ยืนเหงา...เคล้าสายลม

10 ตุลาคม 2009, 01:49:PM

"จับยามดอกเหมย"

LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 47

???

ยืนเหงา...เคล้าสายลม

« เมื่อ: 10 ตุลาคม 2009, 01:49:PM »

ชุมชน

มองดูนก...บินผก...เป็นคู่หวาน
มองผีเสื้อ...ประสาน...บนขานไม้
มองปลาคู่...ทวนน้ำ...ช่างย้ำไย
มองหัวใจ...ว่างเปล่า...อันเศร้าตา

กลางสายลม...พัดพา...ใจกลับเหงา
คู่ของเรา...คือใคร...ที่ใจหา
อาจไม่พบ...ตอนนี้...ทีเสาะมา
จะเข้าใจ...ข้าจันทรา...ขอลาไกล



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม

	บันทึกการเข้า

???

10 ตุลาคม 2009, 02:18:PM

สายลมสีขาว

Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261

ออฟไลน์

เพศ: หญิง

กระทู้: 823

จงพัดพา ความเป็นไปได้

Re: ยืนเหงา...เคล้าสายลม

« ตอบ #1 เมื่อ: 10 ตุลาคม 2009, 02:18:PM »

ชุมชน

ยืนมองฟ้า สลับแสง กลางเวหน
ดั่งเสกมนตร์ ร่ายวาด ปาดหลากสี
กลางวันแต้ม แซมสูรย์ อุ่นไอดี
กลางคืนมี จันทรา ประดับดาน

สลับกัน แรมเพ็ญ เห็นกันอยู่
มิอาจเป็น เคียงคู่ รู้คำหวาน
ต้องสลับ กลับเปลี่ยน หมุนเวียนกาล
ทุกสิ่งปาน เดียวดาย คล้ายตัวตน

ยืนมองฟ้า หาพจน์ บทคำกล่าว
เรียงร้อยเฟื่อง เรื่องราว พราวเวหน
มีสายลม คลอเคล้า เร้าเคียงชล
คอยหมุนวน ความเหงา ให้เพลาไป

บึงวารี มีมัจฉา พาแหวกว่าย
ระบำส่าย วิหก พลิ้วผกไหว
บุพผาบาน ภมรบิน กลิ่นฟุ้งไกล
แต่เราเล่า ไร้ใคร คอยยืนเคียง



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

11 ตุลาคม 2009, 05:17:PM

tanapok

Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

คะแนนกลอนของผู้นี้ 44

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 274

แว่วหวาน กานท์กลอน อักษรศิลป์ ......

Re: ยืนเหงา...เคล้าสายลม

« ตอบ #2 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2009, 05:17:PM »

ชุมชน

อยากป่วยไม่มีวันหาย...

จะได้มีเธอใกล้ๆ ค่ อ ย ห่ ว ง ใ ย ห่วงหา

เป็นนางพยาบาลให้ทานข้าวทานยา

ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากกว่าใคร

อยากป่วยไปตลอดชีวิต...

เพื่อมีเธอ ใ ก ล้ ชิ ด คอยดูแลเอาใจใส่

ฉันรู้ความคิดของฉันมันเห็นแก่ตัวเกินไป

แต่เธอรู้ใช่ไหม ว่าฉัน ค ง ข า ด ใ จ ถ้าขาดเธอ



ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

11 ตุลาคม 2009, 09:55:PM

ชมพูไพร

Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

คะแนนกลอนของผู้นี้ 63

ออฟไลน์

เพศ: หญิง

กระทู้: 264

Re: ยืนเหงา...เคล้าสายลม

« ตอบ #3 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2009, 09:55:PM »

ชุมชน

ความเหงาจับเกาะจิตในคืนร้าง
ลมอ้างว้างพัดถูกกายหาสั่นไหว
ใจนิ่งนึกสู่ภวังค์หาสิ่งใด
มาดึงให้กลับคืน ณ ยามนี้

น้ำตารื่นขอบตาเวลาเหงา
ใจของเราสลายแทบป่นปี้
ยินเสียงเตือนใจร่ำร้องดังทุกที
ชีวิตนี้มีค่าควร เร่งทำใจ
อะไรว๊า..แม่ไม่ปลื้ม



ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 ตุลาคม 2009, 05:24:PM

dviil

LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0

ออฟไลน์

กระทู้: 6

Re: ยืนเหงา...เคล้าสายลม

« ตอบ #4 เมื่อ: 25 ตุลาคม 2009, 05:24:PM »

ชุมชน

ฝากบทกลอนถึงใครสักคนบนโลกนี้
เธอคงกำลังหลับฝันดีอยู่ใช่ไหม
ฝากคำรักผ่านบทกลอนจากคนไกล
ที่ยังหวังอยู่ในใจเมื่อไหร่จะได้เจอ

ก็ผ่านเดือนผ่านปีที่หมุนเวียน
ตัวของฉันก็ยังคงเดียวดายอยู่อย่างนี้
ก็ได้แต่รอ..จะเจอะกับคนดี
คนที่ฟ้ากำหนดให้มาพบกัน
// ปิ่นปักผม (แต่งเมื่อ0:01 11/10/09)



ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]

ชุมชน | ส่งหัวข้อนี้ | พิมพ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ยืนเหงา...เคล้าสายลม (อ่าน 3133 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้