คิดถึงตอนขายของอยู่ในร้าน
ตอนเย็นซ่านแสนหิวท้องกิ่วแย่
ก็อาศัยมาม่ามาดูแล
เธอช่วยแก้หิวได้ให้อิ่มพลัน (ไปอยู่ซาอุฯแล้ว)
คิดถึงตอนรับจ้างเมืองลาวรบ
ยังไม่พบมาม่ามาช่วยคั่น
กินแต่หยวก ข้าวแห้งพอแบ่งปัน
ถ้าตอนนั้นมี มาม่าท่าจะดี (ก่อนไปซาอุฯ)
มาบัดนี้มาม่ามาช่วยชาติ
เศรษฐกิจน่าอนาถขาดป่นปี้
คนมีตังก็กินแต่ของดี
คนจนนี้กินมาม่าพอยาใจ ![ลาตายดีกว่าตู](https://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/zzzlatay.gif)
![ขอจีบ...ได้ป่ะ](https://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/emo_55.gif)
“ปรางค์ สามยอด” มีมาม่า ยาใจ จนอย่างเรา
หลายวันเข้า ช่างหงอยเหงา เศร้าแค่ไหน
รสต้มยำ ซ้ำหมูสับ คัพหม้อไฟ
วนเวียนไป ไม่รับรส หมดอาลัย
ทำอย่างไร คนจนไม่ อยากมาม่า
โอข้าวปลา ถวิลหา ว่าอยู่ไหน
กระจอกจน ทนซดเส้น ลำเค็ญใจ
เห็นรำไร ในไม่ช้า หน้าแก่โรยย