~~** ลำนำ..คำหวาน **~~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 07:48:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~~** ลำนำ..คำหวาน **~~  (อ่าน 18210 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 กันยายน 2010, 01:50:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #20 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 01:50:AM »
ชุมชนชุมชน


เพ้อลำนำคำหวานมิหาญกล้า
จะสบตาคนงามเกรงความขม
อยู่ในโลกความเหงาความเศร้าซม
อยากจะจมคนเดียวมิเกี่ยวใคร

เข็ดขยาดความหวานจน มาน* ท้อ
พบแต่รักกำมะลอมิขอใกล้
ขอหลบมุมซุ่มบ่งท่ามพงไพร
ซ่อมหัวใจเลียแผลโดนแล่มา

อโหสิทุกอย่างช่างมันเถิด
ขอชูเชิดรักแท้ที่คอยท่า
ขอรักคนใจจริงมิ่งกานดา
ถึงแม้ว่าไม่หวานจะสานใย

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

21 กันยายน 2010, 02:37:AM
แม่ค้าหน้าหวาน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 319


~ วจีหวานเริงรสพจน์ไม่ลวง ~


เว็บไซต์
« ตอบ #21 เมื่อ: 21 กันยายน 2010, 02:37:AM »
ชุมชนชุมชน


คือความหวาน...ของใจ...ที่ไหลหลั่ง
ประโลมหวัง...แทรกทรวง...ดั่งบ่วงศร
ปักฤดี...พี่ยา...ให้อาวรณ์
อกสะท้อน...ไหวตรึง...ถึงกลางทรวง

จึงเอื้อนเอ่ย...เผยรัก...มาพักพร้อม
ดั่งมาลย์หอม...โปรยซึ้ง...ถึงแดนสรวง
วจีหวาน...เริงรส...พจน์ไม่ลวง
หมายวางบ่วง...เกลียวรัก...จักรู้ตน

ถวิลหา...พาชื่น...ระรื่นรัก
ให้ประจักษ์...ภาพหวาน...ผ่านเวหน
กระหวัดเกลียว...เกี่ยวใจ...หมายให้ยล
ฉ่ำกมล...เอ่ยนัย...ยามไกลกัน   

~แม่ค้าหน้าหวาน~

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 กันยายน 2010, 01:16:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #22 เมื่อ: 22 กันยายน 2010, 01:16:AM »
ชุมชนชุมชน


เข็ดขยาดความหวานจน มาน* ท้อ
พบแต่รักกำมะลอมิขอใกล้
ขอหลบมุมซุ่มบ่งท่ามพงไพร
ซ่อมหัวใจเลียแผลโดนแล่มา

อโหสิทุกอย่างช่างมันเถิด
ขอชูเชิดรักแท้ที่คอยท่า
ขอรักคนใจจริงมิ่งกานดา
ถึงแม้ว่าไม่หวานจะสานใย

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"

* คำว่า มาน คำนี้ มีเพื่อนรักที่สนิทกันมากในบ้านกลอนคนหนึ่ง ทักว่า ใช้ได้หรือ? น่าจะเป็น มาลย์ มากกว่า
ลุงปรางค์ ก็เลยไปค้นในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ได้มาดังนี้ จ้า
มาน ๑ น. ชื่อโรคจำพวกหนึ่ง เกิดได้หลายสาเหตุ เช่น มีถุงน้ำเกิดที่เยื่อบุ ช่องท้อง การอุดกั้นหลอดเลือดดำหรือทางเดินของน้ำเหลือง ตับแข็ง ลิ้นหัวใจพิการ ไตอักเสบเรื้อรัง ทำให้มีน้ำสีเหลืองใสอยู่ในช่องท้อง อาจมีเพียงเล็กน้อยหรือมากถึง ๑๕-๒๐ ลิตร เป็นเหตุให้หน้าท้องโป่ง พองจนเห็นได้ชัด น้ำหนักเพิ่ม แน่นท้อง ท้องผูก เบื่ออาหาร หายใจ ลำบาก เท้าบวม เป็นต้น.
*มาน ๒ น. ความถือตัว; ใจ, ดวงใจ, เช่น ดวงมาน. (ป., ส.).
มาน ๓ ก. มี เช่น มานพระบัณฑูร. (ข.).
 มาน ๔ (ถิ่น) ก. ตั้งท้อง เช่น มานลูก ข้าวมาน.
   
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s