ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ยิ้มรับอรุณ

เมื่อคืนนอนหลับไหลฝันไม่หวาน
วิ่งซมซานหนีภัยจนใจหาย
ชีวิตต้องต่อสู้มิรู้วาย
ยังกล้ำกลายในฝันทุกวันคืน

แต่ขอคิดทุกอย่างในทางบวก
เพื่อผนวกแรงใจให้สดชื่น
คิดแต่สิ่งดีงามยามนั่งยืน
ให้เริงรื่นใจกายแม้ดายเดียว

ขอยิ้มรับไออุ่นอรุณฉาย
นภาพรายสีฟ้าต้นหญ้าเขียว
กาแฟร้อนมาให้พร้อมไข่เจียว
ริมปากเรียวยิ้มรื่นแสนชื่นใจ

ยิ้มให้คนรอบข้างอย่างฉันท์มิตร
พาใกล้ชิดทิศทางสว่างไสว
ยิ้มให้สิ่งแวดล้อมน้อมทรวงใน
ความสดใสในหน้าสง่างาม

ใจเป็นสุขทุกที่ยามมีเพื่อน
ต่างเยี่ยมเยือนเตือนจิตคอยคิดห้าม
ยามลุ่มหลงสงสัยใคร่ติดตาม
และคอยปรามยามที่จะมีภัย

ให้ความรัก เมตตาอย่าเพ่งโทษ
แม้ยามโกรธเคืองแค้นแสนหมั่นใส้
ยิ้มไว้ก่อนเถิดหนาไม่ว่าใด
ด้วยหัวใจสีแดงเชิญแบ่งปัน

เช้าวันนี้ที่รักยิ้มทักก่อน
ดั่งรับพรจากพรหมภิรมย์ขวัญ
จงทำจิตให้สว่างในกลางวัน
ขอฝากฝันยามราตรีสีชมพู

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เปิดหัวใจรับวันใหม่

เมื่อคืนหลับฝันร้ายก็หลายเรื่อง
คิดเนื่องเนื่องเรื่องใดให้หวั่นไหว
อ้อเมื่อคืนก่อนนอนลืมปิดไฟ
เลยสงสัยต้องตื่นขึ้นมาดู

ลงนอนต่อยังคิดเรื่องเดิมเดิม
ใจส่งเสริมเสียงไรให้ผ่านหู
อุ้ยได้ยินจริงด้วยเสียงในรู
ใครหนออยู่ที่นั้นโปรดออกมา

โอ้ววเจ้าหนูสกปรกจงออกไป
นี่บ้านใครรู้ไหมเจ้าหนูบ้า
กลัวจริงน่ะครั้งนี้ต้องขอลา
จัดการหาสเปร์ยฉีดหลีกให้ไกล

นอนเหงื่อแตกทั้งทีอากาศหนาว
ตื่นเมื่อคราวฟ้าสางสว่างไสว
อ้อแค่ฝันช่างมันไม่เป็นไร
มีหัวใจเบิกบานราญอุรา

เปิดโลกใหม่ใจใหม่รับวันใหม่
พกหัวใจเต็มร้อยคอยมองหา
พบเพื่อนฝูงที่เดินผ่านไปมา
ส่งวาจาภาษาดอกไม้กัน

ยามพระอาทิตย์อัสดง

[(ฟ้า) มารสุรา]

จะแยกเขี้ยวยิงฟันกันจนแห้ง
รอรับแสงอรุณอุ่นขึ้นฉาย
แม้นคืนนี้มีเหงาเศร้าใจกาย
จะทักทายผู้ใดไม่เหลียวแล

อีกกว่าเก้าชั่วโมงคงได้เห็น
มองจันทร์เพ็ญเด่นสรวงด้วยดวงแข
จ้องผ่องนวลชวนเคลิ้มเติมดวงแด
แม้นอยู่แค่ลำพังนั่งรอนาง

คงไม่นานกาลเลื่อนเยือนแจ่มชัด
เจิดจรัสแจ่มจ้าตอนฟ้าสาง
จะแย้มรับซับแสงแห่งสุรางค์
สาดทาบร่างอ่อนละมุนอุ่นอาบไอ

ฟ้า (มารสุรา)
25  มี.ค. 54

 

[ดอกกระเจียว]

นอนฟังยุงตีกันจนฝันว่า
เหนือฟากฟ้าเกิดสงครามการขับไล่
ยิงจรวดใส่กันแทบบรรลัย
เป็นแสงไฟแปลบปลาบเหนือท้องฟ้า

จนสะดุ้งตอนดึกนึกและคิด
เหตุใดฝันวิปริตเช่นนี้หนา
ฟังเสียงยุงนอกมุ้งจึงรู้ว่า
อาจเหตุผลนี้มากกว่าที่ฝันไป

ฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะจ้ะ...

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

แว่วเสียงดังฟังดูก็รู้ว่า
ตีสี่กว่ากำหนดรถขยะ
มาเก็บทิ้งถุงดำไปชำระ
เป็นกิจวัตรทำประจำวัน

ได้เวลาแล้วนี่ที่ต้องลุก
ใจนึกอยากซบซุกที่นอนนั่น
กอดหมอนหนุนอุ่นไอต่อไปพลัน
สิ่งสำคัญนึกได้ต้องไปมี

ลืมตาตื่นรื่นรสอย่างสดชื่น
ตลอดคืนหลับสนิทจิตสุขขี
หัวใจว่างปล่อยนิ่งแต่สิ่งดี
สติชี้นำวางกระจ่างใจ

ปากแย้มยิ้มพิมพ์รับประทับหน้า
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าพาสดใส
แสงทองฉาบทาบฟ้าสุดตาไกล
เหมือนมีใครมองมาอย่างอาทร

ลมพัดพลิ้วผิวเนื้อเจือความหนาว
ย่างขาก้าวหยิบผ้ามาห่มก่อน
ริมหน้าต่างนกเคียงส่งเสียงวอน
เรียกยิ้มอ่อนฉายงามยามแลมอง

เพียงเท่านี้ชีวิตคิดก็สุข
ที่ทนทุกข์เพราะเราเฝ้าจับจ้อง
ได้ลืมตาตื่นใหม่ควรไตร่ตรอง
อันเงินทองมากมาย...ตายเอาไป?

"กานต์ฑิตา"

๒๖ มีนาคม ๒๕๕๔

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

....อรุณสวัสดิ์..ยิ้มรับกับวันใหม่....
พกหัวใจใสใส....กับ....ใจที่อุ่นอุ่น
เดินตรงมาที่บ้านนี้...แวะทักทายคุณ(ลุงปรางค์)
กับคุณคุณที่เราคุ้นเคยกัน

....แสงอรุณอ่อนอุ่น..ละมุนละไมในเช้านี้....
ขอให้คุณคนดี.....ตื่นจากหลับฝัน
มาทักทายพระอาทิตย์....มาคอยรับแสงตะวัน
ก่อนที่แสงจันทร์....จะเวียนมา

....หากคุณหม่นหมอง....
มีน้ำตานอง....อาบสองแก้มเต็มใบหน้า
อยากให้คุณได้รับรู้ตลอดเวลา
พระอาทิตย์จะอยู่เป็นแสงในอุรา....จะพาคุณให้ชื่นใจ

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ปล .   กลอนบทนี้ขอมอบให้เป็นกำลังสำหรับ พี่วิ (ไม่รู้ใจ) ขอให้เก็บท่านไว้ในความทรงจำตลอดไป
ยิ้มรับกับวันใหม่ที่จะเดินเข้ามานะค่ะ  อัสดงต้องแว๊ปปปไปก่อน บ่ายๆๆจะมาใหม่ คุณครูเข้าห้องล่ะ

[-:-ซีฟง-:-]

ขอแจมด้วยคนค่ะ ผิดพลาดประการใดช่วยชี้แนะด้วยค่ะ 


ยิ้มรับแสง รับแรง รับแบ่งฝัน
ฝันคืนนั้น ฝันดี ฝันมีคู่
คู่ของฉัน คู่ใคร คู่ใดรู้
รู้โปรดมา รู้ว่า รู้ค่าควร


ตื่นเพราะแสง เพราะเสียง เพราะเพียงฝัน
ฝันฉันนั้น ฝันแล้ง ฝันแห้งกร้าน
กร้านความรัก กร้านนัก กร้านรักการณ์
การณ์ผันผ่าน การณ์รุ่ง การณ์มุ่งเดิน


อรุณรุ่งแล้ว รุ่งเฟื่อง รุ่งเรืองแสง
แสงร้อนแรง แสงแรก แสงแหวกเหิน
เหินม่านฟ้า เหินลม เหินพรมเพลิน
เพลินแสงรุ่ง เพลินพรม เพลินลมทา

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

...วันนี้ตื่นสาย...
เพราะว่าร่างกาย....คลายจะเหน็บหนาว
อยู่ที่สิบองศา....มือไม้สั่นได้ทุกคราว
เลยยังคงหาว....น้องสาวยังอยากนอน

...อรุณสวัสดิ์...
อยากจะไปวัด....สวดมนตร์ฟังคำสอน
อยากแผ่เมตตา....เลยขอวิงวอน
จะขอพรมพร....ทั้งหมดให้คุณ

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ปล. แต่งกลอนไรไม่รู้เดี๋ยวไปนั่งทำสมาธิก่อน   

[GreenMonkey]

ผ่านค่ำคืน โหดร้าย คล้ายดำหม่น
ใจอับจน เริ่มสร่าง เมื่อสางแสง
ยามอาทิตย์ รอนรอน เริ่มร้อนแรง
ทุกหนแห่ง ลุกตื่น ฟื้นกำลัง

จงลืมตา ลืมเศร้า เมื่อเก่าก่อน
เส้นสัญจร จุดหมาย ปลายทางหวัง
แม้วันเก่า เราอาจ จะพลาดพลั้ง
เพียงหนึ่งครั้ง เริ่มใหม่ อย่าได้ท้อ

ยิ้มรับแสง แห่งอรุณ อันอุ่นเอื้อ
สุขจุนเจือ เมื่อใจ ได้ฝันต่อ
อีกหนึ่งวัน ทายท้า อย่ารั้งรอ
ฝันที่ก่อ จึงเห็น ว่าเป็นจริง

.. GreenMonkey ..

[กาญจนธโร]

 
 
                        ระวิเรื่อ เรืองรอง เฉกทองทาบ
                     ไล้แสงฉาบ อาบอุ่น ละมุนหมาย
                     โลกสวยสด งดงาม วามประกาย
                     สาดแสงฉาย ไล่รุก ปลุกพลัง
                        อรุณรุ่ง มุ่งไป ด้วยไฟฝัน
                     เข้าประจัน ฟันฝ่า ไล่ล่าหวัง
                     กี่เหนื่อยล้า ถาโถม โหมประดัง
                     ไม่ถึงฝั่ง หวังฝัน จะดั้นลุย.....
                         

[ไพร พนาวัลย์]

   

เล่าสู่กันฟัง

วันนี้ขอเล่าสู่กันฟังหน่อยเถิดนะ เพราะกว่าจะเปิดคอมใช้งานได้ก็ดึกมากแล้ว แต่งกลอนไม่ไหวแน่ๆ
พอดีมีน้องรักคนหนึ่งหลังไมค์มาถามข่าว ก็เลยตอบน้องไปยาวมาก เลยเอามาเล่าสู่กันฟัง นะ

"แนวกลอนของลุงรู้สึกเงียบๆไปนะ มีปัญหาเรื่องงานหรือเปล่า? ดูแลตัวเอง และรักษาสุขภาพด้วยนะ"

แนวกลอนของลุงๆว่าดีขึ้นมากเลยนะ รู้สึกมีความสุขในความเหนื่อยยากอบอุ่นอยู่ในบ้านกลอนท่ามกลางน้องๆและลูกหลาน เรื่องการงานไม่เหนื่อย แต่เหนื่อยใจนิดหน่อย แต่ก็ทำใจได้อ่ะนะ เราพยายามที่จะอยู่กับปัจจุบันขณะ ทุกๆอย่างเกิดดับๆ ไม่คงที่ ลุงจึงไม่จมอยู่กับสิ่งที่ผ่านมาแต่ละวัน แต่ละชม. ปล่อยวางๆไปเรื่อยๆ เพราะเดี๋ยวก็ทุกข์แทบตาย แต่ไม่นานกลับกลายเป็นดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ลุงจึงไม่ไปตีไข่ใส่สี ไม่ไปพิไรร่ำรำพันกับเรื่องต่างๆที่ผ่านเข้ามากระทบ ไม่ไปปรุงแต่งกับมัน ลุงจึงรู้สึกสบายใจขึ้นมากทีเดียว
อย่างวันนี้ น้องเข้ามาดูคอม แล้วไปทำไรมั่งไม่รู้ ต่อเนทไม่ได้ รวนไปหมด ลุงโมโหมาก แต่คิดอยู่ในใจ โกรธคือโง่ โมโห คือบ้า ก็พยายามระงัยบสติอารมณ์ ไม่ไปปรุงแต่งว่า ใครจะมาแต่งกลอนกันอย่างไรบ้างหนอ?
จนท้อ จิตใจหดหู่มากๆ เขาก็พยายามแก้ให้ แต่มันแก้ไม่ได้ ลุงรู้สึกว่าตัวเองหงุดหงิดมากๆ ปิดเปิดๆ คอมอยู่นั่นแล้ว แต่คิดยังไงไม่รู้ไปที่ Restore วันที่26เมื่อวานนี้ ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมหมดเลย ลุงดีใจลุกขึ้นเต้น ร้องเพลงบ้าๆบอๆ แหม แค่ไม่ถึงนาที ทุกข์เข้าครอบงำจนแทบบ้า แต่พอปัญญาเกิดมาทำให้มีความสุขได้ชั่วพริบตา นี่แหละคือ ทุกขณะ มีเกิดดับๆ จึงอย่าไปหมกหมุ่นอยู่กับสิ่งที่ผ่านมาเลย เดี๋ยวมันก็เปลี่ยนแปลงไปเอง น่าสงสารคนที่เสียใจมากแล้วฆ่าตัวตายจังเลยนะ เพราะทนอีกนิด ความทุกข์ผ่านไป ความสุขก็จะเข้ามาแทนที่เองแหละ จริงไหม? ชีวิตคนเราเส้นแห่งความทุกข์กับความสุขมันอยู่ติดๆกันแล้วแต่ว่า เราจะจับเอาอารมณ์ไหนมาอยู่กับเราล่ะ จะดีไหม ถ้าเราเลือกอยู่กับความสุข??
ขอให้พวกเรายิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เสมอเถิด เพราะคนที่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ยังน่าคบกว่าคนหน้าบึ้งตึง เจ้าแง่แสนงอน ที่แบกเอาแต่ความทุกข์ ความขึ้งเคียด ความเอาแต่ใจตัว เป็นคนเจ้าปัญหา มาไว้ในหน้า คนสวยๆก็เลยไม่น่ารัก ปล่อยวางกันบ้างเถิดนะ ชีวิตนี้สั้นนัก หาความสุขกับความดีงาม ที่ไม่ไปทำให้ใครๆเดือดร้อน ใส่ตัวกันเถิดนะ

 

ลุงปรางค์

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

แวะทักทายคุณลุงและญาติผู้ใหญ่
วันนี้หนูขอลาไกล...ไปทัศนศึกษา
ขอยิ้มรับอรุณ....วันนี้ได้อุ่นอุรา
ชื่นใจหนักหนา....คุณครูพาท่องแดนไกล

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ปล. อิอิ ไปเที่ยวล่ะน๊าๆๆ วันพธุค่อยเจอกันอยู่เฝ้าบ้านกันดีๆนะค่ะ
แต่งกลอนไว้เยอะๆ อัสดง จะกลับมาอ่านของทุกท่านเลย บะบายยยย   

[panthong.kh]

ยิ้มรับอรุณ

เมื่อคืนนอนหลับไหลฝันไม่หวาน
วิ่งซมซานหนีภัยจนใจหาย
ชีวิตต้องต่อสู้มิรู้วาย
ยังกล้ำกลายในฝันทุกวันคืน

แต่ขอคิดทุกอย่างในทางบวก
เพื่อผนวกแรงใจให้สดชื่น
คิดแต่สิ่งดีงามยามนั่งยืน
ให้เริงรื่นใจกายแม้ดายเดียว

ขอยิ้มรับไออุ่นอรุณฉาย
นภาพรายสีฟ้าต้นหญ้าเขียว
กาแฟร้อนมาให้พร้อมไข่เจียว
ริมปากเรียวยิ้มรื่นแสนชื่นใจ

ยิ้มให้คนรอบข้างอย่างฉันท์มิตร
พาใกล้ชิดทิศทางสว่างไสว
ยิ้มให้สิ่งแวดล้อมน้อมทรวงใน
ความสดใสในหน้าสง่างาม

ใจเป็นสุขทุกที่ยามมีเพื่อน
ต่างเยี่ยมเยือนเตือนจิตคอยคิดห้าม
ยามลุ่มหลงสงสัยใคร่ติดตาม
และคอยปรามยามที่จะมีภัย

ให้ความรัก เมตตาอย่าเพ่งโทษ
แม้ยามโกรธเคืองแค้นแสนหมั่นใส้
ยิ้มไว้ก่อนเถิดหนาไม่ว่าใด
ด้วยหัวใจสีแดงเชิญแบ่งปัน

เช้าวันนี้ที่รักยิ้มทักก่อน
ดั่งรับพรจากพรหมภิรมย์ขวัญ
จงทำจิตให้สว่างในกลางวัน
ขอฝากฝันยามราตรีสีชมพู

 

“ปรางค์  สามยอด”

ขอยิ้มรับ อรุณ อุ่นไอหนาว
น้ำค้างพราว ราวระยับ จับหาคู่
ยามลาร้าง ห่างไกล ใคร่มองดู
โปรดจงรู้ ชูชื่น ระรื่นทรวง

นอนเต็มตา ตื่นมา พาสดใส
สมองโปร่ง โล่งใน ใจสุดหวง
ยิ้มแย้มยั่ว หัวล่อ หนอพุ่มพวง
คิดอยากควง แขนเกี่ยว เหนี่ยวฤทัย

กลัวจะเจ็บ เหน็บแนบ ปวดแสบอีก
จำจักหลีก เลี่ยงหลบ กลบเฉไฉ
แม้นชอกช้ำ ช่อนซบ จบเห่ไง
ฉ่ำไฉน น้ำตา พาร้าวราน

ยากจะลืม ความหลัง ครั้งเก่าก่อน
ให้อาวรณ์ ร้อนหนัก จักห้าวหาญ
จำฝืนทน หม่นไหม้ ทรมาน
ฤดีดาล พานลด ทดท้อจินต์
พันทอง

[...สียะตรา..]

.................... ..............................