ถ้าให้พูดถึงเรื่องนามปากของผม หึหึหึหึหึ  ผมก็ไม่รู้จะตั้งยังไงให้มันเเสดงถึงตัวตนที่เเท้จริงของตัวเอง
"พระอภัย"เป็นคำที่ผมนึกออกเป็นคำเเรกเเล้วก็ดูเทห์ที่สุดในกมองผมเพราะขณะนั้นผมหน้ามืดตาลายคล้ายอยากเเต่งกลอนมือก็สั่นพิมพ์สมัครสมาชิกกว่าจะได้55
ผมว่าไอ้การตั้งนามปากกานี่ละลำบากใจกว่าการเเต่งกลอนซะอีกคิดเเล้วคิดอีก    สนทรทู่มั้ง,เซียงน้อยมั้ง,กุฎิยาวมั้ง,สุดท้ายก็ออกมาเป็นพระอภัย    เเรงบันดาลใจที่ทำให้ผมเเต่งกลอนนั้น
ก็คือ   ผมชอบฟังเพลงคาราบาวโดยเฉพาะเพลงซึ้งนี้ฟังเเล้วเหมือยขุนลุกใจสั่นๆรู้สึกใจสงบขี้น   โดยเฉพาะเพลง  "ขวานไทยใจหนึ่งเดียว"เสียงสีซอบาดหัวใจมากปวดๆเหมือนโรคหัวใจจะกำเริบ55เลยเริ่มเเต่งตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมา   เจริญพร55555ผมเคยบวชเรียนมา5ปี     ได้ปธ.๑-๒เเต่ปธ.๓ ไปไม่รอด 5555  นักธรรมโท  สมัครมาหนึ่งปีผมพึ่งหลงมากระทู้นี้ให้ตายสิ!!!