...เปลือก...เมื่อโลกนี้ มีความงาม ยามมีเปลือก
ที่เธอเธอ ทั้งหลายเลือก ให้หลงใหล
สร้างสีสัน สวยสว่าง กระจ่างไป
เปลือกของใคร เขาดีงาม วิ่งตามแล
ค่านิยม คนชมชอบ เป็นแบบไหน
ต้องกระเสือก กระสนไป ตามกระแส
ประหนึ่งเป็น เช่นเพชรพลอย ประดับแพร
เพียงห่อหุ้ม ผิวพรรณแท้ พึงพอใจ
เปลือกทั้งหลาย ลวงหลอกใจ ให้ฉันหลง
ห่วงพะวง จะลองเลือก ซึ่งเปลือกไหน
เขียนสีสัน ละลานตา ทาเปลือกใคร
เปลือกชีวี แบกกันไป ทั้งฉันเธอ
เมื่อโลกนี้ มีความงาม ยามมีเปลือก
ที่ใครใคร ต่างได้เลือก ให้หลงเพ้อ
ฉาบทาสี สร้างความสวย มาปรนเปรอ
ตีราคา ค่าเสนอ แข่งกันไป
ลืมหรือเปล่า นั่นก็เพียง เปลือกกลวงกลวง
แบกภาพลวง หลอกชีวา บนบ่าไว้
เปลือยเปลือกแล้ว จะมีเหลือ ซึ่งอะไร
เนื้อภายใน ฤๅสวยใส เช่นเปลือกกลวง
