ระเบียงสวย กลางป่า ช่างน่ารัก ได้ประจักษ์ ความงาม ตามสมร
เก้าอี้นอน นั่งพัก สาวนักกลอน เธอคงอ้อน กลอนหวาน ผ่านโน๊ตคอมพ์
มีแก้วชา วางข้าง แม่นางดื่ม หัวใจปลื้ม รสนุ่ม ละมุนหอม
อีกส้มคั้น แก้วใส ให้พยอม ทุกข์ตรมตรอม มลาย หายไปพลัน
อากาศหนาว ลมเอื่อย ระเรื่อยริ้ว ใจปลิดปลิว ระลิ่วลอย ให้คล้อยฝัน
เมลล์กลอนหวาน มาบ้าง อย่าร้างพลัน เห็นใจกัน บ้างเล่า คนเขาคอย 
ระเบียงบ้านใครไม่รู้..อยู่ใกล้เขา
รูปสวยสวยช่วยให้เราคลายเศร้าหมอง
อยากมีบ้านไทยซักหลังไว้นั่งมอง
ผ่านระเบียงเมียงมองจ้องผางาม
.
ไว้แต่งกลอนกานท์ฝันพรรณนา
ตั้งกระทู้ส่งมาคราวาบหวาม
บ้านกลอนไทยไม่ไร้มิตรจิตใจงาม
เป็นนิยามความหมายในบทกวี
(ขอต่อบทเดียวกับ "สายไหม" นะ เพราะคล้ายๆกัน)
