ที่ตรงนี้ ยังพอมี ที่ว่างไหม
ขอพักใจ ให้หายเหนื่อย ได้ไหมหนอ
เดินมาไกล ใจสุดช้ำ เพราะคำรอ
ยังไม่พอ กับคนนั้น วันที่ลา
ขอทรุดลง ที่ตรงนี้ ที่เหว่ว้า
ให้น้ำตา รินไหล หมดใจฉัน
ให้หัวใจ ได้ลืมเขา ไปสักวัน
พรุ่งนี้ฉัน คงทุเลา บรรเทาใจ
อยู่ตรงนี้ คงไม่มี ใครพบเห็น
ให้ลมเย็น เป็นเพื่อนใจ คุยกับฉัน
ขอนั่งมอง จ้องดวงดาว กับตะวัน
เป็นเพื่อนกัน ในคืนวัน ที่ปวดใจ