ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

(ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ตค่ะ)

เพ็ญแย้มพักตร์หยิบหวานลงหว่านหล้า
สงบเงียบนิทราพฤกษาสมัย
สะพานดาวหิมวันต์บรรจบไพร
กินรีครรไลนทีธาร

น้ำเย็นใสเดือดฟ่องนุชล่องเล่น
ว่ายหลบเร้นไล่จับขยับสนาน
โอ้ผิวผ่องเนื้อนวลยวนชายชาญ
อยากเหวี่ยงแหลงหว่านกักตัวนัก

จนดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเจ้าค่อยคลา
สวมปีกหางเหินฟ้าจึงประจักษ์
เจ้ามิรู้สองนัยน์อาลัยรัก
หอบดวงใจใฝ่ฝักไปสุดฟ้า...

[กังวาน]

ลุ่มหลงใหลในเจ้าเฝ้าครุ่นคิด
ใครประสิทธิ์ความงามต้องถามหา
ละอองน้ำฉ่ำชื่นรื่นสายตา
สายธาราหรือปกปิดยามพิศไกล

แม้นอิงแอบแนบเนื้อคงเหลือกล่าว
สวรรค์พราวพร่างพรูดูน้ำใส
สตรีงามความจริงคือสิ่งใด
รู้แต่ใจพี่ลงแทรกแหวกนที

---กังวาน---
 

[panthong.kh]

เรียงร้อยเรื่อง ราวมา อุราฉัน
หวิวไหวหวั่น วาบหวาม ทุกยามถี่
พจน์พริ้มพราย พรมพักตร์ ปักฤดี
กลอนกานท์มี มนต์ขลัง เกินยั้งใจ

สายธารา เริงรื่น ชื่นฉ่ำฉ่า
หมู่มัจฉา ว่ายแหวก แทรกบัวใหญ่
กระเซ็นซ่าน ไหลเชี่ยว เหลียวแลไป
เห็นไหวไหว ในวารี  พี่กังวาน
พันทอง

[เนิน จำราย]

(ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ตค่ะ)

เพ็ญแย้มพักตร์หยิบหวานลงหว่านหล้า
สงบเงียบนิทราพฤกษาสมัย
สะพานดาวหิมวันต์บรรจบไพร
กินรีครรไลนทีธาร

น้ำเย็นใสเดือดฟ่องนุชล่องเล่น
ว่ายหลบเร้นไล่จับขยับสนาน
โอ้ผิวผ่องเนื้อนวลยวนชายชาญ
อยากเหวี่ยงแหลงหว่านกักตัวนัก

จนดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเจ้าค่อยคลา
สวมปีกหางเหินฟ้าจึงประจักษ์
เจ้ามิรู้สองนัยน์อาลัยรัก
หอบดวงใจใฝ่ฝักไปสุดฟ้า...

  หวิวถวิลพิณหวานล้อมย่านป่า
เงียบสงบพฤกษานิทราสมัย
สะพานทิพย์หิมวันต์ปล่อยบันได
ส่งกินรีล่องไล่กระแสธาร

น้ำเย็นใสใจฟูฟ่องเธอท่องเล่น
ว่ายหลบเร้นคลอสุขสนุกสนาน
ผิวผ่องเนื้อเอื้อนวลยวนชายชาญ
อยากรวบแหประจงหว่านรอบตัวรัก

ครั้นดาวเคลื่อนเดือนคล้อยเจ้าลอยลา
สวมปีกหางเหินฟ้าจึงประจักษ์
เจ้าฤๅเห็นสองนัยน์อาลัยภักดิ์
หอบดวงใจใฝ่ฟักไปสุดคว้า...

ถวิลหวังรั้งใดไว้ได้หรือ
มีก็คือสัจจะฉันทะข้าฯ
มอบให้แก้วแล้วพรากวันจากลา
รอดูฟ้าเมื่อคราวดาวมาเยือน

เนิน จำราย

[ป้าโย]

หินก้อนหนึ่ง กลางธารา น่าสงสาร
ตั้งตระหง่าน กลางสายชล ทนเสียดสี
ร่างถูกเซาะ เพราะรักยิ่ง มิ่งนที
ครั้นราตรี มายล ก็ดลดาว

แสงระยิบ กระพริบตา มาจรัส
จึงสัมผัส กับก้อนหิน ไม่ยินหนาว
กระซิบบอก ในซอกผา ว่าเรื่องราว
ทุกทุกคราว ฝากบอกรัก ปักษ์ธิวา

ธาราไหล ในโลกหล้า แต่ฟ้ากว้าง
สู่คงคา เบื้องล่าง อย่างหลงไหล
ด้วยต้องแสง แห่งดวงดาว พราวพิไล
จึงรักใคร่ เพราะละมุน อุ่นนภา

รักไม่สม ขมไม่หวาน ขานไม่ตอบ
เพราะไม่ชอบ จิตไม่ต้อง พ้องตัณหา
เป็นสามเศร้า เคล้ากันอยู่ คู่โลกา
หินกลางฟ้า ดาราหม่น คู่ชลธี

[เนิน จำราย]

ตราบใดป่าคงค่าเสือไว้เพื่อศักดิ์
คุณความรักของข้าไม่พร่าหนี
เป็นลมอุ่นเป่าต่อห่อพงพี   
ธรณีหรืออาจห้ามแม้ความตาย

เมื่อเตรียมตั้งรั้งแร้วเอาแนวหน้า
เสือสมิงพยัคฆาไร้ความหมาย
ตัดคือบั่นพันผูกลูกผู้ชาย   
สิ่งที่หมายมั่นหรือคือลมปราณ..

เนิน จำราย

[ป้าโย]

พ่อเสือใหญ่ ใจหาญ ทยานศึก
ในทรวงลึก มีสตรี ศรีสนาน
แม้นร้อยเหล่า ศึกสถา บัญชาการ
เพียงพบพาน แนบน้องเนื้อ เสีอเป็นแมว

[panthong.kh]

กลอนหวานซึ้ง ตรึงใจ ดลให้หา
พจน์พร่ำพา พริ้งพราย ร่ายมนต์แจ๋ว
ระรวยรื่น ชื่นเหลือ เสือเป็นแมว
ขยายแว่ว เสียงส่ง ลงพาดทรวง

มองเสือโคร่ง โฉ่งฉับ จับเขมือบ
พลั้งพลาดเกือบ ม้วยมรณ์ ร้อนถึงสรวง
ลายร่วงหลุด หล่นเกลื่อน เปื้อนแดดวง
ชั้นเชิงช่วง ฉกชิง สิงห์ปืนไว
พันทอง