ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"เด็กหลังห้อง?"

๐

๐ ย้อนฝ่าม่านกาลหลังครั้งอดีต
ที่ครูขีดสอนไว้ในความหลัง
เมื่อเรารุ่นสดใสวัยพลัง
ชอบหลบนั่งหลังห้องไม่คล่องเรียน
                                   
๐ ชอบแต่ฝันดนตรีที่ตนชอบ
คอยหลบตอบเฝ้าคร้านเรื่องอ่านเขียน
กระดาษสอบกลอนใส่ให้ครูเอียน
ใจวนเวียนคอยกลั่นงานดนตรี
                                   
๐ เด็กหลังห้องตัวป่วนล้วนพวกด้อย
เราโดนบ่อยครูปาชอล์กมานี่
ถูกตัวบ้างหลังบ้างอย่างพอดี
แต่ไม่มีแผลเจ็บแค่เหน็บอาย
                                   
๐ กระดุมปล่อยชอล์กปามาหนึ่งครั้ง
ยามนั้นฝังใจอยู่มิรู้หาย
พวกเพื่อนเพื่อนเหมือนเราเขาสบาย
ครูไม่หมายปาใส่ใจลำเอียง
                                   
๐ อยากให้เราเรียบร้อยคอยบ่นว่า
เราบางคราไม่วายยังบ่ายเบี่ยง
สิ่งจรรโลงเรานั้นมันก็เพียง
สร้างชื่อเสียงต่อกลอนอักษรไว
                                   
๐ ชูโรงเรียนเรื่องงานการประกวด
ถูกเข้มงวดกิริยาพายกใหญ่
เห็นน้ำตาครูนั้นวันอาลัย
หวนเสียใจเรื่องชอล์กมันตอกเตือน?"
                                         
ระนาดเอก

[บ้านริมโขง]

เด็กหลังห้องน้องหน้าชั้นในวันก่อน
เฝ้าเว้าวอนต่อกลอนอ้อนคำขอ
แต่เธอทำปั้นปึงถึงหน้างอ
แค่เราขอลอกการบ้านงานส่งครู

เธอใจดำแต่ไหนแต่ไรแล้ว
แม่ยอดแก้วคนเก่งเบ่งเลิศหรู
ทำเชิดหน้าบอกว่าพ่อเป็นครู
พวกสูสูอย่าแหยมแซมทางเดิน

พอเรียนจบเธอแต่งสวยเพราะรวยนัก
มากคนรักคนอุ้มชูดูสรรเสริญ
ส่วนตัวเราหน้าเก่าเขายังเมิน
ให้เคอะเขินยามเจอหน้าจะพาที

เด็กหลังห้องเคยเฝ้าเจ้ามาก่อน
ชมงามงอนด้านหลังอย่างสุขี
เฝ้ามานานอย่างมั่นหมายตั้งหลายปี
ถึงวันนี้..เป็นยามใหม่ ในร้านเธอ..!

[เมฆา...]

@...ที่ประจำ...@

๐..เธอเด็กเรียน เขียนอ่าน อยู่ด้านหน้า
คอยตั้งตา มองดู คุณครูสอน
ฉันนั่งหลัง บางครั้งหลับ ขยับนอน
ก็ถูกต้อน ย้อนแกล้ง ด้วยแปรงบิน

๐..สี่ทับสอง ห้องเก่ง เคร่งเคี่ยวเข็ญ
เตรียมสอบเอ็นท์ เป็นฐาน ตำนานหิน
แต่ว่าฉัน ไม่หวัง ดั่งกว่าดิน
จึงยึดถิ่น หลังห้อง จองประจำ

๐..ถึงคาบเรียน เวียนผ่าน อาคารไหน
เป็นต้องไป ไล่หลัง รอนั่งขำ
โดนแซวว่า ด่าผ่าน กระดานดำ
ใครเกรดต่ำ ขอให้ตก หกวิชา

๐..เอ๊ะอะไร ใครแกล้ง แช่งกันหนอ
แถมเขียนต่อ ขอให้ เป็นใบ้บ้า
แก็งค์หลังห้อง จ้องอ่าน ค้านสายตา
ใครช่างกล้า ท้าของ มาลองนัย

๐..ด้วยศักดิ์ศรี มีพร้อม มิยอมแพ้
ประกาศแก้ แน่ชัด ดัดนิสัย
หากว่าฉัน ได้สามกว่า มาวันใด
จะเก็กใส่  ให้รู้  ดูไปเลย

๐..ว่าแต่ใคร บังอาจ มาวาดเขียน
ล้วนทำเนียน  นั่งนิ่ง  อิงเฉยเฉย
แล้วเสียงกร่าว ห้าวมา ผวาเปรย
ครู เองเอ๋ย  ที่เขียนด่า ..มี..ปัญหาไหม?

             ...อาวว์ว์ว์ๆๆๆ แฮะๆๆไม่กล้ามีคับผม อิอิ....

***เมฆา...***

[ทอฝัน]

...คือผู้หญิง...แถวหน้า...ที่กล้าแกร่ง
กินตำแหน่ง...เรียนเก่ง...จึงเบ่งใหญ่
เป็นศิษย์รัก...ของครู...รู้ทั่วไป
สอบครั้งใด...เกรดสี่...ดีกรีเรา

...เป็นนักติว...ฉิวโชว์...ได้โอ้อวด
แม่นทุกหมวด...วิชา...ทีท่าเก๋า
หน้าตาดี...วจีหนุน...ดรุณเยาว์
เพื่อนรุมเร้า...ผูกจิต...มิตรไมตรี

...แต่ตรงข้าม...ถามใจ...ได้คำตอบ
กลับแอบชอบ...คนบ้า...หน้าตาผี
นั่งหลังห้อง...จ้องแซว...แววราวี
เฝ้าต่อตี...ยียวน...จนป่วนไป

...พี่แถวหลัง...น้องนั่งหน้า...สายตาสบ
ตั้งแต่จบ...จากกัน...ยังฝันใฝ่
สิบกว่าขวบ...จวบวัน...ผ่านผันวัย
แสนอาลัย...จำจด...ทุกบทตอน
.............//ทอฝัน
...ขอบพระคุณ ครู "ระนาดเอก" ที่กรุณาแจ้งข้อผิดพลาดเพื่อแก้ไขค่ะ...

[กุลมาตา(singlemom99)]

ฟังคุณครู  พูดถึงศิษย์  สะกิดหน่อย
หลังห้องนั่ง  ตาลอย  คอยมองผ่าน
ทางหน้าต่าง  มองหา  ใครมาขาน
เรียกตั้งนาน  ไม่รับรู้  ครูทำไง

บ้างคุยจ้อ  อ้อล้อ  ขอหวานหน่อย
บ้างหลับจ้อย  คอยสะกิด  บิดกร๊อบได้
กว่าจะตื่น  หมดเวลา  ระอาไซร้
ศิษย์ไม่ไหว  หลังห้อง  ครูข้องใจ

หากยังไง  ก็ศิษย์  คิดๆแล้ว
ถึงดุว่า  ก็รักแน่ว  แน่แล้วให้
เรียนเล่นมั่ง  รวมๆ  อย่าบวมใน
ครูคนใด  ใจตั้งมั่น  ศิษย์นั้นดี

(ถึงครูจะระอา..เด็กหลังห้อง แต่ก็รักและหวังดี..อยากเห็นศิษย์ทุกคนได้ความรู้..คิดเป็น..ประสบความสำเร็จในชีวิตจ้า)