ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[lookgaow]

มองผ่านหน้าต่างคืนนี้

          ในราตรีที่เงียบ-เงียบ เหงา-เหงา

                    ไม่เคยได้ข่าวเลย...เรื่องระหว่างเรา

                              สบายดีหรือเปล่า...เมื่ออยู่ไกลกัน



                                        ดวงจันทร์สะท้อนเงา

                                                    เห็นภาพเธอกำลังเหงาเหมือนกับฉัน

                                                    แต่!!แล้วก้อมีเขาเข้ามาผูกพันธ์

                                         มอบไออุ่นให้กันจนพ้นราตรี



                               ปิดหน้าต่างเข้านอน

                    ใบหน้าซุกหมอน...น้ำตาล้นปรี่

          หน้าต่างบานนั้น...เธอยังมีเขาอยู่ทุกนาที

แต่หน้าต่างบานนี้... นอกจากฉันคนนี้ก้อมีใคร....

 

[นักเดินทาง]

เมื่อหน้าต่างบานนั้นปิดลง
หน้าต่างอีกบานคง จะเปิดกว้าง
ดุจดั่งใจฉัน ที่ฝันคว้าง
กับหน้าต่างบานว่าง มานาน

[นักเดินทาง]

เมื่อหน้าต่างบานนั้นปิดลง
หน้าต่างอีกบานคง จะเปิดกว้าง
ดุจดั่งใจฉัน ที่ฝันคว้าง
กับหน้าต่างบานว่าง มานาน

เมื่อเธอพูดมาแล้วขนาดนี้
ฉันใยดีเธอตลอดรู้บ้างไหม
ไม่ได้ไปที่ไหนไกลเลยรู้ไว้
อยู่ในใจของเธอทุกทุกวัน

--------------------------------------

เพียงถ้อยคำสั้นๆ
ก็พอทำให้ฉันได้ฝันใฝ่
ฝันถึงวันที่แสนไกล
เธอหรือนั่น อยู่ข้างใน หัวใจเรา

[lookgaow]

มองหน้าต่าง...ในคืนเดือนแรม
ไร้แสงแต้มแห่งท้องฟ้า...จันทราหนี
ราตรีดับ...ใจดำมืด...น้ำตาปรี่
ฟ้ากับฉันคืนนี้...เศร้าพอกัน

ดีแล้วล่ะ...ราตรีนี้จันทราไม่มาอยู่
ไม่อยากเห็นเงาสะท้อนคนคู่...อยู่บนนั้น
คืนวันเพ็ญได้เห็นเงาสะท้อนย้อนแสงจันทร์
เศร้าจาบัลย์กว่าเดือนลบ...กลบแสงไฟ

จะคืนแรมคืนเพ็ญ...ไม่เห็นเหตุ
เกิดอาเพศใจมืดมนทนไม่ได้
ม่านน้ำตาพาท้อแท้...แพ้แสงไฟ
อยู่ที่กายอยู่ที่ใจ...อย่าไปถือโทษโกรธดวงจันทร์

[lookgaow]

หน้าต่างบานนั้น...
ที่คนสำคัญคอยมองลอดผ่าน
เธอนั่งคู่เขา...คนเหงา - เหงา ต้องร้าวราน
หัวใจเศร้าทรมาน...ไม่เคยมีใคร

หน้าต่างบานนี้
ที่คนดี...ฝากรอยรักไว้
สร้างแผลช้ำ...แต่ไม่เคยจดจำใส่ใจ
จะรับรู้บ้างไหม...ว่าใครทรมาน

ไม่อยากเห็นภาพของเขา
แต่ดวงจันทร์กลับสะท้อนเงา...ไม่สงสาร
ปิดหน้าต่างเข้านอน...ซ่อนความร้าวราน
หน้าต่างคนละบาน...อย่าพบพานอีกเลย

[lookgaow]

 

เธอที่อยู่หน้าต่าง...บานนั้น
ส่วนตัวฉัน...ได้แต่แอบมองที่หน้าต่างบานนี้
เวลาผันผ่านมานานหลายปี
แต่เธอไม่เคยมีท่าที...ตอบกลับมา

จะรู้บ้างหรือเปล่า
ว่าคนเหงา - เหงา ที่ฝั่งนี้ห่วงหา
เขินอายทุกครั้ง...ที่บังเอิญสบสายตา
กลัวเธอจะรู้ว่า...คนที่ฝั่งฟ้าแอบมอง

ไม่กล้าตะโกนบอกรัก
กลัวเจ็บหนัก...เพราะเธอมีเจ้าของ
เขาจะรู้...หรือก้อเปล่าว่าเรามอง
ปิดหน้าต่างห้องจ้องอำลา...น้ำตาริน

[lookgaow]

 

ย้อนกลับมาที่หน้าต่างบานเก่า
คิดถึงภาพของเขา...บ้านตรงข้าม
สบายดีไหมนะ...ในทุกโมงยาม
อยากตะโกนไถ่ถาม...แต่ไม่มั่นใจ

เห็นเธอนั่งน้ำตารินรด...หยดหน้าต่าง
อย่างอ้างว้าง...ต้องการใครปลอบโยนไหม
หน้าต่างบานนี้...ไม่อยากเห็นคนดีร้องไห้
ภาพที่เธอยิ้มละไม...สดใสชื่นบาน

แต่เมื่อไม่มองกลับมา
ก้อไม่อาจที่จะกล้ามาสงสาร
เธอคงไม่อยากได้คนปลอบใจไม่ต้องการ
ทำได้แต่ร้าวราน...ที่ขอบหน้าต่างคนละบาน...กับเธอ

[lookgaow]

ในวันที่ห่างไกล
ไม่มีคนรักเคียงใจ...ให้คลายหนาว
นั่งลงตรงขอบหน้าต่าง...ฟ้าพร่างแสงดาว
ระบายทุกเรื่องราวที่เหงาเหลือเกิน

คนดีจะหลับหรือยัง
คิดถึงความหลังบ้างไหม...ยามห่างเหิน
ใครกันนะจะจับมือเกี่ยวก้อยเดิน
หวง >> ห่วง เหลือเกิน...แทบขาดใจ

ขอบหน้าต่างบานนั้น
เธอจะมองเห็นดาวดวงเดียวกันกับฉันไหม
คิดถึงฉันอยู่...หรือกำลังคิดถึงใคร
ระยะทางจะแหรกความรักของเราไหม..ใจกังวล

[lookgaow]

มองผ่าน..หน้าต่าง..บานนี้
ในยาม..ราตรี..ที่เปลี่ยวเหงา
ข้างกายที่..ไร้เธอ..ไม่มีแม้เศษเงา
ฉันอยู่กับ..ความว่างปล่าว..อย่างเดียวดาย

ไม่รู้..ว่ามุมมอง..ของคนทางนั้น
จะเศร้าเหงาใจ..เหมือนฉัน..บ้างใหม
จะรู้สึกอ้างว้าง..หรือปล่าวนะ..หัวใจ
ความรู้สึกของคนไกล..จะเป็นอย่างไร..เมื่อห่างกัน

มองผ่าน...หน้าต่าง...บานนี้
รับรู้ถึง...ความรู้สึกคนดี...ที่ส่งข่าว
ถ่ายทอด...อารมณ์เหงา...ผ่านดวงดาว
เธออ้างว้าง...ว่างปล่า...หนาวจับใจ



คิดถึงอยู่...ทุกรัตติกาล
ฝากดวงจันทร์...ปลอบโยน...เธอให้
สบายดีหรือเปล่า...เหงา - เหงา...เท่ากันไหม
คืนนี้ฝันถึงใคร...มีฉันบ้างไหมคนดี

พระพายพัดแรงแล้วนะ
ปิดหน้าต่างเถิดจ๊ะ...นอนได้แล้วล่ะคืนนี้
ห่มผ้าหนา - หนา นะ...เดี๋ยวไม่สบายพอดี
รับรู้บ้างนะว่าคนทางนี้...คิดถึงทุกนาที จริง - จริง

[lookgaow]

คืนนี้..ฉันต้องอยู่อย่าง..เดียวดาย
ไม่มีเธอ..มาอยู่ข้างกาย..เหมือนวันเก่า
ไม่มีเหลือแล้ว..คำว่า..สองเรา
เธอคงอยู่ข้าง-ข้างเขา..คนที่แสนดี

แค่คิดว่า..เธออยู่..ข้าง-ข้างเขา
หัวใจก็..รู้สึกเหงา..มากมายอย่างนี้
มองดูดาว..ก็เหงาใจ..ไปทุกที
ยิ่งค่ำคืนนี้..รู้ใหมคนดี..ฉันเหงามากมาย

 

แม้ฉันจะ...มีเขา...อยู่ข้าง - ข้าง
แต่ก้อยัง...รู้สึกอ้างว้าง...หวั่นไหว
คิดได้วันนี้...เข้าใจดี...ว่าสายเกินไป
คงไม่ให้อภัย...ถ้ากลับใจ...ขอคืนดี



หน้าต่าง...ที่มีเขา...เคียงคู่
แต่หัวใจ...ไม่ได้อยู่...ที่บานนี้
ยังคงรัก...และคิดถึงเธอ...ทุกนาที
หัวใจฉันคนนี้...ลืมคนดีไม่ได้จริง - จริง

[lookgaow]

ขอบหน้าต่าง...ที่เรานั่งนับดาวด้วยกัน
ยังคงเหลือร่องรอยเมื่อคืนวัน...ล่วงเลยผ่าน
ตรงนี้เคยมีเราหยอกเย้าคู่...รัตติกาล
กระซิบบอกรักกันนานสองนาน...ท่ามกลางแสงจันทร์

แต่ค่ำคืนนี้...เธอไม่อยู่อีกแล้ว
ไม่เห็นวี่แวว...ของใครคนนั้น
นั่งกอดรูปภาพเธอ...ร้องไห้เพ้อรำพัน
อยากให้คืนและวัน...หันย้อนกลับมา

หน้าต่างบานเก่า...บานนี้
ความทรงจำดีดี...ไม่อาจลบรอยเหว่ว้า
คิดถึงเธอ....รัก...ห่วงใยตลอดมา
ทุกช่วงเวลา...ยังมั่นคงตรึงตรา...ไม่อาจลืม

[lookgaow]

นั่งพิงขอบหน้าต่าง...มองดาว
สายลมแห่งความหนาว...เล่าเรื่องราวผ่านท้องฟ้า
เปิดเพลงคลอเบา - เบา...ลบร่องรอยความเหว่ว้า
ดวงจันทร์สะท้อนหยดน้ำตา...พร่างพราว

เธอกำลังนั่งมองดาว...เหมือนฉันไหม
มีผ้าห่มหรือคนรักคนใหม่...กอดคลายหนาว
แสงระยิบระยับของคืนนี้...หาใช่แสงของดาว
แต่คือหยดน้ำตาแวววาว...สะท้อนเงาแสงจันทร์

น้ำตารินรด...หยดเปื้อนขอบหน้าต่าง
รัตติกาลอ้างว้างลมเย็นเทียบ...ช่างเงียบงัน
เธอจะทำอะไรอยู่นะ...นอนแล้วหรือคิดถึงกัน
แต่ค่ำคืนนี้ของฉัน...คิดถึงเธอนั้นเหลือเกิน

* * + * * + * * + * * + * * + * *

[นายขี้เหร่ดำปืด]

หน้าต่าง....บานนั้นของฉัน
คือที่ปลอบใจกัน...อยู่เสมอ
เหงาเมื่อไหร่..ใจฉันละเมอ
ได้นั้งริมหน้าตร่างบานนั้นเสมอลำพัง
สายลมพัดมากระทบผ้าเบาๆ
ทำให้ใจฉันเหงาแล้วสิ้นหวัง
เหน็บหนาวริมหน้าต่าง ตามลำพัง
น้ำตาก้ยังไม่ยอมหยุดไหลสักที