ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฤดีไพร]

เมื่อมันถึงเวลาบ่ายหน้าจาก
เธอจะพรากพร้อมไปไกลจากฉัน
แม้ไม่พร้อมจำยอมรับกับพรากกัน
คงเป็นวันสุดท้ายก่อนหายไป

ก่อนจากกันฉันขอใช่พ้อออด
ขอเธอกอดก่อนลาสักคราไหม
จะขอจดจำกรุ่นของอุ่นไอ
สู้ห้วงใจจนกว่าชีวาวาย

สุดจะกั้นน้ำตาวันลานี้
มันล้นปรี่ร่วงไหลเพราะใจหาย
ในอ้อมกอดก่อนจากฉันอยากตาย
ก่อนจะเปลี่ยวเดียวดายคล้ายว่าวลอย

เปรียบเธอคล้ายสายลมพรมแล้วผ่าน
แม้นต้องการกลับหลุดสุดเอื้อมสอย
มิอาจหวนทวนคืนแม้ยืนคอย
จำต้องปล่อยลมเคลื่อนเหมือนเธอลา

๑เรยา๑

[--ณัชชา--]

การพลัดพรากจากกันนั้นเป็นทุกข์
ไม่มีสุขสมหวังเหมือนดั่งว่า
คนเคยรักเคยมั่นในสัญญา
กลับต้องมาแรมร้างห่างกันไกล

เขาจะไปก็ไปอย่าให้กอด
ทำอ้อนออดพัวพันมันไม่ใช่
รู้ทั้งรู้ว่าพี่นี้ต้องไป
อย่าร่ำไรเหนี่ยวรั้งช่างหัวมัน

ณัช

 

[ดาว อาชาไนย]

แต่พี่เป็นสายลมพรมพัดอ่อน
ยามเธอร้อนโลมไล้ให้สุขสันต์
จะขอกอดงามชื่นทุกคืนวัน
ฟังรำพันความรักแหล่งพักใจ

ยังซาบซึ้งถึงคราวพี่ร้าวจิต
มีเธอคิดมามอบปลอบขวัญให้
แต่ก็ถูกทอดทิ้งเขาชิงไป
เธอหมองไหม้จึงปลอบมอบขวัญคืน

-ดาว-

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


โอ้ลมเอยเชยชื่นยังคืนหวน
แต่รัญจวนนวลพรากไปจากฉัน
ทั้งเงากายหายพรากสิ้นจากกัน
แม้นความฝันก็พลันเลือนเหมือนสัญญา

ขอประทับซับทรวงในดวงจิต
แค่คำนิดติดตรึงคะนึงหา
เป็นน้ำใจไหลรินซาบวิญญาณ์
ยามจากลาตราเตือนดั่งเพื่อนแล

ช่างกระไรใจเอยแกล้งเฉยนิ่ง
ทำประวิงทิ้งไปไร้แยแส
ไม่สนใจใครช้ำทรวงหมองดวงแด
เพราะพิษแผลแค่เพียงคำไม่นำพา

โอ้ใจครวญชวนลมวอนพรมพัด
ช่วยขจัดปัดทุกข์โรมเข้าโถมถา
พรากเล่ห์กลมนต์คะนึงเฝ้าตรึงตรา
ภาพมายาคราเก่าที่เร้ารุม...


"  บูรพ์  "


 

[สมนึก นพ]

เมื่อมันถึงเวลาบ่ายหน้าจาก
เธอจะพรากพร้อมไปไกลจากฉัน
แม้ไม่พร้อมจำยอมรับกับพรากกัน
คงเป็นวันสุดท้ายก่อนหายไป

ก่อนจากกันฉันขอใช่พ้อออด
ขอเธอกอดก่อนลาสักคราไหม
จะขอจดจำกรุ่นของอุ่นไอ
สู้ห้วงใจจนกว่าชีวาวาย

สุดจะกั้นน้ำตาวันลานี้
มันล้นปรี่ร่วงไหลเพราะใจหาย
ในอ้อมกอดก่อนจากฉันอยากตาย
ก่อนจะเปลี่ยวเดียวดายคล้ายว่าวลอย

เปรียบเธอคล้ายสายลมพรมแล้วผ่าน
แม้นต้องการกลับหลุดสุดเอื้อมสอย
มิอาจหวนทวนคืนแม้ยืนคอย
จำต้องปล่อยลมเคลื่อนเหมือนเธอลา

๑เรยา๑

ยังทำใจไม่ได้เรื่องหมายจาก
จำต้องพรากหรือนี่คิดหนีหน้า
ไยจึงรีบหันเห คุณเรยา
เรื่องผ่านมาผิดพลั้งบางครั้งมี

เพียงแต่ขอยับยั้งตั้งสติ
ไม่เคยริทิ้งร้างห่างหลบหนี
เช็ดน้ำตาเถอะนะ จ๊ะคนดี
หมื่นพันปีไม่คิดพรากจากดวงแด

กอดก่อนลามิใช่ เข้าใจผิด
เหตุน้อยนิดอย่าห่วงแม่ดวงแข
จะโอบกอดอุ่นใจหมายดูแล
รักษาแผลบาดหมางจางหายไป

ลิ้นกับฟัน กระทบกันนั้นมีบ่อย
จะมีรอยช้ำบ้างเลือดคั่งไหล
อาจจะเจ็บหน่อยหนาว่าภายใน
มิช้าไยจะหายกลายเช่นเดิม.

นพ
17ก.ย.55

[ตะวันฉาย]

...น้ำตาหยดรินหลั่งเหมือนสั่งเสีย
รอยแผลเชียร์ให้รูปร่างวางไหม้เสริม
คราบครั้งเก่ายังอุ่นเป็นทุนเดิม
ซอยลงเพิ่มเจ็บช้ำกระหน่ำแทง

...ขอโอบกอดพรอดหากก่อนลาจาก
ขอใจฝากเพียงครู่ให้อยู่แฝง-
ในหัวอกพี่ยาก่อนล้าแรง
เมื่อสิ้นแสงแห่งไฟรักปักโคนตม

...มือมันสั่น,น้ำตาตก,อกก็ช้ำ
ทุกส่วนย้ำว่าจบพบขื่นขม
อ้อมกอดแขนแฟนเก่าร้าวระบม
แล้วซาซมจากมา..อย่างอาลัย...

[panthong.kh]

ได้ข่าวเธอ ไม่สบาย คล้ายกลัดกลุ้ม
ดั่งไฟรุม สุมอก ให้หมกไหม้
อยากรู้ข่าว คราวนี้ มีห่วงใย
จนร้อนใน กมล กระวนกระวาย

หายาทาน หรือเปล่า เล่าเธอจ๋า
หายาทา หรือไม่ ใจห่วงหลาย
ถ้าไม่ไหว หาหมอ หนอร่างกาย
ทรุดโทรมง่าย ผ่ายผอม ถนอมที

อย่าหักโหม งานมาก ลำบากแย่
ร่างกายแปร เปลี่ยนไป ใช่ไหมนี่
ข้าวต้มทาน ตอนเช้า ก็ยังดี
อย่าปล่อยท้อง ว่างซี รี่หาทาน

นอนพักผ่อน มากมาก ฝากคิดถึง
ใจยังซึ้ง ตรึงตรา คราประสาน
ให้หายวัน หายคืน ชื่นดวงมาน
ให้พลัง ช้างสาร ซ่านซึ้งทรวง
พันทอง