ฉันมีแท่ง ดินสอ สมุดเก่า
เธอนั้นเล่า มีปากกา สมุดใหม่
ฉันไม่มี ยางลบ ลบคำใด
เธอนั้นไซร้ มียางลบ อย่างครบครัน
ฉันมีบ้าน เก่าเก่า เข้าอาศัย
เธอบ้านใหญ่ งามตา ราวสวรรค์
ฉันมีป่า มวลไม้ หมู่ไพรวัลย์
เธอมีสวน จัดสรร อันรื่นรมย์
ฉันกินข้าว หาปลา เป็นอาหาร
เธอของหวาน ของคาว เช้า-เย็นสม
ฉันทำงาน ด้วยมือ ทื่อระบม
เธอนิยม ทำงาน ด้วยปัญญา
ฉันเขียนบท กวี ไม่มีบท
เธอกำหนด บทกวี อย่างมีค่า
ฉันโง่งม ไม่สันทัด ขัดลีลา
เธอภาษา ยอดเยี่ยม เปี่ยมคมคำ
ฉันเติบโต แตกต่าง ที่ทางอยู่
เธอก็รู้ ผู้ดี ที่สูง-ต่ำ
ฉันเรียนท่อง อาขยาน ทุกวันจำ
เธอเรียนนำ ตำรา วิชาชาญ
ฉันเริ่มจับ ดินสอ พอเขียนวาด
เธอก็อาจ จับปากกา อย่างกล้าหาญ
ฉันเขียนกลอน ด้วย"ความเชื่อ"...เพื่อวันวาร
เธอสื่อสาร...อ้างอิง เชื่อสิ่งใด?
