ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

โกรธฉันใช่ไหม?.....
เธอจึงหายหน้าไปไม่ให้ฉันเห็น
ทำไมล่ะ! เธอบอกฉันเองว่า ยินดีรับฟังทุกประเด็น
หรือว่าสิ่งที่ฉันพูด...มันเป็นสิ่งที่ทำให้เธอสะเทือนใจ

ฉันบอกเธอแล้วว่า...ฉันอึดอัด
ในการตัดสินใจที่จะถามออกไปได้
เธอบอกยินดี...จึงกล้าพูดออกไป
แล้วทำไม? ทำไม! เธอจึงเงียบไม่เห็นแม้เงา

หากฉันพูดอะไรผิด
โปรดฟังฉันสักนิด...ว่าฉันเศร้า
หากฉันขอโทษ...อย่าโกรธเรื่องที่พูดระหว่างเรา
และหากความรู้สึกของเธอบรรเทา...เธอคงจะเข้าใจฉันดี.

"Kanthita"

24 ก.ย. 2553

[ข้าพเจ้า]

ยังยากหยั่งเช่นเคย..ความรู้สึก
ว่าลึกลึก..เธอนั้นคิดแบบไหน
หากสิ่งที่..ฉันแสดงรุนแรงไป
จนทำร้ายจิตใจ..ก็บอกมา

ฉันขอโทษ..ที่ฉันมันซื่อบื้อ
ไม่รู้คำนั้นคือ..คำต่อว่า
เห็นเธอคุยเรื่อยเรื่อย..ธรรมดา
เลยหยุดกล้า..ความคิดสนิทใจ

[รพีกาญจน์]

รักนี้ ที่แตกต่าง

เธอลูก อาเสี่ยเฮง            อาโกเข่ง พ่อของฉัน
เธอนับ พับแบ๊งค์พัน         ฉันนับเหรียญ บาทสตางค์

เธอดี มีเชื้อเจ้า               ฉันถูกเขา ว่าถากถาง
เธอรุ่น หุ่นสำอาง            ฉันตาฟาง คางหย่อนยาว

เธอมี ผมสีดำ                 ฉันงามล้ำ ดำแซมขาว
เธอระหง สูงโปร่งพราว       ฉันเตี้ยราว ต่ำติดดิน

เธอทาน อาหารฝรั่ง           ฉันผักปลัง ผักกระถิน
เธอบางกอก ไปนอกบิน       ฉันถิ่นฐาน บ้านนอกนา

เธอสวมชุด สุดสวย           ฉันขาก๊วย ย้วยข้างขวา
เธอพริ้ม ยิ้มเต็มตา             ฉันยิ้มคา ไม้จิ้มฟัน

เธอขยับ ขับรถเก๋ง            ฉันซาเล้ง ขายน้ำปั่น
เธอทะเล้น เต้นทั้งวัน         ฉันแบหลา นอนคาจาน

เธอเป็น เช่นสาวโสด         ฉันพร้อมหมด เมียลูกหลาน
รักได้ คงไม่นาน               โอ๊ย รักกัน บ่ได้ดอก

รักนี้ ที่แตกต่าง                พรหมสรรค์สร้าง ทางขนาน
ยากนัก จักพบพาน            โอ๊ย รักกัน บ่ได้ดอก

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มิใช่เลย...
ที่นิ่งเฉยใช่โกรธ โปรดรู้สึก
รู้เถิดหนาว่าทรวงในห้วงลึก
ยังแฝงผลึกอาทรซ่อนห่วงใย

เธอไม่ผิด...
ได้โปรดคิดใคร่ครวญกระสวนใหม่
หันหน้ามาคนดี แต่นี้ไป
จงตั้งใจเทคแคร์ดูแลเรา

กามนิต
๑๗ มี.ค.๕๔

จริงดั่งว่า...หรือค่ะ...พี่ไม่โกรธ
หรือไม่โปรด...ที่น้อง...ปล่อยให้เหงา
อยู่คนเดียว..ดึกดึก...มีเพียงเงา
คอยมาเฝ้า...บ้านกลอน...ตอนไร้คน

หากที่พูด...เป็นจริง...เหมือนที่ว่า
รีบมาหา...ตอนนี้...ใจสับสน
คิดถึงพี่...คนดี...สุดจะทน
ชอบล่องหน...ที่ใด...หาไม่เจอ

บอกกันว่า...จะตั้งใจ...เทคแคร์น้อง
ไม่เป็นรอง...ใครใคร...ให้เสมอ
จะรอพี่...กามนิต...คิดพบเจอ
นอนพร่ำเพ้อ...เมอลอย...คอยคนดี

ยามพระอาทิตย์อัสดง

ปล. พี่กามนิต หนูหายพร้อมกับหัวใจของ"ดง" 

[LyLy]

เธอโกรธฉัน   ใช่มั้ย   ฉันขอโทษ
ก็เข้าใจ        ที่เธอ    ต้องโกรธฉัน
เพราะต้องการ  ให้ฉัน   ได้จดจำ
เรื่องที่ฉัน      ได้ทำ    ผิดพลาดไป

ฉันรู้ว่า         ตัวเธอ    นั้นหวังดี
จะหามี         อีกหรือ    เพื่อนเช่นนี้
คอนเป็นห่วง  ปลอบใจ   ทุกนาที
ไม่เคยมี       ที่คิด       จะทิ้งกัน

เพื่อนสำคัญ   คือเธอ    ที่เคยพบ
ไม่รู้จบ         น้ำใจ      ที่มีให้
เต็มไปด้วย    ความรัก   ความห่วงใย
จะตอบแทน   อย่างไร    ไม่รู้เลย             
.....

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พี่มาแล้ว...
หอมดอกแก้วกลิ่นกลอยกรุ่นคอยพี่
ว่าใจหายใจลับกลับฉิมพลี
อย่ากลัวผีเลยนะพี่มาแล้ว

โปรดยิ้มแย้ม...
แต่งดวงแก้มด้วยยิ้มตาพริ้มแผ่ว
จะบรรจงจุมพิตพิจิตรแพรว
โลกเพริศแพร้วเทคแคร์กันและกัน

กามนิต
๑๗ มี.ค.๕๔
 

ไม่ให้กลัว...ได้ไง...ละพี่ขา
ผีมันมา...หาน้อง...เมื่อหลับฝัน
ใจหายแว๊บ...มันมา...เข้าทุกวัน
ผีตนนั้น...นั่นไง...น้องกลัวกลัว

ยิ้มแล้วจร้า...พี่จ๋า...อย่าไปไหน
อยู่ใกล้ใกล้...ใจน้อง...ห้องสลัว
เอ๊ะใครกัน...จุ๊ฟน้อง...ต้องเนื้อตัว
พี่กาม(นิต)ชัวร์...นัวเนีย...คลอเคลียไป

ยามพระอาทิตย์อัสดง

 

[สายใย]

 
ฉันขอโทษ หากผิด ที่คิดถึง
ใครคนหนึ่ง  คนนั้น ที่หวั่นไหว
แม้วันนี้ วันที่ ไม่มีใคร
คอยห่วงใย เว้าวอน  เหมือนก่อนมา

ฉันขอโทษ โปรดอภัย ให้สักนิด
แม้ไร้สิทธิ์ คิดหวงและห่วงหา
ฉันขอโทษที่คิดถึงติดตรึงตรา
ฉันมันบ้าในแบบ....หลงแอบรัก...
 

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ขอบคุณระยะทางที่ได้รัก
ได้รู้จักวันนี้ดีเสอม
ขอบคุณวันเดือนที่พบเจอ
ที่พร่ำเพ้อละเมอแค่ความฝัน

ขอบคุณทุกนาทีที่มีอยู่
เรื่องไร้คู่ดูไปน่าขบขัน
ต้องขอโทษจากใจไม่เปลี่ยนพลัน
รักเอยนั่นต้องรันทดสลดใจ