ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

<a href="http://www.youtube.com/v/ucUWG2pMOJE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ucUWG2pMOJE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

อยากกล่าวคำอ้อนวอนก่อนลาจาก
จำต้องพรากอาลัยด้วยใจเหงา
ความทรงจำอื่นใดในรักเรา
ต้องเก็บเอากลับคืนสะอื้นคำ

ปากพร่ำวอนอ้อนพียงเสียงซึมเศร้า
บอกรักเราสิ้นแล้วแก้วคมขำ
ในชาตินี้บุญมีเพียงลำนำ
สิ่งเคยทำเคยหวังพังทลาย

”ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง”..เคยซึ้งจิต
ลืมชีวิตที่เคยหวังพังสลาย
ลืมคำหวานที่ออดอ้อนวอนเสียดาย
ลืมความหมายของคำรักสลักใจ

ก้าวเดินต่อรอหวังดั่งครั้งก่อน
ก็คงอ่อนล้าแรงขาดแสงใส
ความทรงจำลางเลือนเหมือนสิ้นไฟ
ก้าวต่อไปใครพยุงให้มุ่งตรง

ลืมได้ไหม..ใจถามใจไหนคำตอบ
ลืมอย่างไร ใครมอบ ตอบประสงค์
ลืมเมื่อไหร่..นานไหม ได้ลืมลง
หรือลืมได้ ในวันปลง...ส่งกองฟอน

[ตะวันฉาย]

...เมื่อหัวใจถูกตรึงคนึงคิด
ครวญย้ำจิตมิต่างทางอักษร
ร่ายมนต์คลังหลังฉากหากอาวรณ์
ก่อนจากจรขอจารคำแล้วอำลา

...ไม่พิลาสเลิศเลอเพียงเพ้อฝัน
เก็บคืนวันขังปิดจิตห่วงหา
ร้อยคืนเก่าเฝ้าสร้างมิส่างซา
ยังตรึงตราให้หวน...ทวนใจจำ

...ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึงไม่ซึ้งค่า
ก่อนน้ำตาจะร่วงหยดบทกระหน่ำ
รอยบาดลึกผนึกใจใครกระทำ
ไม่กี่คำ...ลืมเสียเถิด...เธอเปิดลา...

...จะให้ลืมอย่างไรเมื่อใจคิด
ฝังไม่มิดคงยากหากร่ำหา
แม้พวงแก้มแต้มวางทางน้ำตา
พันเวลา...ค่าคิดถึง...ยังขึงทรวง...

[ระบายจันทร์]

วันนี้แทบขาดใจขอให้รู้
รักยังอยู่รอบล้อมในอ้อมบ่วง
บรรจุเรื่องความหลังครั้งตักตวง
แม้ทั้งปวงไม่อยู่คู่นิรันดร์

รู้ว่ามีวันใจไม่คิดถึง
ทุกสิ่งซึ่งอยู่โลกล้วนผกผัน
ทำได้แค่ปล่อยวางตามทางมัน
เธอลืมฉัน..สักวัน..ฉันลืมเธอ

[บ้านริมโขง]

เป็นเหมือนดังถูกสาปมีบาปหนัก
เมื่อมีรักไม่สมตรมใจหมาย
มีกำแพงขวางกั้นฝันมลาย
หวังครองกายหมายใจยังให้รอ

อาจเป็นเพราะบุญกรรมที่ทำสร้าง
เปิดช่องทางเพียงมองร้างห้องหอ
เกินเอื้อมถึงดึงเจ้าเข้าพะนอ
ได้แต่พ้อกรรมเวรไม่เห็นใจ

จนดึกดื่นค่อนคืนสะอื้นหวน
จิตรัญจวนครวญคร่ำพร่ำไฉน
ถึงคราจากพรากรักหักอาลัย
ปิ้มว่าใจจะขาดบาดฤดี

ความระทมอมทุกข์ที่คลุกโศก
ฉุดให้โลกวังเวงไม่เปล่งสี
มืดมัวหม่นคนไร้ค่าประดามี
เพิ่มราคีให้สังคมระทมทรวง

หนึ่งความเศร้าเคล้าความโศกลาโลกแล้ว
ลาน้องแก้วจากไปไกลแดนสรวง
เก็บความเศร้าเผาความช้ำถมคำลวง
ยังติดบ่วงอเวจี...คนมีกรรม