| 07 พฤษภาคม 2012, 07:29:PM |
|
อริญชย์
|
 |
« เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2012, 07:29:PM » |
 ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, Prapacarn ❀, สะเลเต, บ้านริมโขง, ลมหนาว, พี.พูนสุข, รการตติ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, sunthornvit, แป้งน้ำ, Music, หนามเตย, ...สียะตรา.., panthong.kh, เปรียว, ..กุสุมา.., บัณฑิตเมืองสิงห์, สมนึก นพ, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม
เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
| 07 พฤษภาคม 2012, 08:55:PM |
|
yaguza
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 พฤษภาคม 2012, 08:55:PM » |
ชุมชน
|
แลเห็น ลูกไก่ ไร้แม่
ชะแง้ แลไหน ไม่เห็น
แม่เจ้า เข้าคอน ตอนเย็น
ลำเค็ญ ถูกเชือด เลือดแดง
เพราะพระ ธุดงค์ ทรงกลด
กำหนด ตรวจดู รู้แจ้ง
ตาต้อง ฆ่าไก่ ไว้แกง
จัดแจง ห่มผ้า มารอ
......ยากูซ่า...... |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, รการตติ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, sunthornvit, Music, หนามเตย, ...สียะตรา.., panthong.kh, เปรียว, ..กุสุมา.., บัณฑิตเมืองสิงห์, สมนึก นพ, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 08 พฤษภาคม 2012, 03:47:AM |
หนามเตย
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 127
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 427
http://img594.imageshack.us/img594/1395/krathinn20
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2012, 03:47:AM » |
ชุมชน
|
 เรื่องดาว ลูกไก่ ใจเด็ด
มีกัน ทั้งเจ็ด ตัวน้อย
พากัน ยืนอยู่ ใจลอย
แม่หนู ดูหงอย คอยใคร
วันนี้ ดวงดาว มืดมิด
ให้พะวง ในจิต สงสัย
แม่เรา วันนี้ เปลี่ยนไป
ทำไม ทุกข์จัง กังวล
แม่ไก่ รำพัน วันพราก
ใจกลับ ลำบาก สันสน
ลูกน้อย ของแม่ ทุกข์ทน
จำจน บอกให้ ได้ฟัง
ตัวของ แม่นี้ มีกรรม
แต่ก่อน เคยทำ หนหลัง
ชาตินี้ บุญเรา น้อยจัง
ถ้ายั้ง คงอด ทดแทน
ลูกไก่ ทั้งเจ็ด ตัวน้อย
ห่วงแม่ เฝ้าคอย หวงแหน
พร้อมใจ ขอมอบ ตอบแทน
หากแม้น มีบุญ หนุนตาม
จึงได้ ไปเกิด อีกหน
รับไว้ เบื้องบน ไต่ถาม
ให้เกิด เป็นดาว งดงาม
สวยอร่าม สดใส ในนภา
ขอจบ เรื่องราว แค่นี้
รวบรัด คำมี เนื้อหา
บทเต็ม มีใน ตำรา
นำมา เชื่อมโยง โคลงกลอน..  เขียนเองเศร้าเอง emo_25หนามเตย  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : มัดตน, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, อริญชย์, พี.พูนสุข, เปรียว, sunthornvit, เมฆสีรุ้ง, บัณฑิตเมืองสิงห์, สมนึก นพ, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, รการตติ
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรระวังอารมณ์"
|
|
|
| 08 พฤษภาคม 2012, 05:41:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 พฤษภาคม 2012, 05:41:AM » |
ชุมชน
|
มาขอ เล่าเรื่อง ราวต่อ
ยายตา นั้นหนอ ปวดหัว
ปรึกษา กันอย่าง พันพัว
เอาชัวร์ ใช่ไหม เช้านี้
ฝ่ายยาย ถามว่า อะไร
เชือดแม่ ไก่แกง เร็วรี่
ฟักแฟง เรานั้น ไม่มี
ตายหมด เป็นที่ โศกา
แม่ไก่ เดินมา ได้ยิน
น้ำตา หยดริน ใบหน้า
ซึมเซา เศร้าใน อุรา
ด้วยว่า จะโดน คนเชือด
จะรีบ หนีไป ใช่ที่
ทดแทน คุณมี ไม่เหือด
แต่ลูก จักทน เห็นเลือด
ที่แม่ ถูกเชือด ได้ไง
จึงเรียก ลูกน้อย มาสั่ง
อย่าได้ ชิงชัง รู้ไหม
เม็ดข้าว เรากิน เข้าไป
ตอบเทน คืนไป เสียที
เจ้าลูก ของแม่ ทั้งเจ็ด
ถ้าแม่ ถูกเด็ด ชีพนี้
จะตาม แม่ไป ทันที
ด้วยไฟ กองนี้ แน่นอน
ยายตา ผ่านมาได้ฟัง
น้ำตา ไหลหลั่ง เปียกหมอน
สงสาร ในอก สะท้อน
วิงวอน ท่านเท -วดา
ด้วยอา นิสงส์ ความรัก
แฟงฟัก กลับฟื้น ดังว่า
แม่ไก่ ไม่โดน เชือดนา
ด้วยว่า ความก-ตัญญู
เทวา นั้นเกิด สางสาร
ไม่อยาก เห็นการ หดหู่
แม่ไก่ ลูกไก่ เอ็นดู
จึงอยู่ คู่ตา กับยาย
ขอหัก มุมหน่อย พี่น้อง
ไม่อยาก เศร้าหมอง เบื่อหน่าย
ลูกไก่ ทั้งเจ็ด ไม่ตาย
ด้วยหลาย ความดี ที่ทำ
คนเรา จึงพึง สังวร
ทำก่อน ความดี หนีช้ำ
จะได้ ไม่ต้อง รับกรรม
จึงย้ำ ทำเถิด ความดี
พันทอง |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, พี.พูนสุข, เปรียว, ..กุสุมา.., รพีกาญจน์, sunthornvit, หนามเตย, บัณฑิตเมืองสิงห์, สมนึก นพ, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, รการตติ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 กรกฎาคม 2012, 11:45:AM |
|
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2012, 11:45:AM » |
ชุมชน
|
<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/W1WbGCV4h60&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/W1WbGCV4h60&rel=0&fs=1</a>]]> ลูกไก่ตัวน้อยคอยแม่
นานแท้จากไปไหนนี่
เจี๊ยบเจี๊ยบเรียกหามาซี
เร็วรี่ไม่งั้นฉันตาย
ตะกวดตัวใหญ่ได้กลิ่น
แลบลิ้นยังถิ่นที่หมาย
ลูกไก่ยืนเปลี่ยวเดียวดาย
อันตรายต้องสู้ดูกัน
หลบหลีกปีกหัวมั่วหมด
เหลืออดจิกไล่ไปนั่น
ตะกวดลุกไล่โรมรัน
แล้วมันก็หงอยถอยมา
สงสารลูกไก่เหนื่อยกาย
จนสายตากแดดแผดกล้า
อดน้ำหิวโหยโรยรา
เริ่มล้าซึมเซาเหงาลง
ตะกวดรุกใหม่ไม่ถอย
เจี๊ยบน้อยหนีห่างพลางหลง
ติดในกิ่งไม้ไพรพง
มึนงงหมดทางย่างไป
ตะกวดรู้ดีรี่งับ
ปากจับรวบรัดกัดได้
โอ้เจ้าตัวน้อยลูกไก่
ว่องไวไม่พ้นศัตรู
เจ้าโดนรังแกแน่นั้น
พลิกผันเป็นรองต้องสู้
ยังเปรียบเทียบคำนำตู่
เขาขู่ลูกไก่ในมือ.
นพ
18 ก.ค.55 |
|
|
|
|
| 18 กรกฎาคม 2012, 01:10:PM |
|
|
|
|
