พนมหัตถ์ นมัสการ ท่านเจ้าที่              พระคุณมี มากล้น พ้นสงสัย
เปิดประตู ทุกบาน บ้านกลอนไทย         ให้เวไนย สรรค์สร้าง ทางกาพย์กลอน
เป็นคุณูปการ  แก่บ้านเมือง                ได้รุ่งเรือง เสริมศิลป์ เป็นอนุสรณ์
อยู่ยั่งยืน ก้าวหน้า สถาพร                   น้อมยอกร ยกกวี เป็นศรีไทย
ข้า...วนเวียน เพียรผ่าน บานประตู        โดยไม่รู้ จะเข้าบ้าน ณ บานไหน
พบน้องน้อย นงราม งามน้ำใจ             รีบคลาไคล เข้ามา "สุนันยา" ชวน
นามกร นายจำเริญ เนินจำราย             คนปักษ์ใต้ อาชีพเอย เคยทำสวน
ปลูกมังคุด ลางสาด  แถวลาดควน        เปรยประมวล เคร่าเคร่า ขอเข้าการ
คารวะ...เพื่อนพ้อง เหล่าน้องพี่           ช่วยชวนชี้ กลกลอน อักษรสาร
ให้เสนาะ เพราะสำเนียง เสียงกังวาล    ขับคำขาน ทำสำนวน ชักชวนชม
ฉันทลักษณ์ ชัดถ้อย ร้อยเสนาะ          สัมผัสเกาะ คำก้าวย่าง อย่างเหมาะสม
กลิ่นกำจาย หอมหวน ลอยทวนลม       ใครฟังชม ฟังซ้ำ ลำนำเรา

วันแรกที่เข้าบ้านกลอนไทยครับ