"พระยาพิชัยดาบหัก?"(ชาติภูมิ)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:17:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
โพลล์
คำถาม: ไม่ถามจ่ะ
ไม่ต้องตอบ - 1 (50%)
ไม่ต้องตอบจ่ะ - 1 (50%)
จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 2

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "พระยาพิชัยดาบหัก?"(ชาติภูมิ)  (อ่าน 9629 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 พฤษภาคม 2010, 03:10:AM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« เมื่อ: 06 พฤษภาคม 2010, 03:10:AM »
ชุมชนชุมชน




"พระยาพิชัยดาบหัก?"

(ชาติภูมิ)


๐ ดึกสงัดลมโบกโยกยอดไม้
ปลายสมัยกรุงศรีรุจีสวรรค์
องค์ราชะบรมโกศโชติอนันต์
ปกครองขวัญไพร่ฟ้าข้าแผ่นดิน

๐ กล่าวถึงเมืองพิชัยในคราวนั้น
อัศจรรย์แสงเพ็ญเย็นทั่วถิ่น
เกิดทรงกลดสดใสในธานินทร์
ดาวทั้งสิ้นห้วงหาวพราวประกาย

๐ ณ เขตบ้านห้วยคาดงป่าชัฏ
กลุ่มดาวสิงห์จำรัสพิพัฒน์ฉาย
เกิดระยับจากดาวพราวเรียงราย
ร่วงสู่ท้ายหมู่บ้านอรัญไพร

๐ ร่างทารกเพศชายได้กำเนิด
เป็นการเปิดนิมิตฤทธิ์สมัย
ผิวดำแดงร่างนิดพิศตามวัย
พ่อแม่ให้ชื่อ“จ้อย”คอยชื่นชม

๐ ด้วยฐานะชาวนาหาเลี้ยงชีพ
ปากตี นถีบประทังสั่งสอนบ่ม
โรคไข้ทรพิษปลิดชีพจม
พี่น้องจ้อยต่างล้มล่มชีวิต

๐ สี่พี่น้องเหลือหนึ่งจึงต้องสู้
เฝ้าเรียนรู้เชิงมวยด้วยฝังจิต
พ่อเพียรสอนเบื้องต้นผลที่คิด
ด้วยน้อยวิท-ยาฐานาครู

๐ พร่ำสอนสั่งเรื่องเรียนเพียรฝึกฝน
เกิดเป็นคนวิชาควรค่าอยู่
ครั้นถึงวัยสิบสี่ที่เล็งดู
นำจ้อยสู่วัดใหญ่ที่ในเมือง

๐ ฝากท่านขรัวดั่งเฉกเช่นเด็กวัด
ปรนนิบัติฉลาดด้วยปราดเปรื่อง
เขียนกอไก่อาขยานชำนาญเนือง
กระทั่งเรื่องหมัดมวยด้วยคู่กัน

๐ เมื่อใจรักพรสวรรค์หมั่นฝึกฝน
ทั้งอดทนวิริยะคละบากบั่น
ว่างทบทวนวิชาท่วงท่าครัน
ท่านขรัวนั้นรักใคร่ได้เห็นแวว

๐ จ้อยโดดเด่นหมัดเท้าคนกล่าวบอก
เตะสูงถึงสี่ศอกเสียงบอกแว่ว
เหล่าเด็กวัดเจ้าถิ่นชินรู้แกว
เห็นฤทธิ์แล้วหมัดเท้าเล่าฝากรอย

๐ เหมือนพระพรหมกำหนดบทชีวิต
ประกาศิตไม่เว้นซึ่งเห็นบ่อย
เจ้าเมืองฝากลูกชายให้วัดคอย
ขัดบ่มถ้อยกิริยาวิชาการ

๐ ลูกเจ้าเมืองชื่อ “เฉิด”เกิดตั้งก๊ก
พร้อมทั้งยกตัวเองเบ่งทั่วย่าน
รวมเด็กวัดเลือกสรรอันธพาล
คอยระรานใครใครในนอกวัด

๐ ธรรมชาติสีดำล้ำสีขาว
จึงเรื่องราวบานปลายหากใช้หมัด
หลายครั้งจ้อยถูกแกล้งสำแดงชัด
จิตเมื่ออัดระเบิดเกิดใช้แรง

๐ ลูกเจ้าเมืองหมัดเท้าไม่เข้าท่า
ร่วงถลาหน้าแตกแหกหลายแห่ง
ตามกายาเลือดเปรอะเหอะตะแบง
สุดท้ายทรุดกลางแปลงดาวแจ้งพราว

๐ เมื่อเรื่องราวใหญ่โตโกลาหล
สามัญชนมีเรื่องเคืองขุ่นจ้าว
ภัยรอบทิศจะตามถามระนาว
ฐานะบ่าวต้องผิดฤทธิ์อาญา

๐ ครั้นที่อยู่เกิดร้อนนอนไม่ได้
เหมือนเจอไฟสุมอยู่รู้เบื้องหน้า
จ้อยจึงหนีจากวัดพลัดชะตา
เก็บเสื้อผ้าขึ้นเหนือเพื่อหลีกภัย..

(มีต่อครับ)

ระนาดเอก

ยิ้มแก้มแดง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

02 สิงหาคม 2010, 02:18:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #1 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2010, 02:18:PM »
ชุมชนชุมชน

สืบเชื้อสายพิชัยใช่คนขลาด
ภูมิใจชาติศาสน์กษัตริย์ทัดเทียมเท่า
อานารยประเทศเขตแดนเก่า
ศิลปะวัฒนธรรมเราเก่าแก่มา

บรรพบุรุษพิชัยภูมิใจยิ่ง
เชิดชูหยิ่งสิงห์ศักดิ์เป็นหลักกล้า
ให้ลูกหลานสืบสานนมนานมา
นับรบกล้าระบือคือ "(พระยา)พิชัย"


..ตระกูลทางคุณพ่อป้ากุล..สืบเชื้อสาย "พระยาพิชัย(ต่าย)" รุ่นร.๕ ร.๖..ไม่ใช่ "พระยาพิชัยดาบหัก" โดยตรง..
..แต่ก็ซาบซึ้งในเกียรติประวัติของท่าน..และเป็นคนเมืองพิชัยเหมือนท่านค่ะ..
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s