรไกลก้องซ้องทั่วแดน
ซึ้งตรึงแถนแกนขั้วหัวใจเนา
เสียงเสนาะเพราะงามยามเอ่ยเอื้อน
ดังให้เยือนเตือนจิตพิศไม่เหงา
ยามราตรีนี้ดาวพราวแสงเทา
จันทราเฝ้าเย้ายวนนวลแสงทอง
นภาแต้มแจ่มห้วงดวงดาวฉาย
แสงเหลื่อมพรายป้ายแย้มแพร้มมิหมอง
ดาวกะพริบวิบวับนับเดือนมอง
จันทราผ่องรองเรืองเบื้องนภา
ยินพิณคว้างกลางพงดงไพรแว่ว
เสียงเบาแผ่วแล้วเลือนเชือนใจหา
ว่าเสียงนั้นมันหวิวพลิ้วลมมา
แม้นดั่งว่าพาทรวงดวงแดไปไม่ชินกับสัมผัสใน คำที่ ๕ กับ ๖ เลยค่ะ เหมือนบังคับตัวเอง
ปกติชอบสัมผัสใน ๕ กับ ๗ มากกว่าค่ะ หนูโดนบังคับบบบ....  กลบท เทพชุมนุมมีการบังคับให้ใช้สระเสียงเดียวกัน “ซ้ำกัน ๒ คู่ ติดกันอยู่ ณ กลางวรรค
ของทุกวรรค” ดังแผน ขอบพระคุณพี่สุที่แนะนำเว็บค่ะ http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/11/03/entry-1 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เอ๊พ, สุนันยา, nisakorn, รัตนาวดี, panthong.kh, Prapacarn ❀, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, sunthornvit, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 03 มิถุนายน 2012, 08:59:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2012, 08:59:PM » |
ชุมชน
|
เป็นเพลงกานท์ ขานขับ รับอักษร
ที่เขียนวอน อ้อนคำ ฉ่ำไฉน
ร้อยคารม พรมหว่าน สานสายใย
อุ่นละไม ในถ้อย คอยคะนึง
เพียงสำนวน อวนอุ่น กรุ่นคำคล้อง
ขอมีน้อง มองงาน สารสื่อถึง
โปรดรู้ไว้ ใจรัก ปักตราตรึง
ว่าคือหนึ่ง ซึ้งนัก อักษรา
บทบรรเลง เพลงกานท์ หวานคลอเคล้า
บางครั้งเศร้า เหงาตรม ขมหนักหนา
จำนรรจ์พจน์ รสริน จินตนา
หวังพึ่งพา คราช้ำ น้ำตาปรอย
เหมือนต้องมนตร์ ดลให้ ใฝ่ถวิล
ร่ายกวิน รินความ ยามเหงาหงอย
ร่ำระบาย คลายปม ถมเป็นรอย
ใจดวงน้อย คอยรัก ภักดิ์ภิรมย์.....
“สุนันยา”
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, panthong.kh, Prapacarn ❀, พิมพ์วาส, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, nisakorn, เนิน จำราย, D, --ณัชชา--, sunthornvit, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 04 มิถุนายน 2012, 08:42:AM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2012, 08:42:AM » |
ชุมชน
|
จะขอรื่นชื่นกานท์ลานอักษร
วอนเป็นกลอนป้อนคำพร่ำงามสม
เขียนจากใจให้จิตพิศภิรมย์
"รัก""สุข""ตรม" บ่มเขียนเพียรฝึกไป
กลอนใจหวานซ่านซึ้ง ตรึงทรวง
เอ่ยพจน์หวานจากดวง จิตเพ้อ
คำเชยหว่านซ่านห้วง อกพร่ำ ซึ้งนา
ขอชื่นอย่าให้เก้อ อย่าให้รอนาน |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, สุนันยา, nisakorn, เนิน จำราย, D, รัตนาวดี, panthong.kh, sunthornvit, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 04 มิถุนายน 2012, 07:19:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2012, 07:19:PM » |
ชุมชน
|
ได้อิงแอบ แนบอุ่น กรุ่นอักษร
บางบทตอน อ้อนครวญ จวนหวั่นไหว
จินตนา พาฝัน อันแสนไกล
รื่นละไม ในศิลป์ จินตนา....
ระรินคำพร่ำร้อย..............เคียงกานท์
เพียรสื่อถ้อยผสาน...........ฝากไว้
เพียงใจใฝ่ผลงาน............วางก่อ
ด้วยรักบทกวีไซร้.............อยู่ห้วงคำนึง....ฯ
"สุนันยา"
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, D, Prapacarn ❀, --ณัชชา--, รัตนาวดี, panthong.kh, sunthornvit, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, nisakorn, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 04 มิถุนายน 2012, 08:08:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2012, 08:08:PM » |
ชุมชน
|
ดุจสิ้นหมาย ปลายทาง สร้างเพลงฝัน
รอยโศกศัลย์ วันก่อน ย้อนเยี่ยมหา
สิ้นรักแท้ แพ้พ่าย กลายร้างลา
เหมือนกรรมพา ล้าหม่น คนเดียวดาย
ไร้ซึ่งแสง แห่งรัก ภักดีมอบ
เป็นคำปลอบ ตอบมา คราห่างหาย
กาลเวลา พาผ่าน หวานเคลื่อนคลาย
ดั่งภูตพราย หมายพราก จากดวงจินต์
ร่ำไห้หวน ครวญคำ ช้ำสะอื้น
สุดกล้ำกลืน คืนเหงา เฝ้าถวิล
โอ้ ใจเอย เผยรัก ปักชีวิน
กลับราคิน สิ้นค่า ราคาคน
เขาหมดรัก ปักใจ ไม่เหมือนเก่า
ปล่อยให้เรา เศร้าสม ตรมสับสน
รอยอดีต กรีดห้วง บ่วงใจตน
ต้องจำทน หม่นหมอง ครองระทม
“สุนันยา”
ลบรอยอดีต ยังคร่ำครวญ ชวนถวิล กลิ่นรักหาย
แสนเสียดาย หมายมั่น นั้นกลับขม
ใจของเธอ เพ้อครวญ ป่วนระบม
ไร้สุขสม ซมซาน รานร้าวทรวง
โดนพิษรัก ปักคา พาวิโยค
เหงาเศร้าโศก โรครุม กลุ้มสุดห่วง
อาลัยเหลือ เมื่อพราก จากพุ่มพวง
เดือนลับดวง ช่วงค่ำ น้ำตานอง
มองตาลอย คอยทาง อย่างเหงาเหงา
เธอคนเศร้า เขาไกล ไม่สนอง
ไร้ข่าวสาร ขานตรง ส่งประคอง
เธอร่ำร้อง หมองนัก รักลอยลม
เหมือนโลกนี้ มีชาย หมายเพียงเขา
ร้อยหมื่นเฝ้า เข้ามอง ปองสุขสม
มีอีกมาก ฝากหมาย ชายเชยชม
ไยยังตรม ขมซับ จับจริงเจียว
ผละสายตา มามอง สองข้างฝั่ง
มีล้นหลั่ง สั่งฝาก อยากข้องเกี่ยว
เลือกชมชื่น ยื่นมือ ยื้อนิดเดียว
ทั้งหวานเปรี้ยว เหลียวตาม ยามดำเนิน
ให้ได้มา พากลบ ลบอดีต
ที่เขียนขีด กรีดทาง ล้างห่างเหิน
สร้างรักใหม่ ให้ตน พ้นเผชิญ
ให้ก้าวเดิน เกินค่า คราครั้งตรม.
"บ้านริมโขง" ๔ มิถุนายน ๒๕๕๕ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, --ณัชชา--, รัตนาวดี, panthong.kh, สุนันยา, sunthornvit, พี.พูนสุข, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, nisakorn, ไม่รู้ใจ, ดุลย์ ละมุน, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 มิถุนายน 2012, 05:56:PM |
|
|
|
| 19 มิถุนายน 2012, 08:37:PM |
|
|
|
|
