มีใครว่าหากพบรักมาทักใจ
จะลอยล่องท่องไปในแดนสรวง
รักเติมเต็มเอมอิ่่มจนทิ่มทรวง
ความสุขพ่วงรวงรักตามกันมา
แต่พบรักรู้แท้แน่ประจัก
ว่าความรักที่คนเฝ้าตามหา
มิได้เป็นเช่นเล่าคลอเคล้ามา
เช่นพรรณาว่าไว้จนใคร่ลอง
รักมิใช่เธอเขาหรือเราแน่
ไม่เที่ยงแท้เถรตรงกับเราสอง
มิได้เป็นความหวังดั่งเคยมอง
มิใช่สุขที่ครองตลอดไป
มันเป็นเพียงม่านหมอกที่หลอกคน
ให้สับสนวนเวียนให้สงสัย
จนจนเจ้าน้ำตามาล้างใจ
จนเข้าถึงความในใจรักเรา
รักมิเคยพาใครไปแดนกว้าง
เป็นข้ออ้างสักอย่างของคนเหงา
เป็นความหวังของคนที่หูเบา
เป็นกวีกล่อมเกลายามเศร้าเอย..จากความคิดเป็นคำกลอน
กวีฝึกหัด Zhyphires.. Alkazan...
