. .. มองดาวทั้งน้ำตา . ..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
26 เมษายน 2024, 07:23:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: . .. มองดาวทั้งน้ำตา . ..  (อ่าน 5241 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
07 มีนาคม 2012, 08:32:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 08:32:PM »
ชุมชนชุมชน







มองดวงดาวน้อยใหญ่กะพริบแสงริบหรี่บนฟากฟ้า
มีเพียงสายลมโชยพัดความเหงามา . .. ปลุกปลอบฉัน
รับปากกับคุณ ~  ว่าจะเก็บรักษาดวงใจให้อบอุ่นดั่งดวงตะวัน
แต่พออยู่คนเดียว . . กลับเหมือนน้ำแข็งจับขั้วหัวใจเกินกลั้น
คิดมากเพราะกลัวความผูกพันจืดจาง

. . . . .

กลายเป็นคนนอนดึก . . ทั้ง ~ ทั้ง ที่ดวงตาอ่อนล้า
สลัดความคิดวุ่นวายออกจากสมองไม่ได้สักครา . .. ข่มตาไม่ลงจนฟ้าเกือบสาง
ร้องไห้เพราะทนต่อความคิดถึงไม่ไหว . .. เหมือนทำความเข้มแข็งตกหายไว้ริมทาง
สาเหตุที่ไม่อาจต่อกรกับความอ้างว้าง
นั่นเพราะรู้สึกได้ว่าการรอคุณกลับมาเคียงข้าง . .. มันช่างริบหรี่กว่าแสงของดาว

. . . . .

เหมือนคุณตั้งใจ . . ปล่อยให้อะไร ~ อะไร ลงเอยแบบนี้
ส่วนฉัน . . ยังทำใจไม่ได้สักทีหากต้องจบความรักอย่างรอนร้าว
ความสัมพันธ์ที่พันธนาการฉันไว้ . .. ไม่ใช่แค่อารมณ์รักชั่ววูบ ~ ชั่วคราว
คนดี . . คุณรู้ตัวหรือเปล่า?
คุณคือพลังชีวิตและลมหายใจของคนที่นั่งมองดาว . . . ทั้งน้ำตา~*




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, ไพร พนาวัลย์, พิมพ์วาส, ...สียะตรา.., amika29, Music, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, สิงขร, plang, รัตนาวดี, Thammada, มั่น แซลี้, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, kon, my smile, ไม่รู้ใจ, sucklife

ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

07 มีนาคม 2012, 09:18:PM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 09:18:PM »
ชุมชนชุมชน



(ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ)

ม่านหน้าต่างพลิ้วลม
ฉันยังซานซม น้ำตาคลอดวงหน้า
แม้ดาวกะพริบแสง(-_-)เพื่อปลอบหัวใจอันโรยลา
ก็ไม่ทำให้คนอ่อนล้า
ดีขึ้นเลย

ปิดโคมไปลง
นั่งพะวง..กับความว่างเปล่าอยู่เฉยเฉย
ไม่มีเธอนั่งห่มผ้าคู่กัน(-_-)อย่างเคย
วันที่ดวงดาวเผย
แสงมากะพริบมาให้เชยชม

นอนพลิกไปพลิกมา (-_-)
มองออกทางหน้าต่าง ดวงใจอันขื่นขม
ดูดาวเท่าไหร่ เท่าไหร่ ก็ยิ่งร้าวระบม
ฉันต้องจม กับความรักเพราะแสงดาวหรือไร

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, ...สียะตรา.., amika29, Music, พี.พูนสุข, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, สิงขร, plang, รัตนาวดี, แป้งน้ำ, Thammada, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, kon, my smile, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
07 มีนาคม 2012, 10:09:PM
...สียะตรา..
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 396
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,049


.


« ตอบ #2 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 10:09:PM »
ชุมชนชุมชน



ม่านหน้าต่างพลิ้วลม
ฉันยังซานซม น้ำตาคลอดวงหน้า
แม้ดาวกะพริบแสง(-_-)เพื่อปลอบหัวใจอันโรยลา
ก็ไม่ทำให้คนอ่อนล้า ดีขึ้นเลย

ปิดโคมไปลง
นั่งพะวง..กับความว่างเปล่าอยู่เฉยเฉย
ไม่มีเธอนั่งห่มผ้าคู่กัน(-_-)อย่างเคย
วันที่ดวงดาวเผยแสงมากะพริบมาให้เชยชม

นอนพลิกไปพลิกมา (-_-)
มองออกทางหน้าต่าง ดวงใจอันขื่นขม
ดูดาวเท่าไหร่ เท่าไหร่ ก็ยิ่งร้าวระบม
ฉันต้องจม กับความรักเพราะแสงดาวหรือไร













 




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, amika29, สิงขร, plang, รัตนาวดี, แป้งน้ำ, Thammada, พิมพ์วาส, เทโพ, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, kon, my smile, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
07 มีนาคม 2012, 11:14:PM
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 593


~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~


« ตอบ #3 เมื่อ: 07 มีนาคม 2012, 11:14:PM »
ชุมชนชุมชน


มองดวงดาวน้อยใหญ่กะพริบแสงริบหรี่บนฟากฟ้า
มีเพียงสายลมโชยพัดความเหงามา . .. ปลุกปลอบฉัน
รับปากกับคุณ ~  ว่าจะเก็บรักษาดวงใจให้อบอุ่นดั่งดวงตะวัน
แต่พออยู่คนเดียว . . กลับเหมือนน้ำแข็งจับขั้วหัวใจเกินกลั้น
คิดมากเพราะกลัวความผูกพันจืดจาง
. . . . .

กลายเป็นคนนอนดึก . . ทั้ง ~ ทั้ง ที่ดวงตาอ่อนล้า
สลัดความคิดวุ่นวายออกจากสมองไม่สักครา . .. ข่มตาไม่ลงจนฟ้าเกือบสาง
ร้องไห้เพราะทนต่อความคิดถึงไม่ไหว . .. เหมือนทำความเข้มแข็งตกหายไว้ริมทาง
สาเหตุที่ไม่อาจต่อกรกับความอ้างว้าง
นั่นเพราะรู้สึกได้ว่าการรอคุณกลับมาเคียงข้าง . .. มันช่างริบหรี่กว่าแสงของดาว
. . . . .
เหมือนคุณตั้งใจ . . ปล่อยให้อะไร ~ อะไร ลงเอยแบบนี้
ส่วนฉัน . . ยังทำใจไม่สักทีหากต้องจบความรักอย่างรอนร้าว
ความสัมพันธ์ที่พันธนาการฉันไว้ . .. ไม่ใช่แค่อารมณ์รักชั่ววูบ ~ ชั่วคราว
คนดี . . คุณรู้ตัวหรือเปล่า?
คุณคือพลังชีวิตและลมหายใจของคนที่นั่งมองดาว . . . ทั้งน้ำตา~*


... เ ห นื่ อ ย มั้ ย...
กับการเป็นฝ่ายวิ่งไล่...และไขว่คว้า
กับการรอใครสักคน...ให้เค้ากลับมา
ทั้งที่ยังไม่รู้ว่า...หนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร

ฉั น เ อ ง ก็ เ ค ย เ ห นื่ อ ย
นั่งมองดาวเรื่อยเปื่อย..ไม่ยอมไปไหน
หวังเพียงดารา...จะทำให้ความปราถนาสมดั่งใจ
และอะไรต่อมิอะไร...จะสวยสดใสเหมือนในนิทาน


แ ต่ ก็ สุ ข ใ จ ที่ ไ ด้ ร อ
ถึงจะท้อ...แต่ก็เพียงพอสำหรับความหอมหวาน
อย่างน้อยก็มีความหวัง...แม้บางครั้งจะทรมาน
และไม่รู้ต้องรอและคอยไปอีกนาน...แสนนานเท่าไร

เอาเป็นว่า...จะขอนั่งมองดาวเป็นเื่พื่อนเธอ
ต่อให้อ้างว้างจนเพ้อ...ก็ไม่ไปไหน
มีไหล่ให้เธอหนุน..มีอ้อมกอดอุ่น ๆ ให้เธอพักใจ
และไม่ว่านิทานเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร...รู้ใช่ไหม
.............ยังมีอีกคนที่ห่วงใย ไ ม่ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง....
เอ-มิ-กา

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, สิงขร, plang, รัตนาวดี, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, แป้งน้ำ, Thammada, พิมพ์วาส, กระต่าย, เทโพ, บูรพาท่าพระจันทร์, สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, kon, my smile, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
22 มีนาคม 2012, 10:18:AM
เทโพ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 58
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 130



« ตอบ #4 เมื่อ: 22 มีนาคม 2012, 10:18:AM »
ชุมชนชุมชน

หนึ่งเดือน กลางหมื่นดาว
ประพันธ์:เทโพ

เปลี่ยวร้าง กลางฟ้า เวหาหาว
ดังเดือน กลางดาว กระซิบแสง
ประกาย แม้จัดจ้า ..รุนแรง
มิอาจแย่ง กลบฟ้า ประชันดาว
แม้นวลจะ ละมุน ละอุ่นอ่อน
แสงสะท้อน ชะง่อนผา ทาภูเขา
มิอาจกลืน หมื่นดารา รายล้อมเรา
คงถูกดาว กลืนกิน จนสิ้นเดือน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, สมนึก นพ, รการตติ, sunthornvit, kon, amika29, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 มีนาคม 2012, 11:36:AM
kon
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 25
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 86



« ตอบ #5 เมื่อ: 22 มีนาคม 2012, 11:36:AM »
ชุมชนชุมชน


เต้นบัลเลย์
ดาวอยู่สูงสุดสอยลอยเกินฝัน
ต่ำอย่างฉันแค่แหงนมองเฝ้าปองเหมือน
กระต่ายยามค่ำคืนแฝงดวงเดือน
จะหมายเยือนก็ไกลโผ้นบนความจริง

จึงได้แต่แอบมองแล้วร้องไห้
เหมือนมีใครแนบข้างแล้วขว้างทิ้ง
เจ็บปวดใจไม่วายคลายประวิง
สิ้นทุกสิ่งทิ้งความเหงาให้เราเฝ้ามอง

 
งง.... เธอนั่นแหละจ้ะ งง....

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, panthong.kh, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ฉันจะคอยดูแลเธอ
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s