18 ตุลาคม 2010, 11:04:PM |
มหาซัง
|
|
« เมื่อ: 18 ตุลาคม 2010, 11:04:PM » |
ชุมชน
|
"น้ำท่วม"
ฝนหยุดริน สิ้นหยด ฟ้าสดใส น้ำป่าไหลไปสู่ หมู่น้องพี่ ท่วมบ้านคน ทนเศร้า เหงามากมี คนหลบลี้ หนีน้ำ ระกำใจ
น้ำไหลแรง แดงข้น สีหม่นหมอง ล้นจากคลอง สองฝั่ง หลั่งรินไหล ท่วมบ้านเรือน เพื่อนพี่ จำหนีไกล ทิ้งบ้านไว้ ใต้ธาร สงสารคน
ขึ้นที่สูง จูงลูก ผูกแขนหลาน ขาดอาหาร ปานจิต จะปลิดหล่น ลูกน้อยร้อง ก้องดัง ทำกังวล แม้นมืดมน ทนอยู่ ฝืนสู้ไป
ภัยพิบัติ ชัดช้ำ คอยย้ำโศก วิปโยค เยือนย่ำ ทำหวั่นไหว น้ำตารื้น ขื่นขม ตรมฤทัย ปักธงชัย ได้ทุกข์ เข้าคลุกคลี
ผสานมือ ถือใจ เกี่ยวให้มั่น ร้อยรวมกัน เกลื้อกูล พูลสุขี ซับน้ำตา ชาวไทย ด้วยไมตรี ข้ามวารี สีหม่น พาพ้นภัย
มหาซัง...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บัณฑิตเมืองสิงห์, รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, พิมพ์วาส, สุนันยา, คนกันเอง.., พี.พูนสุข, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, อัยยา, กวีเขลา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
20 ตุลาคม 2010, 07:56:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2010, 07:56:AM » |
ชุมชน
|
รับเคราะห์กรรม น้ำนอง เต็มท้องทุ่ง มันไหลพุ่ง เชี่ยวกราก มาจากไหน เรือกสวนไร่ นาพับ พังยับไป เข้าเมืองใหญ่ กระชั้นชิด มิดหลังคา
โกลาหล อลหม่าน ทั้งหลานลูก คิดไม่ถูก ช่วยใครก่อน ตอนนั้นหนา สงสารยาย ตกใจ วัยชรา ดึงหลานมา กอดครอง ร้องระงม
ปากก็พร่ำ ร่ำหา เทพาเจ้า ตั้งแต่เช้า ยันสาย ให้ขื่นขม ด้วยห่วงหลาน มากไป ได้เป็นลม ทั้งยาดม ยาหม่อง ต้องถูทา
มีเรือเข้า มาเทียบ เลียบชานเรือน ไม่แชเชือน รีบไป ใจโหยหา หันดูบ้าน หายวับ ไปกับตา น้ำซัดมา พาหาย กับสายชล
ได้ขึ้นฝั่ง เต้นท์กาง วางเป็นแถว มีสองแนว พื้นกว้าง ข้างถนน พยาบาล คุณยาย ไม่วกวน มีหลายคน พักกาย พอหายซม
ทั้งน้ำดื่ม อาหาร นั้นมีมาก ผู้บริจาค จัดให้ ได้เหมาะสม น้ำใจคน ไทยหนอ ขอชื่นชม มือพนม ก้มกราบ ทราบขอบคุณ.
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2010, 01:13:AM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 388
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,216
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 01:13:AM » |
ชุมชน
|
น้ำใจไหลหลั่งมาหาทางช่วย ขอร่วมด้วยปัจจัยใ้ช้เกื้อหนุน ใครมีมากบริจากสมทบทุน น้ำใจไทยอบอุ่นจุนเจือกัน
น้ำท่วมมาคราใดน้ำใจสู้ ร่วมกอบกู้ผองภัยไม่ไหวหวั่น เร่งบรรเทาทุกข์ภัยในเร็ววัน เพื่อให้ทันถึงทั่วทุกครัีวเรือน... (ขอส่งแรงใจครับ)
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2010, 11:08:AM |
กาแฟดำ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 11:08:AM » |
ชุมชน
|
...จากภูเขาพนามันบ่าไหล ท่วมท้นไปทั้งไร่นาที่อาศัย ถูกตัดขาดไม่อาจหนีเภทภัย ติดอยู่ในเรือนชานเนิ่นนานวัน
...ทั้งอาหารการกินหมดสิ้นแล้ว น้ำสักแก้วก็ยังยากต้องบากบั่น ไฟฟ้าที่เคยมีใช้ก็ไร้มัน เทียนน้อยนั้นที่พึ่งได้ในราตรี
...ก็ได้เห็นตัวตนของคนไทย ธารน้ำใจหลั่งไหลจนล้นปรี่ ซับน้ำตาคราลำบากมากไมตรี เพื่อให้มีแรงสู้อยู่ต่อไป
...ขอส่งใจไปช่วยด้วยเป็นห่วง ก้าวข้ามช่วงทุกข์ทนหนนี้ได้ ธารน้ำตาเหือดหายไปในธารใจ วันสดใสคืนสู่ทุกผู้คน .
|
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2010, 01:25:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 01:25:PM » |
ชุมชน
|
บ้านเมืองนี้ช่างหาพอดียาก มีแต่มากกับน้อยคอยแก้ไข น้ำหน้าฝนล้นเอ่อเพ้อเสียใจ พอหน้าแล้งแห้งไปไม่พอดี
เหมือนเป็นเมืองโดนสาปด้วยบาปหนัก ไม่เคยพักเรื่องร้ายคลายหมองศรี หยุดเรื่องนั้นเกิดเรื่องโน้นโดนทั้งปี ประชาชนหม่นฤดีมีแต่ตรม
มีความหวังจากนาน้ำพาเศร้า ทะลักเข้าเอาไม่อยู่สู้ขื่นขม หวังทำมาค้าขายรายได้จม ร้องระงมเงินบาทแข็งแห้งหัวใจ
ช่างตอกย้ำความจนคนลำบาก เมื่อน้ำมากหลากฝั่งคลั่งลามไหล มาท่วมนาท่วมบ้านรานทั่วไป หมดอาลัยในกมลคนเดินดิน
อยากจะตายจากไปให้มันแล้ว ชาตินี้แคล้วทางสุขทุกข์เหมือนหิน หนักเกินแบกแลกชีวิตที่ติดดิน แค่ทำกินยังไม่พอ..หนอคนไทย "บ้านริมโขง"
|
|
|
|
|
|
21 ตุลาคม 2010, 11:04:PM |
GreenMonkey
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2010, 11:04:PM » |
ชุมชน
|
น้ำฝนริน ลงหลั่ง ยังชุ่มชื่น ช่วยพลิกฟื้น ความอุดม สมบูรณ์ผล แต่มนุษย์ ตัดไม้ ใกล้อับจน ทีละต้น เหลือเพียงตอ รอทุกข์เติม
น้ำป่าจึง ท่วมท้น ล้นกระหน่ำ ยิ่งตอกย้ำ พิษภัย ทุกข์ใกล้เสริม บ้านเห็นเพียง หลังคา ครายับเยิน ต้องเผชิญ ชะตากรรม น้ำมือใคร
น้ำท่วมแล้ว น้ำท่วม อ่วมภัยพิษ เหมือนกับติด ในวังวน อันหม่นไหม้ ธรรมชาติ หรือมนุษย์ ที่จุดภัย โลกใบใหญ่ ลงทัณฑ์ อันปวดร้าว
น้ำตานอง ท่วมทับ กับน้ำป่า โชคชะตา ขีดเส้น เป็นทางก้าว เหลือเพียงซาก ฝากเตือนใจ ไปอีกยาว ตามภาพข่าว ภัยพิบัติ น้ำซัดกลืน
น้ำใจไทย ซับน้ำป่า น้ำตาสิ้น ร่วมไหลริน ชะรอยเศร้า เงาสะอื้น อีกไม่นาน ความสุข ย่อมปลุกคืน คนจะฟื้น ป่าจะเฟื่อง ฟ้าเมืองทอง
GreenMonkey
|
!!~ I want to be a normal man ~!!
|
|
|
|
08 พฤศจิกายน 2010, 10:50:PM |
มหาซัง
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2010, 10:50:PM » |
ชุมชน
|
เหนืออีสาน ผ่านช้ำ ระกำหนัก น้ำทะลัก ล้นไหล ไปทั่วถิ่น ท่วมทุ่งนา อาหาร ร้านทำกิน ต้องสูญสิ้น สินทรัพย์ นับร้อยพัน
แต่ยังดี พี่น้อง เหล่าผองเพื่อน มิลืมเลือน ร้างไกล จุดไฟฝัน ยื่นมือช่วย ซับโศก โบกโรมรัน พบสุขสันต์ วันใหม่ ที่ใจปอง
เรื่องเก่าไป ใหม่มา เหมือนฟ้าสั่ง ไทยต้องหลั่ง น้ำตา มารอบสอง หาดใหญ่ล่ม จมน้ำ เป็นลำคลอง ล้นเจิ่งนอง ฟองคลื่น กลืนบ้านคน
ธารน้ำใจ ไหลริน อย่าสิ้นสุด อย่าได้หยุด มุดหาย ช่วยคลายหม่น ล้างความเหงา เศร้าช้ำ ทำวกวน หลังสายฝน หล่นรื้น ท่วมพื้นดิน
มหาซัง...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บัณฑิตเมืองสิงห์, รพีกาญจน์, สะเลเต, สะเลเต, ♥หทัยกาญจน์♥, พิมพ์วาส, สุนันยา, พี.พูนสุข, คนกันเอง.., นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, อัยยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 03:10:PM |
webmaster
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 03:10:PM » |
ชุมชน
|
ขออนุญาตดันหน่อยจ้า เผื่อใครอยากแต่ง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, บัณฑิตเมืองสิงห์, เมฆา..., ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, พิมพ์วาส, สุนันยา, คนกันเอง.., พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 03:47:PM |
บัณฑิตเมืองสิงห์
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 03:47:PM » |
ชุมชน
|
จงดูก่อนทุกคนบนสยาม ทุกเขตคามน้ำท่วมจนอ่วมสิ้น เมื่อก่อนนั้นเท้าเอยเคยแตะดิน บัดนี้ติณจมหายวอดวายไป
มนุษย์เอ๋ยเดินดินจนชินอยู่ แต่น้ำลู่หลั่งล้นทนไม่ไหว จึงเปลี่ยนแนวเป็นเดินเพลินดวงใจ? (จริงเหรอ) อยู่ที่ไหนก็หาหลังคาเรือน
สิงห์บุรีบ้านเกิดเมืองนอนนั้น ไม่แพ้กันอุทกตระหนกเกลื่อน ฝนหลั่งไหลน้ำตาก็มาเยือน มาเชือดเฉือนจิตใจคนไทยนี้
แลวัดวาอารามงามวิจิตร ก็ไม่ละเพียงนิดปลิดสุขี ว่าพระเณรบุญเยอะแยะมากมี แม้แต่ชีก็ไม่พ้นผลกระทบ
ถึงจะร้องอ้อนวอนสิงขรบ้าง หรือเทวาท่าทางจะหมางหลบ นางฟ้าน้อยองค์ใดจะไปพบ คงต้องกลบความเศร้าเอาใส่เมรุ บัณฑิตเมืองสิงห์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สะเลเต, ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, พิมพ์วาส, สุนันยา, คนกันเอง.., ไม่รู้ใจ, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, อัยยา
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 04:18:PM |
นาคสวาท
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 29
รักของฉันเร่าร้อนดั่งฟอนไฟ ขอเทียนไขโซ่แส้กุญแจมือ
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 04:18:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อหน้าน้ำน้ำหลากมามากเหลือ ไม่ว่าเหนือว่าอีสานใต้กลางเขา กรุงเทพน้ำมามากอย่าดูเบา ระวังเราอย่าประมาทพลาดพลั้งไป แม้นน้ำท่วมไม่อาจกักเก็บหมด น้ำใจทดทานอยู่รู้กันไหม น้ำที่ท่วมยังแพ้น้ำใจไทย แพ้หัวใจรู้รักสามัคคี ทำไมต้องเกิดวิกฤตรักจึงเกิด รวมกันเถิดพี่น้องอย่าแบ่งสี อย่าให้ต้องเกิดวิกฤตรักจึงมี สามัคคีจะพาชาติคลาดผองภัย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, เมฆา..., สะเลเต, ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, พิมพ์วาส, สุนันยา, คนกันเอง.., บัณฑิตเมืองสิงห์, ไม่รู้ใจ, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, อัยยา
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
รักรุมเราเร่าเร้า. รอบกาย พิษรักรายร่ายร้าย. รุ่มร้อน แม้นห่างหายห่ายห้าย ร่ำไห้ เองนา รักลงซอนซ่อนซ้อน. แทรกซ้อนซ่อนทรวง
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 06:16:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 06:16:PM » |
ชุมชน
|
น้ำท่วมได้ทุกปีมีให้เห็น ความลำเค็ญถมทับกับน้ำหลาก เหมือนแผ่นดินทรุดต่ำเลยซ้ำซาก คนลำบากทั่วถิ่นแผ่นดินจม
หรือแผ่นดินนี้เหม็นเช่นของเน่า ฟ้าจึงเอาน้ำล้างทางขื่นขม ปล่อยให้น้ำท่วมปากมากคารม ให้มันอมน้ำไว้ไม่สร้างคำ
ให้มันวิ่งฆ่ากันนั้นยากขึ้น ให้มันมึนทางแก้แผ่ให้หนำ ให้มันหันมองตนคนกระทำ ให้มันตกระกำย้ำทุกข์ทน
ได้เป็นผู้รู้ค่าครายังอยู่ ได้เป็นผู้ร่วมสร้างถางทางหม่น ได้เป็นผู้สามัคคีมีในตน ได้เป็นผู้เป็นคนพ้นโลโภ
น้ำทำลายคล้ายศรัตรูผู้รานรุก กระหน่ำบุกบ้านเมืองเขื่องอักโข ทะลักไหลไม่ยั้งดั่งอยากโชว์ ต่างเฮโลย่อยยับกับแผ่นดิน
อาจเพราะน้ำกัดเซาะกะเทาะคราบ จึงหวังให้ล้างบาปคราบกังฉิน ให้ไหลรวมเยื่อใยในแผ่นดิน เกี่ยวทุกถิ่นรินน้ำใจ..สร้างไมตรี
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พิมพ์วาส, ♥หทัยกาญจน์♥, สุนันยา, รพีกาญจน์, สะเลเต, พี.พูนสุข, คนกันเอง.., บัณฑิตเมืองสิงห์, ไม่รู้ใจ, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, อัยยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
07 ตุลาคม 2011, 03:20:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2011, 03:20:PM » |
ชุมชน
|
เพลงโยกเยก ..สุเมธ แอนด์ เดอะปั๋ง และอีก 7 เพลงซึ้งๆ จากนักร้องดัง แม้น้ำท่วมรวมรัก.. กระตั๊กกระตึ๊ก ไม่เคยนึกเคยฝัน.. จะหวั่นจะไหว ทั้งน้ำมิตรหอมกรุ่น.. ละมุนละไม โอ้..คนไทย เลิศคน.. ช่วยปรนช่วยเปรอ ..Peepoonsuk..
|
|
|
|
07 ตุลาคม 2011, 03:31:PM |
ไม่รู้ใจ
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2011, 03:31:PM » |
ชุมชน
|
อุทกหลามหลากรวมแทบท่วมฟ้า ทั่วพาราระทมล้วนจมหาย ร่ำอาดูรสูญสิ้นถิ่นพักกาย เจียนวางวายหมายใครไหนเจือจุน
รินน้ำใจให้กันแบ่งปันมอบ มาปลุกปลอบกอบเอื้อช่วยเกื้อหนุน ธารหทัยไหลบ่าด้วยการุณ อาบเอมอุ่นคุณค่าคราทุกข์ตรม
ไม่รู้ใจ
|
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 07:11:PM |
นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง
|
|
« ตอบ #17 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 07:11:PM » |
ชุมชน
|
ส่งคำกลอน ป้อนฝัน วันฟ้าหม่น วันที่ฝน ล้นมา นาเสียหาย วันซอกซ้ำ น้ำเอ่อ เจอคนตาย วันเลวร้าย พ่ายแพ้ ท้อแท้ใจ
ส่งคำถ้อย คอยถาม ยามอ่อนล้า ส่งศรัทธา มาป้อน ตอนหวั่นไหว ส่งดวงจิต ติดเสริม เติมอุ่นไอ สู้น้ำไหล ภัยร้าย สายธารา
ความช่วยเหลือ เผื่อไป ให้คนยาก ใครมีมาก ฝากด้วย ช่วยเถิดหนา คนละเล็ก ละน้อย คอยเยียวยา ซับน้ำตา พาคน ให้พ้นภัย
อย่าวู่วาม ความหวัง ยังรออยู่ ลุกขึ้นสู้ อยู่ต่อ ขอได้ไหม คอยเวลา ฟ้าฝน ผ่านพ้นไป ค่อยเริ่มใหม่ ไปต่อ อย่าท้อเลย
(สู้ๆนะคับผม)
|
หนึ่งคนห่างไกล หนึ่งใจห่วงหา
|
|
|
|