| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 10:39:AM |
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,303
เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ
|
 |
« เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 10:39:AM » |
 ชุมชน
|
  ความรักจากคุณเป็นเหมือนสายฝน
หลั่งมาชโลมดินจนชุ่มชื้น
มอบชีวิตให้ต้นไม้ใบหญ้าได้หยัดยืน
บรรยากาศบนโลกสดชื่น .. . ในพริบตา
แต่แล้วลมฝนกลับสงบนิ่ง
เหลือไว้เพียงต้นไม้รอแตกกิ่งก้านสาขา
ความรักจากคุณจึงโหดร้ายกับฉันเสมอมา
เติมเต็มชีวิตในวันอ่อนล้า . .. แล้วปล่อยให้ตายอย่างช้า ~ ช้าเพราะการรอคอย
ความรักของฉันเหมือนต้นไม้
นานวันยิ่งหมดกำลังใจ . . . และท้อถอย
"รัก" ของเราจึงมีแค่ความทรงจำฝังรอย
รอวันยับย่อย . .. กับกาลเวลา~* |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คอนพูธน, Music, ดาว อาชาไนย, พี.พูนสุข, พิมพ์วาส, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, addy, สุวรรณ, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., มั่น แซลี้, ratikal, กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:02:AM |
rit sriduang
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 65
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 39
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:02:AM » |
ชุมชน
|
สวัสดีครับ คุณแป้งน้ำ
ขอแจมด้วย และมอบกลอนชุดนี้ให้คุณแป้งน้ำ
ฝนตก
ดูซิฟ้ามืดมิดมาอีกแล้ว
คงไม่แคล้วกระหน่ำจนฉ่ำฟ้า
ชั่วนับหนึ่งถึงสิบเพียงพริบตา
ก็สาดซ่าซัดซู่ลงสู่ดิน
ซิมโฟนีบรรเลงบทเพลงฝน
ที่เวียนวนฤดูมิรู้สิ้น
เป็นทั้งนาทีแห่งชีวิน
แหละนาทีกลืนกินทำลายล้าง
มาเถิดเริงระบายกลางสายฝน
ล้างรอยมลทินหยาบและคราบด่าง
นานแสนนานเหลือเกินการเดินทาง
นานจนใจกระด้างดังกรวดทราย
แห้งแล้งเหลือเกินทางเดินนั้น
ฝุ่นเถ้ากำมะถันเป็นควันสาย
แดดส่องเม็ดกรวดเป็นประกาย
มีความตายอยู่ทุกขณะใจ
เธอเห็นฝนอึงอื้อนั่นหรือเปล่า
ถอดรองเท้าเถิดเธออย่าเผลอใส่
ให้สองเท้านิ่มเนื้อนุ่มละไม
สัมผัสไอน้ำฝนแต่หนเดียว
แล้วเธอจะหลงรักฤดูฝน
จะหลงมนต์ดอกไม้ใบไม้เขียว
เมื่อรอยปวดเจ็บปร่าถูกยาเยียว
เธอจะไม่เปล่าเปลี่ยวอีกต่อไป
ดูซิน้ำแห่งฟ้าเมื่อปรากฏ
โลกในบางบริบทช่างสดใส
ฝนรินบนใบไม้ทีละใบ
รอการกำเนิดใหม่ของสายรุ้ง
ฟ้าหลังฝนสวยเสมอหากเธอฝัน
เป็นความมหัศจรรย์ของวันพรุ่ง
จับมือเถิดเพื่อนยากเพื่อพยุง
เพื่อขี่รุ้งแสนสวยไปด้วยกัน…
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, พิมพ์วาส, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, addy, กฤษการกลอน, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., รัตนาวดี, ratikal, กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:20:AM |
|
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:20:AM » |
ชุมชน
|
 ท่ามสายฝน.กลางกรุง.ยิ่งฟุ้งซ่าน
กลัวทุกด้าน.เพิ่งประสบ.พบปัญหา
ยังเหน็บหนาว.ในกมล.ฝนก็มา
ขาดเยียวยา.ผีซ้ำ.ยังด้ามพรอย
ตัวเปียกฝน.บนแก้ม.ถูกแต้มแต่ง
น้ำตาแห่ง.ความเสื่อม.สุดเอื้อมสอย
รักก็เลือน.เพื่อนก็ลา.น้ำตาปรอย
เฝ้ารอคอย.ความหวัง.หลังม่านฝน
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คอนพูธน, พิมพ์วาส, แป้งน้ำ, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, กฤษการกลอน, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดอกกระเจียว, รพีกาญจน์, addy, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., รัตนาวดี, ratikal, กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:51:AM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 11:51:AM » |
ชุมชน
|
เมฆมืดครึ้มอึมครึมครึ้มฝนฟ้า หยาดลงมาพาหล่นบนถนน
เปียกปอนเสื่อเหลืออุ่นละมุนบน หนาวเหน็บทนล้นอเหลือจุนเจือไป "ฝนตกลงมาแล้วสิ ...ฉันไม่รู้เป็นอะไร ทั้งหนาวและอุ่นไปพร้อมกัน
หรือข้างตัวมีเธออยู่เคียงข้างฉันกันเล่า..
ดูไปแล้วความหนาวก็บันเทาให้คนเหงาเหงามีเธออยู่ข้างใจ" ครามองหน้าพาใจหวิวไหวซึ้ง ให้คะนึงถึงฝนที่หล่นไหว
แผ่ความอุ่นคุ้นเคยมาเชยไป ฝนที่ไหลไกลห่างเมื่อข้างเธอ "อุ่นจัง อยู่ข้างๆพี่มะมิว อยากนอนอยู่อย่างนี้
ให้พี่คนดี กอดให้หายหนาวเสมอ
ความทุกข์ทนอย่าให้ได้เจอ เพราะมีพี่มะมิว อยู่เสมอ คอยเคียงข้างกัน" ปัจฉิมลิขิต พิมพ์วาสอำเล่นนะคะ พี่มิวสิคอย่าเคืองกันเลยค่ะ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, แป้งน้ำ, Music, addy, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., รัตนาวดี, กามนิต, รการตติ, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 12:41:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 12:41:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กฤษการกลอน, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, แป้งน้ำ, Music, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., รัตนาวดี, ratikal, กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 12:44:PM |
กฤษการกลอน
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 70
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 109
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 12:44:PM » |
ชุมชน
|
พรำพรำพลันซู่ฝนซ่า
รักรักพลันลาเราเศร้า
หนักหน่วงตกอ่วมท่วมเอา
บางเบาใจเราเขาโยน
ฝนซาฟ้าสวยสดใส
รักใหม่แม้ไม่โลดโผน
ล้วนถูกจังหวะจะโคน
รักโอนอ่อนผ่อนพิงกัน |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดอกกระเจียว, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, panthong.kh, Music, แป้งน้ำ, addy, กังวาน, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต, สิงขร
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
มโนปุพพัง คมา ธรรมา
มโน เสฐฐา มโน มยา
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 03:29:PM |
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,303
เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 03:29:PM » |
ชุมชน
|
จึงจำใจต้องเป็นฝนหยาดสุดท้าย
ก่อนจะถูกสาปแช่งให้ตาย..ไร้ผู้สรรเสริญ
เอาเถิด..ผมจะหลั่งจากฟ้าลงมาใหม่ให้คุณได้เพลิดเพลิน
ขอคุณอย่าได้หมางเมิน..เพราะผมจะหลั่งลงมารดใจคุณคนเดียว
ดาว อาชาไนย
ความคิดถึงจากคุณ . . ฉันซึ้งค่า
แต่ขออย่าหลั่งฝนกรดลงมา . .. เดี๋ยวใจดวงล้าจะยิ่งห่อเหี่ยว
อย่าปล่อยให้ความรู้สึกวันนี้ . . กลายเป็นสีจางซีดเซียว
ความรู้สึกของคนที่ถูกทิ้งไว้คนเดียว . .. ช่างเปล่าเปลี่ยวเหลือใจ
อยากได้ความคิดถึงแบบพอดี
ไม่มากไม่น้อยแต่คงที่ . .. รู้ใช่ไหม
อยากได้ความ "เชื่อมั่น" . . มากกว่าการเป็นเจ้าของหัวใจ
อยากเป็นคนที่พูดเต็มปากได้ . . . ว่าเมื่อไหร่ "ก็ยังมีคุณ"~*
. .. แหะๆ แป้งแต่งมั่วเลย  . . ลงเ-ียวมันต่อย๊ากยาก . .. |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, กฤษการกลอน, กังวาน, อริญชย์, Thammada, ลมหนาว, เมฆา..., มั่น แซลี้, ดาว อาชาไนย, panthong.kh, รัตนาวดี, Music, กามนิต, รการตติ, sucklife, amika29, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 06:27:PM |
|
ลมหนาว
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 06:27:PM » |
ชุมชน
|
ละอองฝนหล่นจากบนฟากฟ้า
เสียงซู่ซ่าลมพัดสะบัดหนุน
เย็นชุ่มฉ่ำน้ำฟ้ามาการุณย์
บรรยากาศละมุนดูคุ้นเคย
ลมพัดโรยโชยมาพาเหน็บหนาว
คิดถึงสาวเคียงอยู่คู่เขนย
หากมีเจ้าเคล้าคลอหนอทรามเชย
คงเสบยอารมณ์สุขสมใจ
สายฝนพรำฉ่ำฟ้าพาฉันเศร้า
มิเห็นเงาคนดีนี่ไฉน
แสนปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บฤทัย
น้ำตาไหลพร้อมฝนที่หล่นมา
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., อริญชย์, กฤษการกลอน, ดาว อาชาไนย, panthong.kh, แป้งน้ำ, รัตนาวดี, Music, กามนิต, รการตติ, amika29
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 09:28:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2012, 09:28:PM » |
ชุมชน
|
อ้างถึง"คุณแป้งน้ำ"
รู้อยู่เต็มอกว่าไม่อาจครอบครอง..เป็นเจ้าของหัวใจ
แต่ไม่รู้ว่าทำไม ?...เพียงได้นึกถึงจึงอบอุ่น...
อาจเป็นเพราะความรู้สึกอย่างหนึ่งง..ซึ่งคุ้นคุ้น
ฉะนั้นทุกคราวที่นึกถึงคุณ...จึงรู้สึกเหมือนมีแป้งน้ำหอมกรุ่นชโลมกาย
รู้อีกอย่างว่า..คุณมิได้มั่ว..แต่รู้ตัวเมื่อยามตอบ
และยังรู้อีกว่า..ความรู้สึกที่มอบแด่คุณ..มิใช่เพียงแค่ชอบ..คือความหมาย
แต่มันเกินกว่าจนไม่กล้าบรรยาย
ขอฟังคำตอบสุดท้าย...จากคุณ
ดาว อาชาไนย
..........................
แหะ ๆ..หวัุงว่าส่งท้ายคงต่อไม่ยากใช่ไหมฮะคราวนี้
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 10:06:PM |
|
|
|
| 05 กุมภาพันธ์ 2012, 10:53:PM |
|
|
|
| 06 กุมภาพันธ์ 2012, 11:05:AM |
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,303
เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 06 กุมภาพันธ์ 2012, 11:05:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
| 06 กุมภาพันธ์ 2012, 04:01:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 06 กุมภาพันธ์ 2012, 04:01:PM » |
ชุมชน
|
ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
ฉันโหยหาความอาทร . .. ของแสงแดดอุ่น
คิดถึงกลิ่นฟางหญ้า . . คิดถึงดอกไม้บานรับอรุณ
คิดถึงนัยน์ตาคู่หนึ่งซึ่งหวานละมุนจับใจ
แววตาซึ่งเหมือนสายฝนโปรย
ปัจจุบันได้ร่วงโรยหมดแล้ว . .. ความหวานไหว
ให้คำตอบตัวเองไม่ได้สักที . . ว่าอีกกี่อึดใจ
จะเริ่มต้นผูกพันกับใครได้อีกที
ในวันที่ฝนโปรยอ่อน
มีคนนั่งกอดหมอนร้องไห้ . . . อยู่ใต้ฟ้าผืนนี้
สายลม . . สายฝน . . อยู่เป็นเพื่อนคนหมองหม่นเหมือนเช่นทุกที
แล้วทำไมต้องคิดถึงคนที่เขาไม่ไยดี . . ไม่เข้าใจเลย~*
โ อ๋. . .โ อ๋. . .อ ย่ า ร้ อ ง ใ ห้ เ ล ย น ะ จ๊ ะ
ขอโทษที่ปล่อยปละ...ทำนิ่งเฉย
ไม่ส่งข่าวคราว...เหมือนอย่างเคย
ไม่มีแม้แต่จะเอ่ย...ทั้งที่คิดถึงสุดหัวใจ
ต้ อ ง โ ท ษ พ ร ะ จั น ท ร์ บ น ฟ า ก ฟ้ า
เค้าฝากความรักไว้นี่นา...ไม่ยอมส่งให้
เลยทำให้คุณมีน้ำตา..เพราะว่าน้อยใจ
แล้วก็คิดไปไกล...ว่าไม่สนใจใยดี
ก ลั บ ม า แ ล้ ว . . . พ ร้ อ ม ค ว า ม อ า ท ร
เสริฟให้ในวันที่สายฝนโปรยอ่อน...เพียงคุณคนนี้
อย่าด่วนตัดรอน...หรือแสนงอนเลยนะใจที่มี
ขอร้องถ้าจะผูกพันกับใครอีกที...ขอให้เป็นฉันคนนี้...ก็แล้วกัน เอ-มิ-กา |
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 06 กุมภาพันธ์ 2012, 04:16:PM |
|
|
|
| 06 กุมภาพันธ์ 2012, 04:56:PM |
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,303
เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ
|
 |
« ตอบ #14 เมื่อ: 06 กุมภาพันธ์ 2012, 04:56:PM » |
ชุมชน
|
ก ลั บ ม า แ ล้ ว . . . พ ร้ อ ม ค ว า ม อ า ท ร
เสริฟให้ในวันที่สายฝนโปรยอ่อน...เพียงคุณคนนี้
อย่าด่วนตัดรอน...หรือแสนงอนเลยนะใจที่มี
ขอร้องถ้าจะผูกพันกับใครอีกที...ขอให้เป็นฉันคนนี้...ก็แล้วกัน เอ-มิ-กา  . .. ขอบคุณพี่pracarnที่มาช่วยต่อค่า . . งั้นแป้งแต่งต่อจากพี่เลยนะคร้า . ..อร่อยจัง...ความอาทร.... ♫♥♫
รสชาติ หวานอ่อนอ่อน...คล้ายคล้าย..ขนมชั้น
เก็บเข้าตู้หัวใจ...ไม่อยากแบ่งปัน
เพราะมันเป็น..ขนมชั้น ♥ ไม่ใช่..ขนมใคร.. (แซมค่ะ^_^)
ลงโทษพระจันทร์บนฟากฟ้า
เทศกาลคราวหน้า . . ไม่ซื้อขนมไหว้พระจันทร์แล้วรู้ไหม?
แอบงุบงิบ “ความรัก” ของคนอื่นเขาอย่างนี้ได้ไง
เอาคืนมาเลยนะ “หัวใจ” . . ไม่งั้นจะให้ราหูอมจันทร์ทันที
เช็ดน้ำตาจนหมดคราบแก้ม
ขอบคุณรุ้งขีดแต้ม . .. ทั้งเจ็ดสี
ขอบคุณ “ความรัก” ที่กลับมา . . ขอบคุณ “ความอาทร” แสนดี
ซบแสงตะวันอ่อนจากใจคุณนี้ . . . แล้วใช้ช่วงเวลาทั้งชีวิตที่มี “บันทึกความผูกพัน”~*
 |
|
|
|
|
