"น้ำตานก"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 04:23:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "น้ำตานก"  (อ่าน 5457 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 มีนาคม 2010, 07:18:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 398


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« เมื่อ: 25 มีนาคม 2010, 07:18:PM »
ชุมชนชุมชน

"น้ำตานก"

มองยอดไม้ใบหญ้าน้ำตาร่วง   
ทุกทุกช่วงห่วงหาผืนป่าใหญ่
ก่อนเคยท่องล่องฟ้าพนาไพร   
ส่งเสียงใสไหวดงอยู่พงพี

ร้องกังวานขานเพลงบรรเลงลั่น   
ดุจสวรรค์ชั้นฟ้าพาสุขขี
เพื่อนมากมายรายล้อมพร้อมยินดี   
ขับดนตรีปี่วิหคเหล่านกงาม

เป็นภาพเก่าเงารางที่พรางหลอน   
วนเวียนย้อนอ้อนเย้ากระเซ้าถาม
ว่าเมื่อไหร่ได้คืนป่าใต้ฟ้าคราม   
บินร่อนท่ามทุ่งเขียวโฉบเฉี่ยวลม

อยู่กรงแก้วแวววาวดูพราวใส   
คอนทองใหม่ใส่มุกคนสุขสม
แต่ใจนกตกเหวเปลวอารมณ์     
เหงาระทมจมช้ำทุกค่ำคืน

"แม้จะอยู่กรงทองใหม่    แต่หัวใจไม่ทิ้งป่า"

มหาซัง..แต่ก่อนมหาเลี้ยงเยอะ ตอนนี้ปล่อยหมดแล้วครับ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 มีนาคม 2010, 10:36:PM
อักษรศิลป์
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 83
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 155



« ตอบ #1 เมื่อ: 25 มีนาคม 2010, 10:36:PM »
ชุมชนชุมชน

มุมมองของนกป่า

@.เหล่าฝูงนกผกผินบินหนีป่า
ต้องจำลาป่าไปด้วยใจฝืน
ด้วยไฟป่าลามใหญ่ให้กล้ำกลืน
ป่าทั้งผืนมอดไหม้ไร้รังนอน

@.น้ำลำธารแห้งขอดตลอดสาย
แหล่งอาหารถูกลำลายไม่หยุดหย่อน
ต้องบินหนีเรื่อยไปไร้ซึ่งคอน
อาศัยนอนตามสายไฟในตัวเมือง

@.ต้องอดมื้อกินมื้อยื้อชีวิต
สภาพจิตหมองมัวตัวซีดเหลือง
คิดถึงป่ากว้างใหญ่ด้วยใจเคือง
พลางชำเลืองจ้องลงในกรงทอง

@.เห็นเพื่อนนกมีอาหารเต็มจานแก้ว
มองเห็นแล้วเศร้าใจให้หม่นหมอง
แอบอิจฉานกในกรงหลงเฝ้ามอง
คิดอยากลองอยู่ในกรงคงสุขดี

ภาพประกอบจากเว็ป http://upic.me/i/ay/bci51.jpg
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ     กองขยะดูดีดียังมีศิลป์"
27 มีนาคม 2010, 03:49:PM
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 388
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,216


คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา


« ตอบ #2 เมื่อ: 27 มีนาคม 2010, 03:49:PM »
ชุมชนชุมชน

นกเ้จ้างามยามบินอยู่บนฟ้า
แม้จับมาใส่กรงคงเศร้าหมอง
ทุกเช้าค่ำร่ำไห้ในกรงทอง
น้ำตานองมองฟ้าสุดอาลัย


 ซึ้งจัง
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

27 มีนาคม 2010, 04:55:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 398


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« ตอบ #3 เมื่อ: 27 มีนาคม 2010, 04:55:PM »
ชุมชนชุมชน

"มุมมองของนกป่า"

@.เหล่าฝูงนกผกผินบินหนีป่า
ต้องจำลาป่าไปด้วยใจฝืน
ด้วยไฟป่าลามใหญ่ให้กล้ำกลืน
ป่าทั้งผืนมอดไหม้ไร้รังนอน

@.น้ำลำธารแห้งขอดตลอดสาย
แหล่งอาหารถูกลำลายไม่หยุดหย่อน
ต้องบินหนีเรื่อยไปไร้ซึ่งคอน
อาศัยนอนตามสายไฟในตัวเมือง

@.ต้องอดมื้อกินมื้อยื้อชีวิต
สภาพจิตหมองมัวตัวซีดเหลือง
คิดถึงป่ากว้างใหญ่ด้วยใจเคือง
พลางชำเลืองจ้องลงในกรงทอง

@.เห็นเพื่อนนกมีอาหารเต็มจานแก้ว
มองเห็นแล้วเศร้าใจให้หม่นหมอง
แอบอิจฉานกในกรงหลงเฝ้ามอง
คิดอยากลองอยู่ในกรงคงสุขดี..(อักษรศิลป์)

"
<a href="http://www.youtube.com/v/5fCzwT5cI40&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5fCzwT5cI40&amp;rel=0&amp;fs=1</a>
">

"มุมมองของนกกรง"

ส่งเสียงเพรียกเรียกห้ามปรามนกป่า   
โปรดเถิดหนาอย่าลองจะหมองศรี
อยู่กรงใหญ่ใจเหงาเศ้รามากมี   
ดวงชีวีมีช้ำสุดกล้ำกลืน

ถึงป่าแล้งแห้งหายจงบ่ายหน้า   
บินฟันฝ่าหาไพรให้เจ้าฝืน
อดมื้อบ้างบางคราน้ำตารื้น     
จงหยัดยืนอย่ากล้าหาญและชาญชัย

นกเสรีมีฝันสักวันสุข     
จงเปลื้องทุกข์ปลุกตนปนฝันใฝ่
สู่เป้าหมายปลายทางที่ห่างไกล   
คือพงไพรไหวระย้าป่าอุดมฯ

หากอยู่กรงจงมองตรองดูฉัน   
ไร้ฝั่งฝันวันสุขทุกข์ห่อห่ม
เกาะคอนแก้วแวววาวร้าวอารมณ์   
จึงจ่มจมบ่มช้ำระกำทรวง

มหาซัง...ขอขอบคุณวีดีโอจากอินเตอร์เนตครับ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
31 มีนาคม 2010, 09:04:AM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #4 เมื่อ: 31 มีนาคม 2010, 09:04:AM »
ชุมชนชุมชน

ถ้าไม่ขังเอาไว้คงไร้นก
ทั้งอยากเห็นโผนผกในอกสรวง
ถ้านกป่าย่อมรักป่ากันทั้งปวง
หากป่าไร้เห็นนกร่วงด้วยมือคน

หากนกเลี้ยงโตในกรงคงเป็นสุข
นึกสนุกอยากหนีกรงน่าหลงใหล
รู้สึกหิวบินหาคนหวังสนใจ
เขากลับให้กระสุนปัง ! ร่วงปักดิน

เห็นเขาจับนกป่ามาขังขาย
แกล้งไม่รู้ว่าทำร้ายให้นกสิ้น
ถ้านกเลี้ยงจะไม่ว่าใจทมิฬ
แต่ที่บินชนกรงล่ะ....จะว่าใคร


ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s