ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

อากาศเย็นเป็นใจใคร่อยากดื่ม
เพื่อให้ลืมทุกข์โศกโลกความเหงา
ใครที่ว่างห่างหัวใจใคร่อยากเมา
มารมีเหล้า1ไหไว้เชิญชวน

มาร่วมก๊งวงนี้มีแต่เพื่อน
นานหลายเดือนเลือนมาพานึกหวน
คอสุราพาทีเห็นเป็นขบวน
มีเป็นก๊วนป่วนรสพจนา

เตรียมกับแกล้มแหนมยำนำมาเสิร์ฟ
เป็นออเดิร์ฟเปิบแอบแซบจริงหนา
ทั้งผัดเผ็ดขี้เมาเคล้าเครื่องยา
ต้มหัวปลาพริกขี้หนูของคู่กัน

ต้มทะเลน้ำพริกเผาเอาเผ็ดจี๊ด
ยกตามติดผัดฉ่าว่าแสบสันต์
นั่งลงยกกระดกซดรสน้ำจัณฑ์
สานสัมพันธ์ฉันท์มิตรสนิทคอ


ฟ้า (มารสุรา)

30 มี.ค. 54

 

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[พรายม่าน]

อยากเมาซ้ำย้ำทรุดให้สุดโลก
เผื่อลืมโชกโศกหวังแต่ครั้งก่อ
ใช้เจ็บแนมแกล้มฝืนอันขื่นคอ
แหละเหล้าถอนผ่อนข้อ ความท้อใจ

“ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน”*
เพราะเมากลั้วทั่วถั่งทั้งหทัย
จะถอนทบกลบใด จากใต้ดาน

“เขาย่อมเปรียบเทียบความว่ายามรัก
แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน
ครั้นรักจางห่างเหินไปเนิ่นนาน
แต่น้ำตาลว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล” **

ดีแต่”มาร”ผ่านหวังมาทั้งไห
จะหัวทิ่มยิ้ม-ไห้ใครแยแส
เมาให้ลืมปลื้มปล่อยถูกลอยแพ
มีเพื่อนแท้แก้กลอก คนหลอกลวง

พรายม่าน
สันทราย
๓๑.๐๓.๕๔

* จากนิราศภูเขาทอง ของสุนทรภู่
** จากพระอภัยมณี ของสุนทรภู่

[ไม่รู้ใจ]

รักเจ้าเอย ทำให้ คนใฝ่ฝัน
แล้วแปรผัน ลืมเลือน เหมือนห่างหาย
สร้างความสุข หรรษา พาพร่างพราย
พลันเดียวดาย มิเหลือ แม้เยื่อใย

อาศัยน้ำ สุรา มาเป็นเพื่อน
ดับรสเฝื่อน น้ำตา คราหวั่นไหว
ตะวันลับ หลบลี้ มีวันใหม่
แต่หัวใจ คงยาก หากประเมิน

ไม้รู้ใจ

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เครื่องสุรายาเมาบรรเทาโศก
ยามวิโยคโลกหมองครรลองหม่น
แต่เพิ่มพูนกูลเสริมเติมวิกล
ให้ทุกคนผลเหล้านั้นเผาใจ

อาจหายทุกข์สุขบ้างเป็นบางช่วง
เกิดจากบ่วงห้วงกรรมระยำไหน
ยังเสาะหาพาความตามจัญไร
เมาแล้วไห้โหยหาพาคร่ำครวญ

เพื่อนเมรัยให้สุขความทุกข์หนี
จรลีหลีกจิตไม่คิดหวน
แต่ยังนำซ้ำทรุดจุดชนวน
ความปั่นป่วนรวนเรทะเลเพลิง

ประมาณดื่มลืมเศร้าซึมเซานิด
มารชีวิตคิดรั้งยั้งเถลิง
หากดื่มเยอะเปรอะเปื้อนเลือนรื่นเริง
หมดบรรเทิงเจิ่งสลดระทดทรวง

ดื่มเพียงน้อยปล่อยเคลื่อนเป็นเพื่อนแท้
สุราแม้มองใหม่ไม่ใหญ่หลวง
หากดื่มมากยากพ้นจากกลลวง
กิเลสจ้วงจาบทัณฑ์สนั่นมาน

บัณฑิตเมืองสิงห์

[รพีกาญจน์]

   
     ดื่มน้ำชา กาแฟ             พอจะแก้ แต่ง่วงเหงา
  โศกศัลย์ มิบรรเทา            ต้องใช้เหล้า เอาไล่ลืม
     ข้างบ้าน ร้านเหล้าตอง     สั่งมาสอง แก้วลองดื่ม
  ห้าแก้ว ผ่านแล้วปลื้ม          ใจมันครื้ม พบเพื่อนเกลอ
     บ้านโฮ่ง ตรงป่าซาง        ถนนว่าง เข้าซุปเป้อร์
  ขับช้า ตาเบลอเบลอ          หลายครั้งเผลอ ออกนอกทาง
     เลี้ยวพลัน ไปสันทราย     พบพรายม่าน รานหม่นหมาง
  แยกหน้า ตาฝ้าฟาง            เลี้ยวไปฝาง ทางมารฟ้า
     ขับวน เวียงเชียงใหม่       ซิกแซกไป ถอยเดินหน้า
  เมามาย ลายหูตา              เลี้ยวขวาทวน เข้าสวนปรุง

  เออ...มาที่เดิมอีกแล้ว  อยู่สวนปรุงโพสต์กลอนได้ไหมคะหมอ
 
  (กลอนแปด ลดเหลือกาพย์ยานี  เมาเหล้าลิ้นมันสั้น เอิ๊ก...)

[อักษรศิลป์]

@.เมาสิ่งใดไหนเล่าเท่าเมารัก
ยิ่งเมาหนักรักทำความจำหาย
ลืมอกหักรักช้ำทำปางตาย
พอเมามายความรักก็มักลืม

@.หลงเมารักมักพาให้ตาบอด
แม้นเขาหยอดรักมาพากันดื่ม
แอบปันอกยกใจให้เขายืม
ด้วยหลงปลื้มลืมตาหาได้เลย

@.ถูกเขาหยอกหลอกใช้ให้เมารัก
พออกหักรักคลายได้เฉลย
อันเมาเหล้าเช้าสายก็หายเลย
เมารักเอ๋ยเจ็บล้นจนวันตาย

@.พอสิ้นฤทธิ์แรงเหล้าเราก็สร่าง
พอสิ้นนางร้างไปใจสลาย
จึงหันหน้าหาเหล้าให้เศร้าคลาย
ร่วมกันร่ายร่ำสุราหาเพื่อนเมา..

ปล.โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคุณหนูๆ ฉ.20+