ถึง...แม่

ขอบันทึกจารึกเขียนถึงแม่

ลูกอ่อนแอเกินกว่ามาแก้ไข

อยากจะเก็บความช้ำนี้ที่หัวใจ

สุดหวั่นไหวเกินจะรับกับเหตุการณ์
อยากจะบอกกับแม่พ่อให้รับรู้

แต่คิดดูท่านคงเศร้าเราสงสาร

จึงต้องเก็บความหงอยเหงาเศร้าดวงมาลย์

แม้ร้าวรานเพียงใดใจต้องทน

ต้องฝืนยิ้มเริงร่าหน้าตาชื่น

ความขมขื่นเก็บไว้ใจหมองหม่น

อยากจะบอดแม่เหลือเกินลูกทุกข์ทน

แต่อับจนคำบอกเล่าเราไม่มี

ขอเพียงแต่แม่รับรู้ว่าลูกสุข

เก็บความทุกข์ไว้ในดวงใจนี้

แม้อ่อนแอเกินจะรับกับชีวี

ควรหรือที่บอกแม่เราให้เศร้าใจ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ถึง...แม่ (อ่าน 1930 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้