ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เลขที่ ๖๖/๖ หมู่บ้านโศกศัลย์
ต.วิโยคครวญ อ.จวนจะตาย
จ.สิ้นลมบุรี ๖๖๖๖๖

๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๔

แน่งน้อยที่รัก

ถึงเมียพี่ที่รักเป็นหนักหนา
พี่เขียนมาลาตายดับหายสูญ
จึงครวญกานท์ผ่านกลอนอ้อนอาดูร
บอกตระกูลยูรญาติมิอาจเจอ

เลยฝากสาส์นกานท์ช้ำย้ำหัวข้อ
ก่อนผูกคอคาเสาเศร้าล้นเอ่อ
แล้วจากไปไกลมานสงสารเธอ
พ้นละเมอเจอทางให้ย่างลา

ขอโทษที่พี่นี้ต้องหนีจาก
จำต้องพรากยากนักจักย้อนหา
จึงทิ้งร่างร้างใจไกลวิญญา
พร้อมน้ำตาคาเบ้าเศร้าเหลือเกิน

มิอาจทนทุกข์อยู่หดหู่จิต
พี่จึงคิดพิษตกระหกเหิน
ไปสู่ภพศพมนุษย์สุดทางเดิน
แล้วดำเนินเมินหน้ามิอาลัย

ขอน้องพี่นี้มั่นอย่าสั่นร้อง
เมื่อเราสองครองรักพี่ตักษัย
ให้น้องนั้นสัญญาพี่คลาไคล
เดินจากไปใจดับกับความตาย

ด้วยความรักยิ่ง
โศกศัลย์  อันตรธาน

บัณฑิตเมืองสิงห์

[tina]

บ้านเลขทีเหรอ ?.... ก็อันเดียวกันนี่แหละ

23 พฤษภาคม 2554

พอได้อ่าน งานเข้า เฝ้าคิดถึง
แทบล้มตึง ให้ดึงขา ที่ล้าอ่อน
ใยพี่รัก จักโกรธไร ให้จากจร
หรือตัดรอน ในรัก ที่ภักดี

จึงทิ้งน้อง ท้องแก่ แต่เดือนเก้า
มิห่วงเรา ห่วงลูก ถูกหรือนี่
ภาระล้น คนข้างหลัง ก็ยังมี
คิดหนีหนี้ ลี้กาย ตายก่อนชัวร์

ด้วยความรักยิ่ง (ที่จริง หนีหนี้...ชัวร์ป๊าดดด...เลยนิ)

[/color]

จาก แน่งน้อยไง

 

[สมนึก นพ]

ได้ทราบข่าวสับสนคนคิดสั้น
ที่มุ่งมั่นบั่นชีวิตผิดหรือมั่ว
หนีปัญหาคาใจให้พ้นตัว
ทิ้งครอบครัวมัวหมองครองระทม

เมียท้องแก่เก้าเดือนรอเคลื่อนคลอด
เจ็บตลอดหวั่นผวาพาขื่นขม
กำลังใจจากคนใกล้หมายชื่นชม
ความสุขสมยามนี้ไม่มีใคร

แค่เป็นหนี้น้อยนิดผิดเกินนั้น
ขอยืนยันเรื่องนี้นะจะยกให้
แต่ขอร้องคิดก่อนผ่อนหายใจ
ลูกคนใหม่นอนรอพ่อจับมือ

ทั้งสิบนิ้วน้อยน้อยคอยไขว่คว้า
อิ่มในหน้าตาหลับคอยจับถือ
ส่วนมารดาเจ็บร่างครางอออือ
นัยน์ตาปรือระบมยังซมกาย

จึงขอร้องเชือกคล้องคอรอไว้ก่อน
อย่าเร่งร้อนเกินซีมีมุ่งหมาย
ไม่สงสารลูกหรือคือว่าชาย
มีร่างกายจ้ำม่ำล่ำสมบูรณ์

*ว่าจะเล่นต่อเนื่องเรื่องหันเห
พล็อตเขาเฉแล้วนากลัวจะสูญ
จึ่งขอโทษโปรดอภัยใจเกื้อกูล
อย่าถือเป็นเค้ามูลให้ขุ่นเคือง.

นพ

[...สียะตรา..]

......สวัสดีครับ "หน่วยอาสา " มาเก็บศพ

...ด้วยเคารพ...จุดธูปเซ่นเป็นปฐม

...แล้วปีนขึ้นแก้เงื่อนเลื่อนคลายปม

...ช่วยระดมอุ้มร่าง...วางบนดิน

......พิศ..สะ..ดูรูปกายชายคนยาก

...คงลำบากจนหมดไฟใฝ่ถวิล

...ต้ดสินใจแตกหัก..พัก..ชีวิน

...ทิ้งยุพินตกพุ่มหม้ายเมื่อปลายทาง

......จงลุกขึ้นสุ้ต่อ..นะ ..ซ้อ...นะ

...อุตสาหะเลี้ยงลูกแก้วค่อยแผ้วถาง

...มีปัญหาปรึกษาหน่วย..จะช่วยนาง

...ให้เบาบาง...เมตตาล้น..คนเหมือนกัน

[สะเลเต]

หมดเวลารักแล้วแคล้วต้องจาก
น้ำตาพรากร้าวรานอ่านจดหมาย
เมื่อสิ้นไร้พี่ครองน้องเดียวดาย
ใจสลายเหว่ว้าน้ำตานอง

ลูกในท้องน้องดิ้นถวิลหา
ไยพี่ยาด่วนจากพรากเราสอง
ลูกของเราละพี่ที่ใฝ่ปอง
มาทิ้งน้องเดียวดายตายจากกัน

มองดูเสาเศร้านักรักสูญสิ้น
ร่างดับดิ้นจากโลกพี่โศกศัลย์
น้องและลูกอาลัยใจจาบัลย์
เขียนข้อความสั้นสั้น.........ฉันรักเธอ

--- สะเรเต ---

[รพีกาญจน์]

เมียก็ร้อง ท้องแก่ ละแลเหลียว
เชือกเส้นเดียว ยาเบื่อ เชื่อไม่ได้
ปืนซักบอก หอกขวาน อันตรธานไป
เอาอะไร มาปลิด ชีวิตตน

ผิดแน่แน่ แห่แหน แน่นนรก
เต็มห้องหก งานจับ แสนสับสน
อย่าเป็นภูต สุดเลิศ เกิดเป็นคน
ใกล้ทุกที โลกปี้ป่น ไม่พ้นตาย

รพีกาญจน์ 59

[พรายม่าน]

ไม่ต้องลาก็ได้ตายไปโลด
น้องไม่โกรธโทษพี่ที่หนีหาย
อยู่ทำไมใครพ่องไม่ต้องตาย
จะวันช้ำค่ำหน่ายเลือกตายเอา

เชือกตีเกลียวเหนียวพอรัดคอไหม
เสาต้นใหญ่ใต้ขื่อสูงหรือเปล่า
ขยับเงื่อนเลื่อนข้อพอเบาเบา
มัวนั่งนับจับเจ่า เขานินทา

ส่วนแกงส้มต้มไก่ที่ไม่ชอบ
ยำปลากรอบแกล้มสละน้องจะหา
พอวันสารทสลากพัตวัดหลวงตา
เร่งชิงเขตเปรตบ้า รีบมากิน

พรายม่าน
สันทราย
๒๓.๐๕.๕๔

[สมนึก นพ]

คงคิดว่ายังไงรั้งไม่อยู่
แสนหดหู่จริงหนามาตายดิ้น
เชือกเส้นนั้นเหนียวดีมีมลทิน
หนึ่งชีวินร่างน้อยห้อยขื่อคา

คิดจะขอนำไปให้อาจารย์
ปลุกเสกผ่านความขลังสั่งเสาะหา
วันที่ 1 ใกล้นี้ มิถุนา
โชคนำพาแทงหวยรวยเรียงเบอร์.

นพ

[สล่าผิน]

เห็น"แน่งน้อย"เมียสาวข่าวเป็นหม้าย
สามีตายหลายวันสาวนั้นเหม่อ
เด็กในท้องต้องกำพร้าเกิดมาเจอ
ต้องพร่ำเพ้อครวญหา บิดาตน

แสนสงสาร"แน่งน้อย"ที่พลอยเศร้า
อยากมาเฝ้าเพื่อหายคลายสับสน
ยื่นความหวังกำลังใจให้สู้ทน
อยากเป็นคนเคียงคู่เลี้ยงดูนวล

ลูกในท้องจองไว้มิให้ยาก
พี่รับปากเป็นบิดาอย่ากำสรวล
ต่อนี้ไปให้หายคลายคร่ำครวญ
น้องอย่าด่วนตัดรอนคำอ้อนมา

สล่าผิน
23พค.2554

[สมนึก นพ]

ว่าเข้านั่นหวั่นใจในความคิด
ซึ้งในจิตพันผูกลูกกำพร้า
คงไม่นานเกินรอพอคลอดมา
มีบิดาแม่บุตรสุดภูมิใจ

แล้วคนเก่าวิวาห์ห้าปีผ่าน
เคยร่วมงานด้วยนี่ที่จำได้
เชิญผมขึ้นเวทีมิช้าใย
อวยพรให้สุขสรรค์อยู่นานปี

วันก่อนเจอพี่สาวเข้าทายทัก
ว่าครองรักยึดมั่นทุกวันนี่
ทั้งบุตรและธิดาน่ารักดี
แต่วันนี้เปลี่ยนไปสงสัยจัง.

นพ
24 พ.ค.54

[สล่าผิน]

ว่าเข้านั่นหวั่นใจในความคิด
ซึ้งในจิตพันผูกลูกกำพร้า
คงไม่นานเกินรอพอคลอดมา
มีบิดาแม่บุตรสุดภูมิใจ

แล้วคนเก่าวิวาห์ห้าปีผ่าน
เคยร่วมงานด้วยนี่ที่จำได้
เชิญผมขึ้นเวทีมิช้าใย
อวยพรให้สุขสรรค์อยู่นานปี

วันก่อนเจอพี่สาวเข้าทายทัก
ว่าครองรักยึดมั่นทุกวันนี่
ทั้งบุตรและธิดาน่ารักดี
แต่วันนี้เปลี่ยนไปสงสัยจัง.

นพ
24 พ.ค.54

ด้วยมีจิตคิดเห็นเป็นผู้ให้
ยื่นน้ำใจให้มิตรผู้ผิดหวัง
อันครอบครัวเก่าไซร้มิได้พัง
ตอนนี้ยังมีอยู่มิรู้คลาย

แต่คู่ครองใจดีมีน้ำจิต
ต่อมวลมิตรลำบากที่หลากหลาย
เธอเมตตาปรานีดีทุกราย
ผมจึงหมายใจช่วยด้วยเอ็นดู

ท่านพี่นพสงสัยในสล่า
ที่ยังมาร่วมเรียงหวังเคียงคู่
เพราะสงสารเด็กด้วยช่วยอุ้มชู
ใช่เจ้าชู้นะพี่มีความจริง

สล่าผิน
24พค.2554

[ดิษฐา]

ว่าเข้านั่นหวั่นใจในความคิด
ซึ้งในจิตพันผูกลูกกำพร้า
คงไม่นานเกินรอพอคลอดมา
มีบิดาแม่บุตรสุดภูมิใจ

แล้วคนเก่าวิวาห์ห้าปีผ่าน
เคยร่วมงานด้วยนี่ที่จำได้
เชิญผมขึ้นเวทีมิช้าใย
อวยพรให้สุขสรรค์อยู่นานปี

วันก่อนเจอพี่สาวเข้าทายทัก
ว่าครองรักยึดมั่นทุกวันนี่
ทั้งบุตรและธิดาน่ารักดี
แต่วันนี้เปลี่ยนไปสงสัยจัง.

นพ
24 พ.ค.54

ด้วยมีจิตคิดเห็นเป็นผู้ให้
ยื่นน้ำใจให้มิตรผู้ผิดหวัง
อันครอบครัวเก่าไซร้มิได้พัง
ตอนนี้ยังมีอยู่มิรู้คลาย

แต่คู่ครองใจดีมีน้ำจิต
ต่อมวลมิตรลำบากที่หลากหลาย
เธอเมตตาปรานีดีทุกราย
ผมจึงหมายใจช่วยด้วยเอ็นดู

ท่านพี่นพสงสัยในสล่า
ที่ยังมาร่วมเรียงหวังเคียงคู่
เพราะสงสารเด็กด้วยช่วยอุ้มชู
ใช่เจ้าชู้นะพี่มีความจริง

สล่าผิน
24พค.2554

เจอพ่อพระ สล่าว่าดีแท้
ใช่แน่แน่.. รึไร ใคร่สุงสิง
ชอบช่วยเหลือเกื้อกูล ขุ่น ประวิง
สงสัยยิ่ง แม่หรือลูก .. ที่ผูกปม

แม่ศรีเรือนเมตตา แสนหายาก
จะลำบากไหมหนอ พ่อบุญถม
ห้าชีวิตแถวนี้ หนี้ระงม
สุดตรอมตรม ก้มหน้า มาช่วยที


    

[รพีกาญจน์]

เห็น"แน่งน้อย"เมียสาวข่าวเป็นหม้าย
สามีตายหลายวันสาวนั้นเหม่อ
เด็กในท้องต้องกำพร้าเกิดมาเจอ
ต้องพร่ำเพ้อครวญหา บิดาตน

แสนสงสาร"แน่งน้อย"ที่พลอยเศร้า
อยากมาเฝ้าเพื่อหายคลายสับสน
ยื่นความหวังกำลังใจให้สู้ทน
อยากเป็นคนเคียงคู่เลี้ยงดูนวล

ลูกในท้องจองไว้มิให้ยาก
พี่รับปากเป็นบิดาอย่ากำสรวล
ต่อนี้ไปให้หายคลายคร่ำครวญ
น้องอย่าด่วนตัดรอนคำอ้อนมา

สล่าผิน
23พค.2554

ครบสัปดาห์ ลาโลก นายโศกศัลย์
เอ๊ะ! ใครกัน นั่นนะ อ๋อ.. สล่า
ทำกรุ่มกริ่ม ยิ้มยะ เจรจา
หมายอาสา พันผูก เลี้ยงลูกกลอย

เราคงมา ช้าถึง สักหนึ่งก้าว
รักเต็มราว หัวใจ สู้ไม่ถอย
ขอเสนอ เบอร์ใจ ให้แน่งน้อย
แล้วค่อยค่อย เปิดแฟ้ม พลิกแย้มดู

เบอร์หนึ่ง แข็ง แรงท้า สารพัด
เขาถนัด งานช่าง สร้างบ้านหรู
เดี่ยวเดียวดาย ส่ายสอด ยอดพธู
อยากได้คู่ เคียงร่าง ย่างวัยทอง

เบอร์สอง อ่อน ฟ้อนรำ ประจำวัด
ตามประวัติ ร้องลิเก เร่ขายของ
ครูบาแก่ แลร่าย สาว ม่าย มอง
ให้นวลน้อง เลือกดู จะคู่ใคร

เบอร์ 1 เชียงใหม่ เบอร์ 2 ลำพูน

[สมนึก นพ]

ด้วยมีจิตคิดเห็นเป็นผู้ให้
ยื่นน้ำใจให้มิตรผู้ผิดหวัง
อันครอบครัวเก่าไซร้มิได้พัง
ตอนนี้ยังมีอยู่มิรู้คลาย

แต่คู่ครองใจดีมีน้ำจิต
ต่อมวลมิตรลำบากที่หลากหลาย
เธอเมตตาปรานีดีทุกราย
ผมจึงหมายใจช่วยด้วยเอ็นดู

ท่านพี่นพสงสัยในสล่า
ที่ยังมาร่วมเรียงหวังเคียงคู่
เพราะสงสารเด็กด้วยช่วยอุ้มชู
ใช่เจ้าชู้นะพี่มีความจริง

สล่าผิน
24พค.2554

เจอพ่อพระ สล่าว่าดีแท้
ใช่แน่แน่.. รึไร ใคร่สุงสิง
ชอบช่วยเหลือเกื้อกูล ขุ่น ประวิง
สงสัยยิ่ง แม่หรือลูก .. ที่ผูกปม

แม่ศรีเรือนเมตตา แสนหายาก
จะลำบากไหมหนอ พ่อบุญถม
ห้าชีวิตแถวนี้ หนี้ระงม
สุดตรอมตรม ก้มหน้า มาช่วยที

 ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
...............................................................................

ใช่พ่อพระไหมหนอไม่ขอคิด
สงบจิตรอฟังครั้งต่อนี่
เกิดสองนางอ้างสิทธิ์ติดสามี
ไม่ขวบปีรู้นาว่าบ้านพัง

ย้อนบ้านเก่าเราปลูกมีลูกสอง
ไปบ้านรองหลังใหม่ที่ใจหวัง
ปลากระดี่ได้น้ำมีกำลัง
ไม่กลับหลังว่ายทวนสวนน้ำแรง

เหมือนระเบิดมาวางขวางทางรัก
หากสลักหลุดซีมีแอบแฝง
ความกดดันนั้นหนามาสำแดง
และฤทธิแห่งหวงหึงถึงกระจาย

แล้ววันนั้นฝันผวามาตอกย้ำ
คอยเติมซ้ำความผิดคิดไม่หาย
เชือกเส้นเก่าวางอยู่ไม่ดูดาย
ผูกคอตายเช่นกันขื่อนั้นเอง.

นพ
24 พ.ค.54

[บ้านริมโขง]

ถึงบทจบตายคู่ดูเศร้านัก
ปล่อยลูกรักลอยแพแลโหวงเหวง
สุขเพียงครั้งฝังเศร้าเฉาวังเวง
กายครื้นเครงแต่ใจไร้ยินดี

เพราะคิดเอาแต่ได้หมายแต่อยาก
ตัณหามากเกินห้ามยามสุขี
ผลที่ทำเป็นไงไม่ใยดี
บทจบมีแต่เศร้า..เขานินทา

[กระรอกขาว]

ลมหายใจ สิ้นดับ ลับลาโลก        จดหมายโศก ตราไว้ ให้กังขา
เจ้าคิดตาย วายวอด มอดชีวา       ด้วยการฆ่า ตัวตาย วายชีวี
ข้อหนึ่งถาม เหตุใด ทำไมเล่า        ไยตัวเจ้า คิดตาย คิดหน่ายหนี
แม้คำตอบ ว่ากระไร ไม่เข้าที         ทั้งหนีหนี้ โรคร้าย หน่ายจะฟัง
เจ้าไม่เห็น ค่าคุณ หนุนชีวิต          เจ้าเห็นผิด คิดตาย ให้ใครฝัง
ขอด่าหน่อย แม้นตาย จงได้ฟัง         เจ้าโง่จัง งั่งเกินกว่า รู้ค่าตน
พ่อแม่เจ้า เฝ้าถนอม แลกล่อมเกลี้ยง        ต่างหาเลี้ยง มอบรักมา กี่คราหน
แต่ดูเจ้า เง่าโง่ โอ้ตัวตน         อะไรดล ให้เจ้าคิด เจ้าจิตทราม
คิดทำร้าย ทำลาย ใจพ่อแม่        ด้วยคิดแค่ ตายไป ข้าใคร่ถาม
ใครที่รัก เลี้ยงดู ก่อนรู้ความ       เจ้าใจทราม ทำร้ายท่าน เจ้ามันเลว
หากเจ้าตาย เจ้าคน มืดมนจิต        จงประสิทธิ์ ลงนรก จงตกเหว
ไฟกาฬเผา แผดเจ้า เจ้าคนเลว        อยู่ก้นเหว อเวจี นี้นิรันต์
แม้อยากตาย มิได้ตาย สมใจอยาก       ทนลำบาก อยู่นรก ตกสวรรค์
ทรมาน ด้วยไฟ บรรลัยกัลป์         ดังเลือกสรรค์ ฆ่าตัวตาย ไอ้สัน_าน
เพลิงกรดย่าง เนื้อใน ใหม้กระดูก         ให้เจ้าถูก จิตเจ้า ไล่เผาผลาญ
ทุกข์สาหัส ในห้วง ดวงวิญญาณ        ไม่พบพาน ความสุข ทนทุกข์ไป
ข้อสองถาม ตามมา ว่าเจ้ารัก       สุดจะหนัก แน่นจิต คิดไฉน
จึ่งคิดพราก จากลา ให้อาลัย        คิดอย่างไร ไอ้บ้า บอกมาที
ไม่รักตัว ไม่รู้จัก รักชีวิต        เจ้าคิดผิด แล้วไง เจ้าใจผี
เจ้าบอกรัก รักเขา เท่าชีวี        แต่เจ้าหนี ไปตาย ข้าหน่ายใจ
ไม่รู้จัก รักเลย ไม่เคยรัก          จงตระหนัก ตัวเจ้า ไม่เอาไหน
ถึงคิดสั้น โง่เง่า เจ้าลาไป        แล้วคนใด ใครเศร้า เจ้าคิดดู
ทั้งเมีย-พ่อ แม่มา บรรดาญาติ        เจ้าอุบาทว์ คิดไป ให้อดสู
คิดให้ดี ดีก่อน จงย้อนดู       หากไม่รู้ ไปตายพลัน ไอ้จัญ__

กระรอกขาว( emo_53เวอร์ชันโมโห )

อ่านของแบบนี้แล้วหงุดหงิด ระบายๆๆๆๆๆๆๆ อารมณ์
แง่งๆๆๆๆ ฟ่อๆๆๆๆๆ

[สล่าผิน]

เห็น"แน่งน้อย"เมียสาวข่าวเป็นหม้าย
สามีตายหลายวันสาวนั้นเหม่อ
เด็กในท้องต้องกำพร้าเกิดมาเจอ
ต้องพร่ำเพ้อครวญหา บิดาตน

แสนสงสาร"แน่งน้อย"ที่พลอยเศร้า
อยากมาเฝ้าเพื่อหายคลายสับสน
ยื่นความหวังกำลังใจให้สู้ทน
อยากเป็นคนเคียงคู่เลี้ยงดูนวล

ลูกในท้องจองไว้มิให้ยาก
พี่รับปากเป็นบิดาอย่ากำสรวล
ต่อนี้ไปให้หายคลายคร่ำครวญ
น้องอย่าด่วนตัดรอนคำอ้อนมา

สล่าผิน
23พค.2554

ครบสัปดาห์ ลาโลก นายโศกศัลย์
เอ๊ะ! ใครกัน นั่นนะ อ๋อ.. สล่า
ทำกรุ่มกริ่ม ยิ้มยะ เจรจา
หมายอาสา พันผูก เลี้ยงลูกกลอย

เราคงมา ช้าถึง สักหนึ่งก้าว
รักเต็มราว หัวใจ สู้ไม่ถอย
ขอเสนอ เบอร์ใจ ให้แหน่งน้อย
แล้วค่อยค่อย เปิดแฟ้ม พลิกแย้มดู

เบอร์หนึ่ง แข็ง แรงท้า สารพัด
เขาถนัด งานช่าง สร้างบ้านหรู
เดี่ยวเดียวดาย ส่ายสอด ยอดพธู
อยากได้คู่ เคียงร่าง ย่างวัยทอง

เบอร์สอง อ่อน ฟ้อนรำ ประจำวัด
ตามประวัติ ร้องลิเก เร่ขายของ
ครูบาแก่ แลร่าย สาว ม่าย มอง
ให้นวลน้อง เลือกดู จะคู่ใคร

เบอร์ 1 เชียงใหม่ เบอร์ 2 ลำพูน

สล่าผินนั้นหรือคือเบอร์หนึ่ง
รักสุดซึ้งรีบหอบมามอบให้
ส่วนเบอร์สองต้องตรึกนึกในใจ
ขายลำใยมาแบ่งให้แน่งน้อย

ตัวสล่าพาใจมาให้น้อง
จงไตร่ตรองให้ดีเลือกพี่หน่อย
หอบเอาความจริงใจให้เนื้อกลอย
ใจเกินร้อยนะน้องลองคิดดู

หนุ่มทั้งสองจ้องมาหาหญิงหม้าย
ทั้งสองชายหวังปองน้องเป็นคู่
ทั้งสล่ามาเทิดหวังเชิดชู
รพีฯผู้ยื่นเสนอเป็นเบอร์รอง

สล่าผิน
24พค.2554

[tina]

หลังโศกศัลย์ ผันหนี หนี้รุมเร้า
ทิ้งสองเรา แม่ลูก ถูกเย้ยหยัน
ด่วนจากจร ตัดรอนรัก หักสัมพันธุ์
ไม่มีวัน หวนคืน ฟื้นชีวี

หลังลูกน้อย กลอยใจ ให้กำเนิด
คิดเลยเถิด เกิดกลัว ตัวลูกนี้
มีแต่แม่ เ้ฝ้าแลรอ พ่อไม่มี
คงเป็นที่ ชีช้ำ ลูกจำทน

เหมือนโชคช่วย ด้วยความดี คงมีอยู่
ข่าวถึงหู รู้ว่า ชาย(s)มาสน ...(แบบว่าหลายคนจึงเติมs ..55+)
เข้าคูหา กาเบอร์ใด ใครสักคน
แต่ก็ยาก ลำบากจน คนไหนดี

สล่าผิน ใจดินเหนียว เกี่ยวแน่นหนับ
นโยบายรับ น้องมาเลี้ยง มิเกี่ยวหนี
ประกาศกร่าว เร่งดาวน์รถ หลังปลดหนี้
เป็นสารถี ส่งลูกน้อง เข้าห้องเรียน....

รพีกาญจน์ หาญกล้า เข้ามาเสี่ยง
เลิกร้อยเรียง กลอนฉันท์ ที่หมั่นเขียน
ชี้ทางถูก ชวนลูกแน่งฯ หาแสงเทียน
ได้รู้เรียน เรื่องธรรม นำจิตใจ....

นั่นก็ดี นี่ก็เลิศ ประเสริฐนัก
แต่มันหนัก ใจฉัน รู้กันไหม
เพราะรักพี่ เสียดายน้อง ต้องทำไง?!!
คงต้องให้ ทุกท่านโปรด ช่วยโหวตกัน....55

ระหว่าง TGT01 คุณสล่าผิน น น น..... และ TGT02 คุณรพีกาญจน์ ..กาน ..กาน น....(เสียงเอคโค่ด้วยนะ55)

[สล่าผิน]

หลังโศกศัลย์ ผันหนี หนี้รุมเร้า
ทิ้งสองเรา แม่ลูก ถูกเย้ยหยัน
ด่วนจากจร ตัดรอนรัก หักสัมพันธุ์
ไม่มีวัน หวนคืน ฟื้นชีวี

หลังลูกน้อย กลอยใจ ให้กำเนิด
คิดเลยเถิด เกิดกลัว ตัวลูกนี้
มีแต่แม่ เ้ฝ้าแลรอ พ่อไม่มี
คงเป็นที่ ชีช้ำ ลูกจำทน

เหมือนโชคช่วย ด้วยความดี คงมีอยู่
ข่าวถึงหู รู้ว่า ชาย(s)มาสน ...(แบบว่าหลายคนจึงเติมs ..55+)
เข้าคูหา กาเบอร์ใด ใครสักคน
แต่ก็ยาก ลำบากจน คนไหนดี

สล่าผิน ใจดินเหนียว เกี่ยวแน่นหนับ
นโยบายรับ น้องมาเลี้ยง มิเกี่ยวหนี
ประกาศกร่าว เร่งดาวน์รถ หลังปลดหนี้
เป็นสารถี ส่งลูกน้อง เข้าห้องเรียน....

รพีกาญจน์ หาญกล้า เข้ามาเสี่ยง
เลิกร้อยเรียง กลอนฉันท์ ที่หมั่นเขียน
ชี้ทางถูก ชวนลูกแน่งฯ หาแสงเทียน
ได้รู้เรียน เรื่องธรรม นำจิตใจ....

นั่นก็ดี นี่ก็เลิศ ประเสริฐนัก
แต่มันหนัก ใจฉัน รู้กันไหม
เพราะรักพี่ เสียดายน้อง ต้องทำไง?!!
คงต้องให้ ทุกท่านโปรด ช่วยโหวตกัน....55

ระหว่าง TGT01 คุณสล่าผิน น น น..... และ TGT02 คุณรพีกาญจน์ ..กาน ..กาน น....(เสียงเอคโค่ด้วยนะ55)

หากใครโหวตโปรดช่วยด้วยสักครั้ง
สล่าฯตั้งใจว่าจะพาฝัน
รับดูแลแม่ลูกด้วยผูกพัน
ตั้งใจมั่นเร็วรี่ปลดหนี้ไป

จะช่วยเสริมเติมรักสลักมั่น
มิต้องหวั่นตัวพี่หนีไปไหน
จะช่วยอยู่ดูแลด้วยแน่ใจ
ชีวิตใหม่เกิดก่อขอเลี้ยงดู

ขอโจมตีT02ต้องคิดหนัก
งานมากนักวัดวาต้องหาอยู่
หลวงปู่ท่านค้านไว้ให้นึกรู้
อย่ามีคู่อยู่วัดต้องจัดการ

ต้องนำสวดถวายทานการของสงฆ์
ต้องขึ้นลงกับวัดจัดให้ท่าน   (หลวงปู่)
หากเลือกเขาเศร้าใจในเรื่องทาน
ต้องทิ้งงานบาปมากหากเลือกไป....

T01สล่าผินไม่สิ้นหวัง
เพราะว่ายังกล่อมเกลี้ยงมาเลี้ยงไหว
เลือกสล่ามาอยู่เป็นคู่ใจ
แน่งน้อยไม่ผิดหวังอย่ารั้งรอ

หากใครโหวตโปรดคิดพนิจว่า
ตัวสล่ากับรพีฯใครดีหนอ
ใครจะเฝ้าเอาใจได้ดีพอ
สล่าขอเห็นใจให้โหวตมา

สล่าผิน
26พค.2554

[ดิษฐา]

อยากจะโหวต คล้องใจขอไถ่ถาม
แม่คนงามทรามวัย ... อยู่ไหน..ห๊า
นวลแน่งน้อยกลอยใจ ให้เต็มตา
แทบเข่นฆ่า ยื้อแย่ง ออกแรงชิง


SMS นาทีละกี่บาท
ถ้าโหวตมาก รางวัล ขยันยิ่ง
ผู้ชนะได้นาง ร่วมทางจริง
แล้วคนวิ่งกดโหวต  ..โปรด(บอก)รางวัล