" มันมากับ…."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 เมษายน 2024, 11:04:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: " มันมากับ…."  (อ่าน 3491 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
08 ตุลาคม 2011, 01:03:AM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 01:03:AM »
ชุมชนชุมชน





มันมากับ….
.........................

ท้องฟ้าครึ้มหม่นแดดคอยแผดเสียง
เห็นแต่เพียงเครื่องจักรพยักหน้า
ยังมีอีกโลกหนึ่งบนหลังคา
ด้วยภาษาแปร่งแปร่ง, แช่งพวกเรา

มันก้าวมาอย่างคนเจ้าโทโส
แถมคุยโวโชว์บัตรเพื่อปัดเป่า
เป็นเรื่องจริงประจำใช่สำเนา
เสียงกระเซ้ากระซิบ, ลิบลิบลอย

ดังเปาะแปะ เปาะแปะ เหมือนแกะอ้อน
คล้ายหลอดไฟนีออนสะท้อนบ่อย
มันแปลบปลาบ วาบวาว เหมือนสาวน้อย
มันทยอยปริ่มปริ่ม, อยู่ริมทาง

มันเกรี้ยวกราดฟาดฟันเหมือนมันบ้า
มันไม่ยอมเลิกราหาบางอย่าง
มันสนุกทุกครั้งฟังเสียงคราง
มันอยู่กลางท้องฟ้า, มันท้าทาย

ยิ่งกว่าความทารุณกระสุนปืน
ยิ่งกว่าคืนเดือนดับเพื่อจับจ่าย
ยิ่งกว่าความทรหดต้องอดตาย
ยิ่งกว่ายายขายหมาก, ที่ปากเหม็น

ไม่มีใครสักคนนึกเอ็นดู
แม้แต่ประตูชั้นสองยังมองเห็น
มันไม่ใช่หนีร้อนมาพึ่งเย็น
มันยิ่งกว่าลำเค็ญ, เป็นไหนไหน

มันมากับอะไรทำไมหนัก?
ไร้ที่พักหยูกยาน้ำตาไหล
มันมากันทุกวันช่างจัญไร
มันมาแล้วไม่ไป, ใครช่วยที!

.......................

ขอบคุณภาพจากoknation.net
 น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, Music, รพีกาญจน์, บัณฑิตเมืองสิงห์, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พิมพ์วาส, yaguza, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
08 ตุลาคม 2011, 05:10:AM
Music
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 754
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,682


ขว้างไปยิ่งแรง-ยิ่งกลับมาเร็ว


« ตอบ #1 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 05:10:AM »
ชุมชนชุมชน



ขณะฉันหลับสบายท่ามสายฝน
ฟังผู้คนลำบากจากทุกที่
ไม่น่าเชื่อ!เมื่อไหร่จะไม่มี?
ท่วมทุกปีเพราะฝนไร้หนทาง

หรือธรรมชาติทารุณที่คุณเห็น
คนซ่อนเร้นสร้างผุดที่อุดขวาง
โค่นป่าไม้ใช้ซับรับระวาง
พายุกลางมหาสมุทรจุดประกาย

ความรุมร้อนพื้นโลกโบกสะบัด
เกินพิกัดสองมือจะถือสาย
เมื่อภาวะเรือนกระจกปกกระจาย
คำทำนายเรื่องเหล่านี้ปรี่ข้อมูล

ขณะฉันหลับสบายท่ามสายหมอก
ฟังข่าวบอกต่างประสบลบจากศูนย์
คิดถึงยาม.คุณทวดอยู่.ปูไม่โดน
มาโชกโชนยามเราใครเขาทำ?
 เคารพรัก
"ขอประทานโทษนะคะ"

....มิมีเจตนาซ้ำเติมค่ะ..เพียงแต่เขียนเพื่อแตกประเด็น.ในมุมที่แตกต่าง.รวมถึงเห็นใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นค่ะ....

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บัณฑิตเมืองสิงห์, ♥หทัยกาญจน์♥, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, พิมพ์วาส, พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, ภู กวินท์

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
08 ตุลาคม 2011, 09:43:AM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« ตอบ #2 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 09:43:AM »
ชุมชนชุมชน

วอดวายย่อยยับพังพินาศ
วิปลาสเกิดเหตุเขตก่อสร้าง
ต่างมีคนมุงดูอยู่ก่ายกาง
แล้วทำมองเมินหมางส่ายหน้ากัน

พอจดจ้องแล้วเสเสร้งแกล้งมิเห็น
มิมีใครได้เจ็บปางอาสัญ
รู้ทั้งรู้เขาเราต้องช่วยพลัน
แต่ก็ดันมาเห็นเป็นเรื่องเล็ก

ก็เลยทำสบัดเมินเดินหน่ายหนี
ให้ชีวีคนนั้นพลันดับเข็ญ
เดือนหล้าสาดส่องแสงสีเย็น
ประหนึ่งเด็ดโครมครามหน้าข่าวดัง

 ปวดขี้อ่ะ
ขอโทษไม่ได้ตั้งใจจะทำให้งงนะค่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, บัณฑิตเมืองสิงห์, พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, ภู กวินท์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s