เมื่อมันมีการเมืองเรื่องน้ำเน่า
ต้องเลือกเอาน้ำดีตีกระหน่ำ
ล้างสิ่งชั่วกลั้วเหม็นเช่นน้ำดำ
หรือน้ำคร่ำตามท่ออย่ารอนาน
เมื่อไม่มีการเมืองเรื่องสิ้นคิด
ไม่ยึดติดอำนาจทาสสงสาร (คุณก็รู้ ว่าผมจะเขียนเป็นทาสอะไร)
ทำตามกฎกบิลเมืองเรื่องไม่บาน
อยู่สำราญทุกผู้ในหมู่ชน
เมื่อมันมีการเมืองเรื่องป้ายสี
เรื่องใดดีเก็บกำนำฉ้อฉล
สิ่งใดร้ายป้ายสิ้นว่าหมิ่นคน
ตายสิบหนยังไม่พ้น...วังวนกรรม.
"บ้านริมโขง"
มันยังมี มากมาย ยังไม่สิ้น
มันเกาะกิน เต็มล้น จนอิ่มหนำ
แล้วใครเล่า เศร้าหมอง ต้องระกำ
ชวนกันนำ บาทาท บุกฝ่าเมือง
จะเลือกใคร ไว้ท่า อย่าบ้ารัก
อย่าเลือกพรรค เรรวน ชวนก่อเรื่อง
ไปกัดก้อน ซ่อนหลบ ใช้งบเปลือง
ประชาเคือง หลบปุ๊บ ยุบสภา
มาชวนว่า ข้าไทย ไปเลือกตั้ง
จะกีครั้ง กี่หน เลือกจนบ้า
ทะเลาะกัน หั่นแหลก แจกพารา (เบ็นลั่ม)
เข้าสภา สอดเสาะ หวังเกาะกิน
