เราเจอกันในวันที่แสนเหงา

สุดแสนเศร้าเคล้าน้ำตาไม่เหือดหาย

เธอปลอบฉันฉันปลอบเธอจนเริ่มคลาย

ในเรื่องร้ายมันก็กลายกลับเป็นดี

ความเป็นเพื่อนก่อตัวเป็นความรัก

ได้ประจักษ์แจ้งจริงก็วันนี้

วันที่เธอบอกกันมาว่าเข้าที

ที่เรานี้จะมาอยู่ด้วยกัน

----------------------------

ฉันจะจำจุดเริ่มต้นของเรา

โดยจะไม่สนใจกับการลาจาก ... ไม่ว่าวันนั้นมันจะมาถึงหรือไม่ ...

แต่ฉันจะจำจุดเริ่มต้นของเรา ...

ไม่ว่าวันนั้นมันจะมาถึงเมื่อไหร่ ที่รัก ... ฉันจะจำเพียงแต่ว่า มันเริ่มที่ตรงนี้ ...

เหมือนบทละคร..บทหนึ่ง
ในการพบกันของเราครั้งนี้
ละครที่โลดแล่นในหัวใจทุกนาที
เมื่อคิดถึงบทละครบทนี้..สุขใจ

ใครกำหนดทางให้เดิน
ให้ชีวิตเลือกเดินและมีเธอเคียงใกล้
แต่อยากขอบคุณโชคชะตา..หรือทุกอย่างที่เป็นใจ
เพราะไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ได้รักใครมากมาย..เหมือนเธอ

กาลเวลาเดินหน้าไม่ถอยหลัง ทำให้เราได้พบกัน
ช่างวิเศษ เกินบรรยาย ผู้หญิง ที่งดงาม
กาลเวลาไม่รอคอย เดินต่อไป ไม่มีหยุด
ทำให้เราได้คุ้นเคย มีสุขมีทุกข์ ทุกเวลา มันทำให้เราใกล้ชิดกัน
อยากขอบคุณกาลเวลาที่ทำให้เราได้พบกัน กับ"ความรัก"